Sciëntisme: de technocratische aanbidding van de wetenschap

ik heb gelezen "De wetenschapswaan” door Rupert Sheldrake, een actuele verhandeling over de overmoed van feilbare mensen.

Het zou verplicht leesvoer moeten zijn voor alle openbare schoolkinderen, zodat ze kunnen begrijpen hoe weinig de autoriteiten eigenlijk weten over het leven op aarde, hoe het werkt en wat het betekent (als er al iets is).

Kennis is voorlopig. Het is meervoudig. Het hangt af van de waarnemer. En het is ingewikkeld.

Bewijsstuk A is het beruchte experiment met twee spleten van de roem van de kwantummechanica, die de natuurwetten trotseert die voorheen als absoluut feit werden beschouwd.

Het dilemma met de dubbele spleet verlegt de grenzen van mijn begrip van de natuurkunde. Ik begrijp dat het blijkt licht gedraagt ​​zich tegelijkertijd als een golf en als een deeltje en hetzelfde deeltje tegelijkertijd op dubbele paden. Dit zijn substantiële dingen waar natuurkundigen zich honderden jaren over hebben vergist.

Welke ontdekking van morgen zal op dezelfde manier de fundamentele huurders van de wetenschappelijke kennis van 2023 ondermijnen?

Dit is het probleem met elke vorm van orthodoxie. Het is een grote fout in het conservatieve denken in het algemeen. Met 'conservatief' bedoel ik niet de rechtse politieke ideologie, maar de onwil om nieuwe ideeën te omarmen ten gunste van oude, om geen andere reden dan dat ze al ingeburgerd zijn.

Terwijl de hogepriesterklasse ooit de sociale hiërarchie domineerde, wetenschap is de trendy nieuwe religie van de intellectuele elite – al even dogmatisch in haar epistemologische benadering van het bestuderen van de natuurlijke wereld.

God stierf ongeveer 200 jaar geleden (metaforisch) zonder pardon. Maar omdat er goed bewijs is dat mensen eigenlijk iemand of iets nodig hebben om te vereren en om cultuur als een bron van betekenis te centreren, werd de bebaarde, geklede God van de Bijbel vervangen door technocratische Science™, en wetenschappers, als het object van aanbidding in de geïndustrialiseerde samenleving .

Maar de mens, hoe goed gelegitimeerd hij ook is, weet nu niet veel meer dan 200 jaar geleden met betrekking tot het uitgestrekte ongedocumenteerde Great Beyond, dat nog steeds grotendeels een mysterie is.

95% van de wereld bestaat uit donkere materie, zoals Sheldrake opmerkt in zijn boek, naast meerdere andere illustraties van de grenzen van menselijke kennis.

Niemand heeft ooit zelfs maar objectief donkere materie waargenomen; we zijn nog steeds als een collectieve soort volledig in het duister, metaforisch gezien, over wat donkere materie eigenlijk is of hoe het werkt of hoe het interageert met lichte materie. Het is een totale spreekwoordelijke zwarte doos.

Gezien het feit dat 95% van het universum opgesloten zit in een zwart gat, onaangetast door menselijk bewustzijn, zou je enige nederigheid verwachten van de zogenaamde 'experts'.

Ondanks alle indrukwekkende prestaties van de afgelopen honderden jaren, begrijpen ze letterlijk niets van 95% van de materie in het universum. Hun kennis vertegenwoordigt, in het beste geval, een oneindig kleine fractie van alle kenbare kennis die er in de ether is.

In plaats van nederigheid worden we getrakteerd op de wezel oorlogsmisdadiger Anthony Fauci, zittend op de troon aan de top van de institutionele hiërarchie, verklaarde hij zichzelf The Science™ met een strak gezicht op de nationale televisie, onder een kakofonie van onkritisch applaus door de neoliberale heersende klasse.

Hallelujah!

Lees hier het hele verhaal ...