Maskermandaten gekoppeld aan verhoogde COVID-sterftecijfers

VERHAAL IN EEN OOGOPSLAG

Fiona Lashells is een 8-jarige tweedeklasser die in Florida woont. Ze maakte de lokale?¹ en nationaal nieuws² toen ze maar liefst 38 keer werd geschorst omdat ze opkwam voor haar recht om iets te doen dat niet wordt ondersteund door gegevens of wetenschap in een schoolsysteem - een masker dragen.

The New York Post beschreef Lashells als een 'recalcitrante student'.³ die blijkbaar haar rechten beter kende en uitoefende dan de meesten. 30 juli 2021, Florida Gouverneur Ron DeSantis⁴ vaardigde een uitvoerend bevel uit dat schooldistricten studenten niet konden verplichten om maskers te dragen. Echter, in weerwil van het gezag, herstelde het Palm Beach County School District, waar Lashells woont, hun maskermandaat.⁵

Nadat het bevel van DeSantis was uitgevaardigd, vertelde de moeder van Lashell haar dat ze het masker het komende schooljaar niet hoefde te dragen. Lashell had het afgelopen schooljaar geklaagd over vermoeidheid door het dragen van het masker. Eerst moest ze alleen lunchen in de gang buiten het kantoor van een administrateur. Al snel begonnen de schorsingen binnen de school en werden al snel gevolgd door schorsingen buiten de school.

Na 38 schorsingen trok het schooldistrict zijn maskermandaat in op 8 november 2021. Uit de mond van een 8-jarige kwamen deze woorden: "Ik draag geen masker omdat je het aanraakt, en je hebt ziektekiemen op je hand. En dan leg je het op je gezicht en adem je alle ziektekiemen in.”⁶

Het verplicht stellen van maskers voor schoolkinderen is een ongekende publieke stap geweest die niet wetenschappelijk is gevalideerd. In plaats daarvan, CDC-gegevens^7,8 laten zien dat schoolkinderen het minste risico lopen op het virus en nationale gegevens⁹ verzameld vóór de pandemie laten zien dat kinderen die relationele en sociale risico's ervaren een vier keer grotere kans hebben op mentale, emotionele of gedragsproblemen.

Met andere woorden, de regering verplichtte maskers voor een bevolking die het minste risico op ziekte en het grootste langetermijnrisico had om het masker te dragen. Verschillende tijdschriften zijn eindelijk begonnen met het publiceren van gegevens die tijdens de pandemie zijn verzameld en waaruit blijkt dat, hoewel de effectiviteit van preventie minimaal of niet evident is,¹⁰ het dragen van maskers verhoogt het risico op overlijden als u toch ziek wordt.¹¹

Sterftecijfer stijgt in provincies met maskermandaat

Duitse arts Dr. Zacharias Fögen¹² vond geen gepubliceerd bewijs dat maskeren de ernst van de ziekte effectief zou kunnen verminderen of een invloed had op het overlijden van gevallen.

Fögen gebruikte demografische gegevens uit de staat Kansas om een ​​analyse uit te voeren op provinciaal niveau, waarbij de provincies werden vergeleken die het dragen van maskers verplichtten en die welke dat niet deden. De gegevens suggereerden dat het gebruik van een masker een grotere bedreiging voor de gebruiker zou kunnen vormen, waardoor het een "discutabele epidemiologische interventie" is.¹³

Het sterftecijfer in provincies waar maskers verplicht waren, was 85% hoger. Na een analyse die rekening hield met verstorende factoren, bleef het sterftecijfer 52% hoger in provincies die maskeren verplichtten.

Nadere analyse toonde aan dat 95% van het effect “alleen toegeschreven kan worden aan COVID-19, dus het zijn geen CO2, bacteriën of schimmels onder het masker.”¹⁴ Met andere woorden, hoewel de ziekteverwekkers of de opbouw van CO2 het immuunsysteem mogelijk hebben verzwakt, was het COVID-19 dat de doden veroorzaakte.

Hij noemde dit het 'Foegen-effect', verwijzend naar het opnieuw inademen van virale deeltjes die in druppeltjes zijn gevangen en op het masker zijn afgezet, wat de resultaten verslechtert. In het tijdschriftartikel schrijft hij:¹⁵

“De belangrijkste bevinding van dit onderzoek is dat in tegenstelling tot de algemeen aanvaarde gedachte dat er minder mensen sterven omdat het infectiepercentage door maskers wordt verminderd, dit niet het geval was. De resultaten van deze studie suggereren sterk dat maskermandaten ongeveer 1.5 keer het aantal sterfgevallen of ~50% meer sterfgevallen veroorzaakten in vergelijking met geen maskermandaten.

