Grote technologiebedrijven machtiger dan natiestaten?

Een paar jaar geleden was ik aan het eten met een vriend die bij Google werkte. Terwijl we de ins en outs van de technische wereld bespraken, merkte hij terloops op: "Google gaat de wereld overnemen, weet je." Toen ik naar huis reed en over die opmerking nadacht, dacht ik: "Wat nieuwsgierig." Maar nu ik nadenk over de puinhoop die onze democratie is geworden, ben ik meer geneigd te denken: "Wat een vooruitziende blik."

De democratie wordt bedreigd - niet alleen in de VS maar ook in veel andere landen. Maar de overhaaste acties van nieuwe autoritaire leiders en de onrust in westerse democratieën zijn slechts enkele van de puzzelstukjes die nodig zijn om erachter te komen hoe we op dit punt zijn gekomen. Een andere minder besproken trend is dat Amerikaanse burgers worden onderworpen aan een meedogenloze aanval van opdringerige technologieën die ingebed zijn geraakt in het dagelijkse weefsel van ons leven, waardoor ongekende niveaus van sociale en politieke onrust ontstaan.

Geavanceerde computertechnologie en het internet hebben ons, mits op de juiste manier toegepast, veel prachtige geschenken gegeven. Maar we weten nu dat ze ook vreselijke leermeesters kunnen zijn, onpersoonlijke krachten die onze persoonlijke interacties kunnen ontmenselijken, ernstige geestelijke gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken (vooral voor tienermeisjes) en dienen als een de facto mechanisme voor vermogensoverdracht aan de miljardairklasse. Toch accepteren we de minpunten vanwege de positieve voordelen. In die zin zouden we hypertechnologie zelfs een Grote Verleiding kunnen noemen. Nu is AI op het toneel verschenen en dreigt ons leven op onvoorstelbare manieren te verwoesten.

Amerikaanse burgers worden onderworpen aan een meedogenloze aanval van opdringerige technologieën die ingebed zijn geraakt in het dagelijkse weefsel van ons leven, waardoor ongekende niveaus van sociale en politieke onrust ontstaan.

De beperkingen van deze veelgebruikte technologieën zijn bekend. Ze omvatten sociale media en wat Harvard-professor Shoshanna Zuboff noemt "surveillancekapitalisme" - het kopen en verkopen van onze persoonlijke informatie en zelfs ons DNA op de zakelijke markt. Maar krachtige nieuwe staan ​​op het punt om een ​​nieuwe golf van radicale verandering te creëren. Onder de mantel van de 'Vierde Industriële Revolutie' omvatten deze kunstmatige intelligentie of AI, de metaverse, het internet der dingen, het internet der lichamen (waarin onze fysieke en gezondheidsgegevens worden toegevoegd aan de mix die door AI moet worden verwerkt), en mijn persoonlijke favoriet, politie robots. Al deze technologieën zullen worden verbeterd en versterkt door het gebruik van 5G- en 6G-communicatie via een snel groeiend satellietsysteem van Elon Musk.

Dit is een tweeledige inspanning waarbij zowel machtige bedrijven als overheidsinitiatieven betrokken zijn. Deze op technologie gebaseerde systemen werken "onder de radar" en worden zelden besproken in de reguliere media. Naast bedrijfssurveillance zijn overheden ook bezig hun eigen systemen te versterken. Hoewel we de neiging hebben om dit soort initiatieven te associëren met de NSA en het Department of Homeland Security, een baanbrekend artikel in de Boston Globe heeft beschreven hoe alomtegenwoordig en opdringerig toezicht zelfs op staatsniveau is geworden. Het artikel beschrijft methodisch hoe wetshandhavingsinstanties in Massachusetts een enorm apparaat van drones, kentekenplaatlezers en apparaten genaamd cel-site-simulatoren bedienen, die zich voordoen als zendmasten om gsm-signalen op te vangen om de locatie van individuen te bepalen.

