Het bewijs dat Twitter's censuur van grote farmaceutische critici een wereldwijd fenomeen is

Twitter gaf zaterdag toe dat het actief samenwerkt met de Indiase regering om kritiek op de aanpak van de pandemie te censureren, aangezien het aantal gevallen en sterfgevallen blijft stijgen. Er zijn wijdverbreide berichten die de Indiase regering heeft verkeerde voorstelling van het aantal sterfgevallen en het werkelijke aantal gevallen zou kunnen zijn maar liefst 30 keer hoger dan gerapporteerd. Het land heeft een tekort aan bedden, zuurstof en andere benodigdheden als gevolg van een onvoldoende voorbereiding op een nieuwe golf. Het is niet verrassend dat de Indiase regering de kritiek onderdrukt. Dit omvatte een oproep aan Twitter om dergelijke informatie te censureren en Twitter heeft natuurlijk gehoor gegeven. Met de steun van veel democratische leiders in de Verenigde Staten, Censureert Twitter nu regelmatig standpunten in de Verenigde Staten en had India geen moeite om het in te schakelen om hardhandig op te treden tegen degenen die alarm slaan over de manier waarop de overheid de crisis aanpakt.

Begraven in een Associated Press-verhaal over de woedende pandemie en het falen van de Indiase regering zijn deze twee lijnen:

“Op zaterdag voldeed Twitter aan het verzoek van de regering en verhinderde het dat mensen in India meer dan 50 tweets konden bekijken die kritiek leken te hebben op de manier waarop de regering de pandemie behandelde. De gerichte berichten bevatten tweets van ministers van de oppositie die kritiek hebben op Modi, journalisten en gewone indianen. "

In het artikel wordt Twitter geciteerd dat het de macht had om "de toegang tot de inhoud in India alleen te weigeren" als het bedrijf oordeelde dat de inhoud "illegaal was in een bepaald rechtsgebied". Kritiek op de regering in deze context is dus illegaal, dus Twitter heeft ermee ingestemd een tak van de regering te worden bij het censureren van informatie.

Houd er rekening mee dat sommige van deze informatie waar kan zijn en zelfs levens kan beschermen. Het is geen "nepnieuws" maar pogingen van journalisten en anderen om mislukkingen van de regering aan het licht te brengen die honderdduizenden levens kunnen kosten. Twitter's beleid luidt als volgt:

Content die aantoonbaar vals of misleidend is en kan leiden tot een aanzienlijk risico op schade (zoals verhoogde blootstelling aan het virus of nadelige effecten op volksgezondheidssystemen), mag niet worden gedeeld op Twitter. Dit omvat het delen van inhoud die mensen kan misleiden over de aard van het COVID-19-virus; de werkzaamheid en / of veiligheid van preventieve maatregelen, behandelingen of andere voorzorgsmaatregelen om de ziekte te verzachten of te behandelen; officiële voorschriften, beperkingen of vrijstellingen met betrekking tot gezondheidsadviezen; of de prevalentie van het virus of het risico op infectie of overlijden in verband met COVID-19. Daarnaast kunnen we Tweets labelen die misleidende informatie over COVID-19 delen om hun verspreiding te verminderen en extra context te bieden.

Hier zeggen critici dat Twitter handelt in samenwerking met de Indiase regering om kritiek op haar reactie te censureren - kritiek die "aanzienlijke risico's op schade" zou kunnen blootleggen door verwaarlozing door de overheid. Bovendien lijkt Twitter de tweets niet alleen te markeren, maar ze te blokkeren in opdracht van de overheid als een uitbesteed censuurbureau.

Dit is het gezicht van de nieuwe censuur. De toekomst in spraakcontrole ligt niet in het klassieke state mdia-model, maar in de alliantie van staten met bedrijfsreuzen zoals Twitter. Twitter houdt zich nu actief bezig met wat democratische leiders goedkeurend 'robuuste inhoudwijziging' noemen om standpunten en politieke afwijkende meningen te beheersen.

Toen Twitter-CEO Jack Dorsey voor de Senaat kwam om zich te verontschuldigen voor het als een vergissing blokkeren van het Hunter Biden-verhaal voor de verkiezingen, drongen senatoren bij hem en andere Big Tech-managers aan op meer censuur.

