David Stockman: Wetenschap is de nieuwe weg naar slavernij

De grote bedreiging van de huidige kapitalistische welvaart, persoonlijke vrijheid en constitutionele regering is niet het marxisme, socialisme of enige andere variant van de traditionele linkse ideologie, stelt David Stockman in een vijfdelige serie in David Stockman's contrahoek, geschreven in februari 2021. Stockman was directeur van het Office of Management and Budget (1981-1985) onder president Ronald Reagan.

De dreiging is: sciëntisme, die hij definieert als "de valse beweringen dat onder andere economische wetenschap, volksgezondheidswetenschap en klimaatwetenschap een ingrijpende toename van staatsinterventie en -controle vereisen." Realtime voorbeelden zijn onder meer de recente proclamatie van John Kerry dat we nog maar 9 jaar hebben tot de onomkeerbare klimaatramp en de aanhoudende plunderingen van de Virus Patrol (https://tinyurl.com/3ak2vyba).

Voorstellen die oproepen tot de uitroeiing van fossiele brandstoffen, lockdowns of massale monetaire en fiscale stimuleringsmaatregelen zijn gebaseerd op verzonnen, doelgerichte 'wetenschap'.

De Virus Patrol ging nooit over het genezen van mensen of het voorkomen van ziekten, zoals blijkt uit verwaarlozing of zelfs actieve onderdrukking van potentiële individuele therapieën op basis van de patiënt - hydroxychloroquine/zink, ivermectine, herstellend plasma, vitamine D-suppletie en talloze meer experimentele therapieën en door artsen geformuleerde cocktails, die waren gebaseerd op de werkelijke medische wetenschap en praktijk.

In plaats daarvan hebben we een soort van sciëntisme dat "functioneert als de dienstmaagd van Leviathan op een veel krachtigere en gevaarlijkere manier dan de krabbels van linkse academische idealisten en fanatici ooit zouden kunnen." Het stelt ten onrechte een existentiële bedreiging voor en streeft vervolgens naar een Zero-Case-oplossing door ingrijpende toepassingen van de regelgevende, politie- en fiscale bevoegdheden van de staat.

"Dat wil zeggen, nul Covid-gevallen, nul fossiele brandstoffen en nul werkloosheid boven een willekeurig gedefinieerde drempel voor volledige werkgelegenheid in de binnenlandse economie."

"Maar als je de staat in staat stelt om nul van alles na te streven in de context van de inherente complexiteit van het sociale leven, ... heb je een recept voor een nieuw soort economisch en vrijheidsverarmend totalitarisme dat echt iets nieuws onder de zon is."

MACRO-ECONOMISCHE WETENSCHAP

Keynesianisme - de praktijk van macro-economische stimulansen - is aan beide kanten van het politieke gangpad een geaccepteerd evangelie geworden, schrijft Stockman. Triljoenen federale dollars, gemaakt uit het niets, worden gedistribueerd in een poging een economie nieuw leven in te blazen die is verpletterd door COVID-"mitigatie".

Sinds Richard Nixon 50 jaar geleden zei: "We zijn nu allemaal Keynesianen", is de staatsschuld 78-voudig gegroeid en het nominale BBP slechts 19-voudig.

Stockman stelt dat de laatste 150 jaar het keynesianisme gemakkelijk weerlegd worden. Hij wijst erop dat het vrijemarktkapitalisme "van 1870-1914 briljant heeft gewerkt zonder fiscale interventie of enige centrale bank", en dat "het groeitempo en de toename van de welvaart per hoofd van de bevolking sindsdien nooit is geëvenaard". Toen het in 1914 werd opgericht, had de Federal Reserve de bescheiden missie om het banksysteem van liquiditeit te voorzien, op basis van degelijk commercieel onderpand. “Er was geen speelruimte of speelruimte voor een staatsovername van de nationale economie via de valse wetenschap van de keynesiaanse macro-economie” (tinyurl.com/k6xj4t4w).

Toen kwam de Grote Oorlog en Woodrow Wilson's aandrang om die voornamelijk met schulden en niet met belastingen te financieren. De achterdeurfinanciering door de Fed van de massale uitgiften van Liberty Bonds opende de deur naar het te gelde maken van de staatsschuld en activistisch centraal bankieren. Het oorspronkelijke verbod op financiering van staatsschuld door de Fed werd ingetrokken.

