Terwijl de traditionele politieke macht afneemt, komen marktkrachten zoals Big Tech en FinTech naar voren als nieuwe machtscentra en bewijzen hiervan zijn overal. Academia beschrijft en omarmt deze trends en praat openlijk over technocratie. Technocratie is een economisch systeem aangedreven door marktkrachten, terwijl democratie en socialisme politieke systemen zijn. ⁃ TN-editor
Er zijn groeiende zorgen dat technologie de democratie achter zich laat en slimme steden kunnen een slachtoffer zijn van de terugslag, beweren Kris Hartley en Glen Kuecker.
Tegen het midden van 20th eeuw hadden regeringen de levering van grote stedelijke projecten gemonopoliseerd, van infrastructuur tot door de meester geplande 'nieuwe steden'. In de tweede helft van de eeuw ontstond de geleidelijke corporatisering van stadsplanning - van de behuizing van de 1950's tot stedelijke megaprojecten voor gemengd gebruik in de 1990s en verder.
Een ander moment in de particuliere sector ontvouwt zich nu onder de vlag van 'slimme steden'. Projecten zoals Songdo van Zuid-Korea trekken de aandacht - zowel positief als negatief. Naast efficiëntiebeloften, zal de relevantie van slimme stadsinitiatieven voor sociale gelijkheid en politieke vertegenwoordiging bepalend zijn voor de overlevingskansen van de beweging.
De opkomst van de beweging van slimme steden repliceert door bedrijven gedomineerde machtsstructuren in stadsplanning. De particuliere sector produceert de technologieën die nu het leven van de burger definiëren en beschikt over de steeds geavanceerdere technische expertise die de overheid soms mist. Deze voordelen verstevigen de positie van de particuliere sector niet alleen als een openbare dienstverlener, maar ook als een beleidsmotor voor de agenda van slimme steden.
Populistische pushback tegen slimme stadstechnologie kan echter onvermijdelijk zijn - een bron van hoop voor sommigen en potentiële zorgen voor anderen.
Het onderscheid tussen publiek en privaat vervaagt vaak bij de levering van openbare diensten - met name bij de goedkeuring van participatieve ontwikkeling, collaboratief bestuur, publiek-private partnerschappen en andere sectoroverschrijdende bestuursmodellen. Deze vervaging maakt de verantwoording voor het algemeen welzijn onzeker: in hoeverre moet deze berusten bij de staat of de markt?
In dit neoliberale tijdperk wordt de vrije markt vertrouwd om de sociale resultaten alleen te verbeteren als een bijproduct van concurrentie - ogenschijnlijk verbreding van consumentenopties, verlaging van prijzen en verbetering van de kwaliteit van de dienstverlening. Evenzo wordt het concept van maatschappelijk verantwoord ondernemen gezien als een win-win voor bedrijfslogo en het algemeen belang. Hoewel dit verhaal oud is, is de beweging van slimme steden een unieke gelegenheid om deze aannames opnieuw te bekijken.
De moderne stad zelf is een fysieke belichaming van politieke en economische prioriteiten: marketing van stedelijke ruimte is alomtegenwoordig in herontwikkelingsprojecten die als slim, duurzaam of rechtvaardig worden bestempeld. Dergelijke ontwikkelingen richten zich echter primair op de investeringen en de consumentenbelangen van de economische elite. Zal slimme steden-technologie deze trend gewoon doorzetten?
Er is een toenemende belangstelling voor de bestuurlijke dimensies van stedelijke technologie en aanverwante kwesties werden onderzocht op het Negende Wereld Urban Forum van de VN in februari 2018 in Kuala Lumpur. Alessandro Rainoldi van het directoraat-generaal Gemeenschappelijk Centrum voor onderzoek van de Europese Unie voerde in een break-outdialoog aan dat gegevens open en gratis moeten zijn en moeten worden ontwikkeld als onderdeel van een gesprek tussen gebruikers en providers.
Deze opvallend democratische visie wordt momenteel niet gerealiseerd. Karibaiti Taoaba, regionaal directeur van het Commonwealth Local Government Forum (CLGF) Pacific, heeft tijdens hetzelfde evenement betoogd dat er weinig coördinatie is tussen organisaties of bedrijven bij het verzamelen van gegevens.
Dergelijke problemen zijn voorbeelden van de praktische uitdagingen waarmee overheden en bedrijven worden geconfronteerd bij het bredere beheer van gegevens en stedelijke technologie. Vooruitgang in slimme technologieën overtreft vaak het vermogen van overheden om management- en governance-systemen opnieuw te ontwerpen, zoals blijkt uit twee recente EVENTS: De Cambridge Analytica-controverse van Facebooken de Verenigde Staten ' eerste voetgangerslachtoffer veroorzaakt door een autonoom voertuig.
Je zou verwachten dat democratieën dergelijke tekortkomingen voorkomen of verhelpen, maar de verantwoording voor bredere sociale resultaten verschuift. Ondanks de proliferatie van kleinschalige start-ups in de technologie-industrie is de beweging van slimme steden grotendeels in handen van bedrijven - met name in een klimaat dat gunstig is voor bedrijfsovernames.
Als zodanig ontstaat een nieuwe rationalistische technocratie, niet gevormd door gekozen beleidsmakers, maar door de visies en prioriteiten van krachtige marktspelers. Deze samenvoeging van publiek en privaat is niet nieuw. Infrastructuurplanning is altijd een publieke zorg geweest, maar de particuliere sector monopoliseert nu de expertise en capaciteit om deze op te bouwen. Overheden reguleren financiële markten, maar de zogenaamde "fin-tech" wordt ontwikkeld en geïmplementeerd door particuliere bedrijven. De invloed van bedrijven op de publieke sfeer is nu hoogwater.
wpDiscuz