Tijdens die hoorzitting drongen leden als senator Mazie Hirono (D., HI) getuigen als Mark Zuckerberg en Jack Dorsey aan om te verzekeren dat Trump niet mocht spreken op hun platforms: "Wat zijn jullie beiden bereid te doen met betrekking tot het gebruik van Donald Trump? van uw platforms nadat hij niet langer president is, wordt hij nog steeds als nieuwswaardig beschouwd en kan hij uw platforms nog steeds gebruiken om desinformatie te verspreiden? "

In plaats van de gevaren van dergelijke censurering van nieuwsverslagen aan te pakken, drong senator Chris Coons er bij Dorsey op aan om de categorieën gecensureerd materiaal uit te breiden om te voorkomen dat mensen meningen delen die hij beschouwt als 'klimaatontkenning'. Evenzo leek senator Richard Blumenthal de tegenovergestelde betekenis van Twitter aan te nemen, door toe te geven dat het verkeerd was om het Biden-verhaal te censureren. Blumenthal zei dat hij "bezorgd was dat uw beide bedrijven in feite achteruitgaan of bezuinigen, dat u geen actie onderneemt tegen gevaarlijke desinformatie." Dienovereenkomstig eiste hij een antwoord op deze vraag:

"Zult u zich bij deze komende verkiezingen inzetten voor hetzelfde soort robuuste playbook voor inhoudsmodificatie, inclusief feitencontrole, etikettering, het verminderen van de verspreiding van desinformatie en andere stappen, zelfs voor politici in de komende verkiezingen?"

"Robuuste inhoudsmodificatie" heeft een zekere aantrekkingskracht, zoals een soort software-upgrade. Het is geen wijziging van de inhoud. Het is censuur. Als onze vertegenwoordigers hardhandig optreden tegen de vrijheid van meningsuiting, moeten ze toegeven dat ze voorstanders zijn van censuur.

Wat fascinerend is, is hoe sociale mediabedrijven de censuur hebben geprivatiseerd. Deze bedrijven voeren nu richtlijnen uit om materiaal te censureren dat door de machthebbers als onwettig, nep of misleidend wordt beschouwd. Het bedrijf toont ook geen dwang om de vrijheid van meningsuiting te beschermen. Als India oproept tot censuur, haalt het zijn schouders op en zegt dat de afwijkende meningen nu illegaal zijn.

In de tussentijd steunen liberalen nu het harde optreden tegen de vrijheid van meningsuiting en de macht van het bedrijfsleven over de meningsuiting.

We hebben besproken hoe schrijvers, redacteurs, commentatoren en academici hebben de toenemende roep om censuur en spraakbeheersing omarmd, waaronder Verkozen president Joe Biden en zijn belangrijke adviseurs. Zelfs journalisten leiden aanvallen op de vrijheid van meningsuiting en de vrije pers. Dit bevat academici die het concept van objectiviteit in de journalistiek verwerpen in het voordeel van open advocacy. Columbia Journalism Dean en New Yorker schrijver Steve Coll heeft aan de kaak gesteld hoe het recht op vrijheid van meningsuiting van het Eerste Amendement werd "bewapend" om desinformatie te beschermen.

Liberalen omarmen nu censuur en verklaarden dat zelfs "China had gelijk" op internetbediening. Veel democraten zijn teruggevallen op het valse verhaal dat het eerste amendement geen regeling voor particuliere bedrijven heeft, dus dit is geen aanval op de vrijheid van meningsuiting. Vrijheid van meningsuiting is een mensenrecht dat niet uitsluitend is gebaseerd op of exclusief wordt gedefinieerd door het Eerste Amendement. Censuur door internetbedrijven is een "Little Brother" -dreiging die al lang wordt besproken door voorstanders van de vrijheid van meningsuiting. Sommigen omarmen misschien gewillig de spraakbesturing van bedrijven, maar het is nog steeds een ontkenning van de vrijheid van meningsuiting.

Dit is waarom ik recent beschreven mezelf als internetoriginalist. Twitter is nu ongegeneerd en onbeschaamd een corporate censor. De vraag is of het publiek zal zwijgen of, zoals sommigen, daadwerkelijk de nieuwe Orwelliaanse orde van 'robuuste inhoudsmodificatie' zullen omarmen.

Lees hier het hele verhaal ...