Hohmann: Is transhumanisme de nieuwe wereldreligie?

Zoals we vorige week meldden, Joe Biden's 12 september uitvoerende orde het vormen van een Nationaal initiatief voor biotechnologie en bioproductie draait de hele federale overheid om het ondersteunen, financieren, bevorderen en inbedden van transhumanisme in het weefsel van de Amerikaanse cultuur, economie en algemene ethos.

"Het transhumanisme is voor velen geëvolueerd van een idee in sciencefictionromans tot een seculiere religie", meldt Wesley Smith in zijn nieuwe artikel, Transhumanisme: een religie voor postmoderne tijden.

Patrick Wood, hoofdredacteur van Technocracy.news, maakt in zijn samenvatting van het artikel van Smith een punt dat voor de hand lijkt te liggen, maar weinig mensen zullen het verband leggen en je zult hier niets over horen in de bedrijfsmedia. Wood stelt: “Als transhumanisme een religie is, dan heeft Biden zojuist een staatsreligie ingesteld, wat in strijd is met het Eerste Amendement. Lees dit artikel (hieronder) woord voor woord.”

We zijn getuige van de geboorte van een nieuw geloof. Het is geen theïstische religie. In tegenstelling tot het christendom, het jodendom en de islam vervangt het inderdaad een persoonlijke relatie met een transcendente God in de context van een groep gelovigen door een vurige en radicaal individualistische omhelzing van naakte materialistische persoonlijke recreatie.

Bovendien, in tegenstelling tot de orthodox-christelijke, joodse en islamitische zekerheid dat de mens bestaat uit zowel een materieel lichaam als een immateriële ziel – en dat beide ertoe doen – begrijpen aanhangers van het nieuwe geloof dat we een lichaam hebben, maar wat echt telt is denken, wat uiteindelijk herleidbaar is tot louter chemische en elektrische uitwisselingen.

Inderdaad, in tegenstelling tot het Christendomsbeeld van een bestaande hemel of, laten we zeggen, het Boeddhisme's opvatting van de wereld als illusie, houdt het nieuwe geloof vol dat het fysieke alles is wat is, is of ooit zal zijn.

Zulk denken leidt tot nihilisme. Dat is waar de nieuwe religie vroegere materialistische filosofieën achter zich laat, door aanhangers hoop te bieden. Waar traditioneel theïsme persoonlijke redding belooft, biedt het nieuwe geloof het vooruitzicht op redden via radicale levensverlenging die wordt bereikt door technologische toepassingen - een postmoderne draai, zo u wilt, op de belofte van het geloof van eeuwig leven.

Deze nieuwe religie staat bekend als 'transhumanisme' en het is een rage in Silicon Valley nieuw rijk, universiteitsfilosofen, en onder bio-ethici en futuristen die op zoek zijn naar het comfort en de voordelen van het geloof zonder de bijbehorende verantwoordelijkheden van het volgen van dogma's, vragen om vergeving of boetedoening voor zonden - een vreemd concept voor transhumanisten. Echt, transhumanisme is een religie voor onze postmoderne tijd.

Transhumanistische profeten anticiperen op een komende neo-reddingsgebeurtenis die bekend staat als de "Singulariteit"

Transhumanisme doet twee kernbeloftes. Ten eerste zullen mensen spoedig verhoogde capaciteiten verwerven, niet door diep gebed, meditatie of persoonlijke discipline, maar alleen door een pil te nemen, ons DNA te manipuleren of anderszins medische wetenschap en technologie te gebruiken om de normale fysieke beperkingen te overstijgen. Meer dwingend belooft het transhumanisme dat aanhangers spoedig, zo niet het eeuwige leven, dan toch in ieder geval een onbepaald bestaan ​​zullen ervaren - in deze wereld, niet in de volgende - door de wonderen van toegepaste wetenschap.

Dit is waar het transhumanisme echt eschatologisch wordt. Transhumanistische profeten anticiperen op een komende neo-reddingsgebeurtenis die bekend staat als de "Singulariteit" - een punt in de menselijke geschiedenis waarop het crescendo van wetenschappelijke vooruitgang niet te stoppen is, waardoor transhumanisten zichzelf kunnen herscheppen naar hun eigen beeld. Wil je het gezichtsvermogen van een havik hebben? Bewerken in een paar genen. Wil je je IQ verhogen? Probeer een hersenimplantaat. Wil je eruit zien als een walrus? Nou waarom niet? Verschillende slagen voor verschillende mensen, weet je dat niet?

Het belangrijkste is dat in de post-singulariteitswereld, de dood zelf zal worden verslagen. Misschien zullen we ons lichaam herhaaldelijk vernieuwen door middel van gekloonde orgaanvervangingen of zullen we onze hoofden cryogeen laten bevriezen om eventuele chirurgische hechting aan een ander lichaam mogelijk te maken. De grootste hoop van transhumanisten is echter om voor eeuwig hun geest te redden (nogmaals, in tegenstelling tot zielen) via persoonlijk uploaden naar computerprogramma's. Ja, transhumanisten verwachten uiteindelijk zonder einde in cyberspace te leven, hun eigen virtuele realiteiten te creëren, of misschien hun bewustzijn te versmelten met dat van anderen om meervoudig-zijn te ervaren.