De maskermandaten zelf hebben de CFR (case fatality rate) verhoogd met 1.85/1.58 of met 85%/58% in provincies met maskermandaten. Er werd ook vastgesteld dat bijna al deze extra sterfgevallen uitsluitend werden toegeschreven aan COVID-19.

Uit dit onderzoek bleek dat het dragen van gezichtsmaskers een groot risico voor individuen zou kunnen vormen, dat niet zou worden verminderd door een vermindering van het infectiepercentage. Het gebruik van gezichtsmaskers kan daarom ongeschikt zijn, zo niet gecontra-indiceerd, als epidemiologische interventie tegen COVID-19.”

Fögen wijst op twee andere grote onderzoeken die vergelijkbare resultaten hebben gevonden met sterftecijfers. De eerste werd gepubliceerd in het tijdschrift Cureus¹⁶ en vond geen verband tussen casusnummers en naleving van maskers in Europa, maar een positieve associatie met sterfte en naleving van maskers.

De tweede studie¹⁷ werd gepubliceerd in PLOS One en toonde aan dat er een verband was tussen negatieve COVID-resultaten en maskermandaten bij 847,000 mensen in 69 landen.

Maskeren verhoogt andere gezondheidsrisico's

Deze conclusies waren vergelijkbaar met die in een preprint-onderzoek¹⁸ geplaatst op 7 augustus 2021, die de heersende overtuiging in twijfel trok om de verspreiding van het virus te vertragen. Ze ontdekten dat het dragen van een masker:

• Bevorder gezichtsalkalisatie
• Moedig uitdroging aan, wat de afbraak van de barrière versterkt en het risico op bacteriële infectie verhoogt
• Verhoog hoofdpijn en zweten
• Verminder cognitieve precisie, wat kan leiden tot medische fouten

Veel van de maskermandaten zijn ingesteld om destijds in overeenstemming te blijven met de CDC-richtlijnen. De gegevens werden verzameld over meerdere seizoenen met behulp van informatie die de CDC verzamelde, waaruit de onderzoekers oorspronkelijk concludeerden: “Maskermandaten en gebruik zijn niet geassocieerd met een langzamere verspreiding van COVID-19 op staatsniveau tijdens de groei van COVID-19.”¹⁹ Vervolgens hebben ze het papier herzien en schreven:²⁰

“Het plotselinge begin van COVID-19 dwong de goedkeuring van maskermandaten voordat de werkzaamheid kon worden geëvalueerd. Onze bevindingen ondersteunen de hypothese niet dat een groter gebruik van openbare maskers de verspreiding van COVID-19 vermindert. Aangezien maskers in veel situaties vereist zijn, is het verstandig om mogelijke voordelen af ​​te wegen tegen nadelen. Maskers kunnen tijdens een pandemie de sociale cohesie bevorderen, maar er kan ook risicocompensatie plaatsvinden.”

Volgens een in januari 2021 gepubliceerd onderzoek door Chinese wetenschappers, kan het dragen van een gezichtsmasker je dagelijkse inademing van microplastics verhogen.²¹ In april 2022,²² een team van wetenschappers van de Hull York Medical School publiceerde bevindingen die 39 microplastische deeltjes toonden in 11 van de 13 longweefsels die werden bemonsterd tijdens longchirurgie.

Volgens de hoofdauteur zijn in het verleden microplastics gevonden in autopsies, maar dit is de eerste studie die aantoont dat ze in de levenden worden gevonden. Interessant is dat deze microdeeltjes ook werden gevonden in de laagste delen van de longen, waarvan onderzoekers ooit dachten dat ze ze onmogelijk konden bereiken.²³

De auteurs van het onderzoek ontdekten dat de proefpersonen 12 soorten microplastics hadden en de meest voorkomende waren polypropyleen (PP) en polyethyleentereftalaat (PET).²⁴ Deze bevinding wijst op het recente alomtegenwoordige gebruik van blauwe chirurgische maskers tijdens de pandemie, aangezien PP de meest gebruikte plastic component in die maskers is.

Expert zegt dat COVID-gezichtsbedekkingen geen maskers zijn

Een 2021-studie²⁵ keek naar de risico's van het dragen van blauwe chirurgische gezichtsmaskers en het inademen van microplastics. De onderzoekers ontdekten dat het hergebruik van maskers het risico op het inademen van microplasticdeeltjes zou kunnen vergroten en dat N95-ademhalingstoestellen het laagste aantal microplastics hadden dat vrijkwam in vergelijking met het niet dragen van een masker.