Tijdens de oorlog ging het BBP van de VS van voor de oorlog 40 miljard dollar naar een piek van 92 miljard dollar in 1920. “Gelukkig kenden de gezonde geldmannen die waren opgeroepen om in de raad van bestuur van de 12 Reserve Banks te dienen, nog steeds valse welvaart toen ze zagen het. Dus in plaats van te proberen een onvermijdelijk leeglopende oorlogseconomie te 'stimuleren', mocht de vrije markt zich weer aanpassen aan een duurzaam niveau in vredestijd.... Federale uitgaven van $ 18.5 miljard in 1919 daalden met 82% tot slechts $ 3.2 miljard in 1922." Toch zakte de Amerikaanse economie niet in een economisch zwart gat, maar herstelde ze zich snel.

Deze feiten hadden het keynesiaanse sciëntisme moeten vernietigen - afgezien van de bewering dat het vrijemarktkapitalisme uiteenviel tijdens de Grote Depressie van de jaren dertig.

"Wat de loop van de geschiedenis letterlijk veranderde, was het ongeluk van 1922", schrijft Stockman. "Toen ontdekte de ontluikende centrale bank, verspreid over 12 zeer onafhankelijke regionale vestigingen, de vergiftigde vrucht van open-marktoperaties." Toen de inkomsten uit Liberty Bonds snel daalden, zette de Fed de drukpersen op om staatsobligaties te kopen om haar winst-en-verliesrekening te ondersteunen. Daarna begon het activa te kopen om "de rentetarieven te sturen ... en de koers van de macro-economische activiteit te sturen." Het koopt nu elke dag voor $ 4 miljard aan activa (tinyurl.com/2s9cweaw).

De brute beurscrash van 1929 volgde op de schulden- en speculatie-opgeblazen BBP-piek van 1929. De aanvankelijke daling van 10% van het reële BBP in 1930 was ongeveer hetzelfde als de daling van 9% in 1921, maar het kapitalisme veerde niet terug zoals het was had in 1922 "omdat deze keer, in tegenstelling tot Warren Harding die op zijn achterportiek zat en riep op tot een terugkeer naar 'normaliteit', de politici enorm in de weg stonden." Deze staatsinterventies verlengden de Grote Depressie gedurende het grootste deel van het decennium en vormden de grondlegger van de mythe die de meedogenloze en destructieve monetaire en fiscale machinaties van vandaag rechtvaardigt (tinyurl.com/26cbfbuv).

Stockman geeft een gedetailleerde analyse van de bankencrises en de "ad-hocerie" van het New Deal-beleid. De meest verwoestende erfenis was de afschaffing van de basis voor gezond geld door FDR (https://tinyurl.com/4an8u6r9).

In tegenstelling tot na de Grote Oorlog hebben we geen overmatige productie die terugkeert naar het niveau van vredestijd, maar een verminderde productie als gevolg van eerdere off-shoring van de industrie en zelfs de landbouw, en nu COVID-lockdowns. Een "Green New Deal" zou de productie permanent verlammen. De Fed gaat door met opzettelijke inflatie, terwijl de algemeen aanvaarde opvatting is dat het niet creëren van voldoende geld de oorzaak was van de deflatoire Grote Depressie. We hebben dus een trifecta van destructief beleid gebaseerd op sciëntisme.

Econoom Davis Rosenberg erkent dat we een 'Potemkin-economie' hebben en dat de S&P 500 zonder tussenkomst van de Fed minstens 500% lager zou zijn. Volgens Stockman lijkt hij echter te denken dat Washington het gewoon overdreven heeft. Herkalibratie van het beleid zal niet werken in een toestand "waarin de staat alomtegenwoordig en giftig in oorlog is met de economie." Stockman merkt op dat de reële netto-investering per hoofd van de bevolking in 2019 22% lager was dan in 2000. Ook zijn de overdrachten (sociale uitkeringen van de overheid) gestegen van ongeveer 5% van het BBP in 1970 tot meer dan 20% van het BBP in 2020 en in 2020, de netto nationale spaarquote bereikte bijna een historisch dieptepunt van 1.1% (tinyurl.com/4b9698s4).

Stockman hoopt dat de werkelijke wetenschap de weg naar lijfeigenschap en de 'donkere wolken van totalitaire armoede' zou kunnen tegengaan, maar betreurt het gebrek aan coherente politieke oppositie.

De wetenschap lijkt momenteel te verliezen op alle drie de punten.

Lees hier het hele verhaal ...