De AI "wapenwedloop"

De plotselinge en dramatische intrede van AI in de technologiemix heeft geleid tot wat Tijd magazine en andere reguliere publicaties noemen een "AI Arms Race". De benaming is veelzeggend, gezien het feit dat AI is ontwikkeld met aanzienlijke financiering van de defensie- en overheidssector. Deze versnelde implementatie vindt plaats zonder het voordeel van doordacht politiek toezicht, omdat gekozen functionarissen, die vaak in het nadeel zijn in het licht van technologieën die ze niet volledig begrijpen, weinig begeleiding, regulering of terugdringing bieden.

Het is lastig om de subtielere impact van technologie in ons leven te ontleden. Dat komt omdat het ons besluipt. Het gebeurt niet door een stemming of door een bepaalde reeks gebeurtenissen. Integendeel, het kruipt gewoon mee en vestigt zich in gekmakende minieme stappen. De som van deze technologische inbraken, aangemoedigd door de overheid en bedrijven die vaak samenwerken, vormt een semi-onzichtbare overlay van technocratisch bestuur dat geen centraal organiserend principe heeft, in tegenstelling tot de traditionele overheidsstructuren die we kennen. Het feit dat deze systemen "gedistribueerd" zijn (om een ​​beetje computerjargon te gebruiken) betekent niet dat ze minder krachtig zijn. En hoewel internet de schijn van gedemocratiseerde participatie presenteert, is het belangrijk om te onthouden dat de ultieme Oz-achtige controle gecentraliseerd is in de diepe gangen van Big Tech-bedrijven.

Vaarwel natiestaten?

Aangezien we democratische principes langzaam zien verdampen, zelfs in westerse landen, is het zeer zorgwekkend dat Big Tech zijn macht wereldwijd blijft consolideren boven die van natiestaten. Maar (om het allemaal leuk en verwarrend te houden) doet het dit soms in samenwerking met overheden via publiek/private partnerschappen, een soort Faustiaans koopje.

De Tijd Het hierboven aangehaalde tijdschriftartikel bevatte deze verrassende observatie: “Zelfs als computerwetenschappers erin slagen ervoor te zorgen dat de AI's ons niet wegvagen, zou hun toenemende centrale rol in de wereldeconomie de Big Tech-bedrijven die deze controleren enorm veel machtiger kunnen maken. Ze zouden niet alleen de rijkste bedrijven ter wereld kunnen worden – die alles in rekening brengen wat ze maar willen voor commercieel gebruik van deze kritieke infrastructuur – maar ook geopolitieke actoren om natiestaten te beconcurreren.”

De grootste technologiebedrijven ter wereld zijn nu rijker en machtiger dan de meeste landen.

Sommigen zullen misschien beweren dat dit al is gebeurd en dat de samenhang van de wereldmacht nu gericht is op het bedrijfsleven. De grootste technologiebedrijven ter wereld zijn nu rijker en machtiger dan de meeste landen. Volgens een artikel in PC-week in 2021 over de dominantie van Apple: “Door de huidige waardering van Apple, Microsoft, Amazon en anderen te nemen en ze vervolgens te vergelijken met het BBP van landen op een kaart, kunnen we zien hoe gek de dingen zijn geworden... Gewaardeerd op $ 2.2 biljoen, de Het bedrijf Cupertino is rijker dan 96% van de wereld. Sterker nog, slechts zeven landen overtreffen momenteel de maker van de iPhone financieel.”

Op dit moment lijken deze trends niet te stoppen, gezien de omvang van de bedrijfsinvesteringen die al op het spel staan ​​en de slappe houding en afhankelijkheid van regeringen van hun vrijgevigheid. Het beste antwoord dat op dit moment beschikbaar is, is simpelweg een groter publiek bewustzijn en een toezegging om de contouren van deze dappere nieuwe technocratische wereld frontaal en met een duidelijke visie onder ogen te zien. Gezien de verbazingwekkend uit de hand gelopen macht van de Big Tech-sector, is het ook cruciaal om te beseffen dat het eenvoudigweg reguleren van deze systemen, terwijl ze tegelijkertijd de macht van traditionele overheden kunnen blijven overhevelen, niet voldoende zal zijn om onze kwaliteit van leven in de toekomst te behouden. .

Lees hier het hele verhaal ...