Ze schreven: "Chirurgische, katoenen, mode- en actieve-koolmaskers die het dragen vormen een hoger risico op inademing van vezelachtige microplastics ..."²⁶ En toch, volgens Chris Schaefer, een beademingsspecialist en trainingsexpert, zijn wat gezondheidsexperts maskers hebben genoemd, helemaal geen maskers.²⁷

Schaefer noemt deze "ademhalingsbarrières" omdat ze "niet voldoen aan de wettelijke definitie" van een masker. Hij benadrukte dat de chirurgische maskers die door consumenten in Canada, de VS en de wereld worden gebruikt, microplastics afstoten die klein genoeg zijn om ingeademd te worden.²⁸

“Een [juist] masker heeft ademhalingsopeningen voor de mond en neus ontworpen om een ​​gemakkelijke en moeiteloze ademhaling te garanderen. Zowel over de mond als over de neus wordt een adembarrière gesloten. En door dat te doen, vangt het koolstofdioxide op dat u uitademt, dwingt u het opnieuw in te ademen, waardoor uw ingeademde zuurstofniveaus afnemen en overmatige koolstofdioxide wordt veroorzaakt. Ze zijn dus niet veilig om te dragen.”

Hij moedigt mensen aan om er een open te snijden en te kijken naar de losse vezels die gemakkelijk losraken in het product.²⁹

“De warmte en het vocht dat het opvangt, zorgt ervoor dat de afbraak van die vezels kleiner wordt. Absoluut, mensen inhaleren [microplastic deeltjes]. Ik heb de afgelopen twee jaar zeer uitgebreid geschreven over de gevaren van deze ademhalingsbarrières, ik heb de afgelopen twee jaar met wetenschappers [en andere] mensen gesproken over mensen die de vezels inademen.

Als je het gevoel krijgt dat je een klein beetje kattenhaar hebt gekregen, of een soort irritatie achter in je keel nadat je ze hebt gedragen. Dat betekent dat je de vezels inademt.”

Hij merkte verder op dat iedereen die in een beroepsomgeving aan dit soort vezels wordt blootgesteld, bescherming zou moeten dragen. In plaats daarvan gebruiken mensen producten die het risico verhogen van het inademen van vezels die "heel klein afbreken en, nou ja, wat dat met mensen gaat doen in de vorm van longfunctie - evenals overbelasting van de toxiciteit in hun lichaam - ik denk dat we' Over een paar jaar weet ik het."³⁰

Maskerbeleid beïnvloed door twee kappers, niet door wetenschap

In de begindagen van de pandemie was er een stormloop op maskers, waardoor de voorraden voor zorgverleners slonken. Destijds waren gezondheidsfunctionarissen onvermurwbaar dat mensen GEEN maskers mochten dragen. In februari 2020 zei Christine Francis, een adviseur voor infectiepreventie en -bestrijding bij de Wereldgezondheidsorganisatie: "Medische maskers ... kunnen niet beschermen tegen het nieuwe coronavirus wanneer ze alleen worden gebruikt ... De WHO beveelt het gebruik van maskers alleen in specifieke gevallen aan."³¹

Die specifieke gevallen zijn onder meer als u hoest, koorts of ademhalingsmoeilijkheden had. Met andere woorden, u moet ze alleen dragen als u actief ziek bent en symptomen vertoont. "Als je deze symptomen niet hebt, hoef je geen maskers te dragen omdat er geen bewijs is dat ze mensen beschermen die niet ziek zijn", vervolgde ze.³²

Eveneens in februari 2020 adviseerden de Britse gezondheidsautoriteiten het gebruik van maskers, zelfs voor mensen die in gemeenschaps- of woonzorginstellingen werken.³³ In maart 2020 stemde de Amerikaanse chirurg-generaal Jerome Adams publiekelijk in met een tweet waarin stond: "Serieus mensen - STOP MET HET KOPEN VAN MASKERS!" en gaan verder met te zeggen dat ze niet effectief zijn om te voorkomen dat het grote publiek het coronavirus oploopt.³⁴

Een jaar vooruitspoelen en het maskerbeleid van CDC lijkt uitsluitend te zijn bepaald op basis van observatiestudies, niet op gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT's) die de gouden standaard in de wetenschap zijn.