Transhumanisten verwierpen elke suggestie dat hun beweging een vorm van of vervanging van religie is. Maar de laatste jaren is die ontkenning steeds dunner geworden. Yuval Harari, een historicus en transhumanist van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, vertelde bijvoorbeeld aan The Telegraph: "Ik denk dat het waarschijnlijk is in de komende 200 jaar of zo" Homo sapiens zullen zichzelf opwaarderen tot een of ander idee van een goddelijk wezen, hetzij door biologische manipulatie, hetzij door genetische manipulatie door het creëren van cyborgs, deels organisch, deels niet-organisch."

Volgens Harari hebben de menselijke uitvindingen van religie en geld ons in staat gesteld om de aarde te onderwerpen. Maar nu de traditionele religie in het Westen aan het afnemen is – en wie kan dat ontkennen? – hij gelooft dat we nieuwe “ficties” nodig hebben om ons samen te binden. Dat is waar het transhumanisme om de hoek komt kijken:

Religie is de belangrijkste uitvinding van de mens. Zolang mensen geloofden dat ze meer en meer op deze goden vertrouwden, waren ze beheersbaar. Met religie is het gemakkelijk te begrijpen. Je kunt een chimpansee niet overtuigen om je een banaan te geven met de belofte dat hij 20 extra bananen krijgt in de chimpanseehemel. Het zal het niet doen. Maar mensen zullen dat wel doen.

Maar wat we de afgelopen eeuwen zien, is dat mensen steeds machtiger worden en dat ze de krukken van de goden niet meer nodig hebben. Nu zeggen we: "We hebben God niet nodig, alleen technologie."

Ha! Het oude stereotype van de bebaarde christelijke fanaticus in gewaad en sandalen met een bord waarop staat: "Het einde is nabij!" is vervangen door transhumanistische bekeerlingen zoals auteur Ray Kurzweil (bekend van Google) wiens bestverkopende transhumanistische manifest is getiteld, De singulariteit is dichtbij.

Ik kan dit essay niet beëindigen zonder een absoluut cruciaal onderscheid te benadrukken dat moet worden gemaakt tussen transhumanisme en orthodoxe religies, in het bijzonder het christendom. Het hoogste ideaal van het christendom is liefde. St. Johannes de Evangelist schreef: "God is liefde." Christus gebood christenen om „elkaar lief te hebben zoals ik u heb liefgehad”. Daarom begrijpen gelovigen dat een christelijk leven vereist dat de armen worden gekleed, zieken en gevangenen worden bezocht, enz. Omdat, zoals Jezus leerde in de gelijkenis van de schapen en geiten, wanneer we deze dingen doen aan "de minste van hen, u het hebt gedaan tot Mij.”

De hoogste deugd van het transhumanisme is daarentegen intelligentie

In tegenstelling tot, De hoogste deugd van het transhumanisme is intelligentie, dat is de reden waarom het vergroten van de menselijke hersencapaciteit de op één na meest gewenste verbetering van de beweging is na het verslaan van de dood. Zo werd de transhumanistische ondernemer Bryan Johnson gerapporteerd door de New Scientist als het investeren van $ 100 miljoen om een ​​implantaat te ontwikkelen om de intelligentie te vergroten. "Ik kwam tot intelligentie", citeerde het verhaal Johnson, omdat "ik denk dat het de meest waardevolle en krachtige hulpbron is die er bestaat."

In alle transhumanistische literatuur die ik heb gelezen, heb ik weinig interesse gezien in het vergroten van het menselijk vermogen om lief te hebben, buiten het meest vleselijke begrip van die term. Misschien komt dat omdat zelfs botte materialisten begrijpen dat liefde het afvuren van neuronen overstijgt en ons zo dichtbij brengt als we in staat zijn om het goddelijke uit te drukken. Het is inderdaad geen toeval dat een oude theïst ons onze meest diepgaande beschrijving van liefde gaf:

Als ik in mensen- en engelentalen spreek, maar geen liefde heb, ben ik een klinkende gong of een rinkelend cimbaal. En als ik de gave van profetie heb en alle mysteries en alle kennis begrijp; als ik al het geloof heb om bergen te verzetten, maar geen liefde heb, ben ik niets. Als ik alles weggeef wat ik bezit, en als ik mijn lichaam overgeef zodat ik kan opscheppen, maar geen liefde heb, win ik niets.

Liefde is geduldig liefde is aardig. Het is niet jaloers, het is niet pompeus, het is niet opgeblazen, het is niet grof, het zoekt niet zijn eigen belangen, het is niet opvliegend, het piekert niet over onrecht, het verheugt zich niet over kwaaddoen maar verheugt zich met de waarheid. Het verdraagt ​​alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen, verdraagt ​​alle dingen. Liefde faalt nooit.

Je zult in geen enkel transhumanistisch manifest iets vinden dat zo diep, zinvol en ja intelligent is als St. Paul's liefdesdiscours. Inderdaad, zelfs als we onszelf uiteindelijk herontwikkelen tot post-menselijkheid, totdat en tenzij we ons vermogen om lief te hebben exponentieel uitbreiden - wat een spirituele discipline is, geen mechanische inspanning - zullen we nooit de wezens worden die we graag zouden willen zijn (of zijn gemaakt om te zijn).

Lees hier het hele verhaal ...