“Over het algemeen zijn observationele studies niet alleen van lagere kwaliteit dan RCT’s, maar hebben ze ook meer kans om gepolitiseerd te worden, omdat ze het oordeel van de onderzoeker prominenter in het onderzoek kunnen injecteren en zich, veel meer dan RCT’s, lenen om te vinden wat men wil vinden”, legt Jeffrey Anderson, voormalig directeur van het Bureau of Justice Statistics, uit in een recensie gepubliceerd door City Journal.³⁵

De CDC heeft vertrouwd op een observationele cohortstudie die in juli 2020 is gepubliceerd onder twee haarstylisten van een schoonheidssalon in Missouri.³⁶ De stylisten testten positief op COVID-19, ontwikkelden symptomen, maar bleven 139 klanten zien totdat ze de positieve test kregen. Zij en hun klanten droegen gedurende deze tijd maskers.

Uit de gegevens bleek dat 67 van de cliënten negatief testten en de overige 72 geen symptomen meldden. Hieruit concludeerde de CDC dat het "gezichtsbedekkende beleid waarschijnlijk de verspreiding van SARS-CoV-2 heeft verzacht".³⁷

Anderson legde uit dat het onderzoek grote beperkingen had: "Het schijnbare gebrek aan verspreiding van COVID-19 zou het resultaat kunnen zijn van goede ventilatie, goede handhygiëne, minimaal hoesten door de stylisten, of het feit dat stylisten in het algemeen, zoals de onderzoekers opmerken, ' haar knippen terwijl klanten van hen afgekeerd zijn.'”³⁸

Een andere belangrijke beperkende factor is het ontbreken van een controlegroep. Zouden de resultaten anders zijn geweest als de stylisten of de klanten geen maskers hadden gedragen? Niemand weet. Maar wat duidelijk is geworden, is het aanhoudende gebrek aan kwaliteit in studies en informatie waarop het overheidsbeleid sinds het begin van de pandemie is gebaseerd.

Antibiotica-resistente pathogenen en maskeruitputtingssyndroom

De aanbevolen studie keek alleen naar de ruwe cijfers uit Kansas en ging niet in op wat er mogelijk was achter de toenemende ernst van ziekte en overlijden bij de mensen die maskers droegen.

Toen onderzoekers van de Universiteit van Antwerpen, België, bijvoorbeeld de microbiële gemeenschap analyseerden op chirurgische en katoenen gezichtsmaskers van 13 gezonde vrijwilligers na vier uur dragen, werden bacteriën gevonden, waaronder Bacillus, Staphylococcus en Acinetobacter - waarvan 43% antibiotisch was -bestendig.³⁹

Onderzoekers uit Duitsland vroegen zich op dezelfde manier af of een masker dat je neus en mond bedekt "vrij is van ongewenste bijwerkingen" en potentiële gevaren bij dagelijks gebruik.⁴⁰ Het bleek dat dit niet het geval was en in plaats daarvan veroorzaakten ze significante nadelige effecten en pathofysiologische veranderingen, waaronder de volgende, die vaak in combinatie voorkomen:⁴¹

Dit cluster van symptomen wordt het masker-geïnduceerde uitputtingssyndroom (MIES) genoemd.⁴² De onderzoekers waarschuwden dat mensen die ziek zijn, aan bepaalde chronische aandoeningen lijden, zwangere vrouwen en kinderen een verhoogd risico lopen door langdurig maskers te dragen. Kortetermijneffecten kunnen microbiologische besmetting, uitputting, hoofdpijn, kooldioxideretentie en huidirritatie omvatten.

Langetermijneffecten kunnen echter leiden tot chronische problemen die worden veroorzaakt door "een chronische sympathische stressreactie die wordt veroorzaakt door veranderingen in het bloedgas en wordt gecontroleerd door hersencentra. Dit induceert en triggert op zijn beurt immuunsuppressie en metabool syndroom met cardiovasculaire en neurologische ziekten."⁴³

Er is onderzoek nodig om te bepalen of de ernst van de ziekte en het verhoogde sterftecijfer bij degenen die maskers dragen verband houden met de antibioticaresistente bacteriën die zich op de maskers verzamelen, de impact die MIES heeft op uw immuunsysteem en de mogelijke uitdroging die chronische maskerdragers kunnen ervaren , of iets anders.

Er moeten nauwkeurige gegevens worden verzameld en gecommuniceerd om een ​​sterke basis te leggen voor de ontwikkeling van lokaal openbaar beleid voordat de volgende plandemie creëert een scenario waarin overheidsfunctionarissen proberen maskers en afsluitingen op te leggen - opnieuw.

Bronnen en referenties