Net als "Blade Runner", is oogscans-leugendetector een blijvertje

Vooraan zitten van een Converus EyeDetect-station, het is onmogelijk om er niet aan te denken Blade Runner. In de 1982 sci-fi-klassieker identificeert de verkreukelde detective van Harrison Ford kunstmatige mensen met behulp van een steam-punk Voight-Kampff-apparaat dat naar hun ogen kijkt terwijl ze surrealistische vragen beantwoorden. De vragen van EyeDetect zijn minder filosofisch, en de straf voor mislukking is minder fataal (het karakter van Ford zou een geweer slaan en schieten). Maar de basisidee is hetzelfde: door onmerkbare veranderingen vast te leggen in de ogen van een deelnemer - dingen zoals pupilverwijding en reactietijd te meten - wil het apparaat misleidende humanoïden sorteren van echte.

Het beweert kort gezegd een leugendetector van de volgende generatie te zijn. Polygrafische testen zijn een industrie van $ 2 miljard in de VS en worden, ondanks hun onnauwkeurigheid, op grote schaal gebruikt om kandidaten voor banen bij de overheid te screenen. EyeDetect, uitgebracht in 2014 door Converus, een door Mark Cuban gefinancierde startup, wordt door zijn makers gepitched als een sneller, goedkoper en nauwkeuriger alternatief voor de notoir onbetrouwbare polygraaf. In veel opzichten lijkt EyeDetect de toekomst van leugendetectie - en het wordt al door lokale en federale agentschappen gebruikt om sollicitanten te screenen. Daarom reisde ik naar een testcentrum, net ten noorden van Seattle, om precies te zien hoe het werkt.

Jon Walters maakt een onwaarschijnlijke Blade Runner. Netjes gekleed en strak gesneden, voert de voormalige politiechef Public Safety Testing uit, een bedrijf dat voorbereidende tests uitvoert voor politie, brandweer en paramedici in de staat Washington en daarbuiten. Het screenen van nieuwe medewerkers gebruikte vroeger langdurige, dure polygraftesten, waarvoor meestal gecertificeerde examinatoren nodig waren om ze te faciliteren. Walters vertelt me ​​echter steeds vaker dat wetshandhavingsinstanties kiezen voor EyeDetect.

In tegenstelling tot een polygraaf is EyeDetect snel en grotendeels automatisch. Dit omzeilt een van de valkuilen van polygrafen: menselijke onderzoekers, die hun vooroordelen kunnen dragen wanneer ze tests interpreteren. Volgens Walters spelen biases niet echt een rol bij EyeDetect, en de test duurt een stevige 30 minuten in tegenstelling tot de 2- tot 4-urenlange slag van de polygraaf. Bovendien is EyeDetect een comfortabele ervaring voor de testpersoon. "Toen ik klaar was voor de polygraaf, was het nogal intimiderend," vertelde Walters me. "Hier zit u gewoon en kijkt u in de machine."

Ik neem genoegen met een demonstratie: een snelle 15-minuten demo waar de test een aantal zal raden waar ik aan denk. Een infraroodcamera observeert mijn oog en maakt 60 keer per seconde beelden terwijl ik vragen beantwoord op een Microsoft Surface-tablet. Die gegevens worden naar de servers van Converus gevoerd, waar een algoritme, afgestemd en veranderd met behulp van machine learning, berekent of ik waarheidsgetrouw ben.

De algemeen aanvaarde veronderstelling die hieraan ten grondslag ligt, is dat bedrog cognitief veeleisender is dan het vertellen van de waarheid. Converus gelooft dat emotionele opwinding zich manifesteert in veelbetekenende oogbewegingen en gedrag wanneer een persoon liegt.

Converus vorderingen dat EyeDetect 'de meest nauwkeurige leugendetector die er is' is, met een nauwkeurigheid van 86 procent. Ter vergelijking: veel academici beschouwen polygraaftests als 65 tot 75 procent nauwkeurig. Het bedrijf claimt al bijna 500-klanten in 40-landen en gebruikt de EyeDetect grotendeels voor het screenen van taken. In de VS omvat dit zowel de federale overheid als de 21-staat en lokale wetshandhavingsinstanties, volgens Converus. Het ministerie van Buitenlandse Zaken recent betaald Converus $ 25,000 om EyeDetect te gebruiken bij het doorlichten van lokale medewerkers bij de Amerikaanse ambassade in Guatemala, bleek uit de rapportage van WIRED. Converus zegt dat haar technologie ook is gebruikt in een intern onderzoek bij de Amerikaanse ambassade in Paraguay.

In documenten verkregen via openbare registers verzoeken, zegt Converus dat de Defense Intelligence Agency en de US Customs and Border Protection ook de technologie testen. Converus zegt dat individuele locaties van Best Western-, FedEx-, Four Points by Sheraton-, McDonald's- en IHOP-ketens de technologie in Guatemala en Panama de afgelopen drie jaar hebben gebruikt. (A 1988 federale wet verbiedt de meeste particuliere bedrijven gebruiken geen leugendetector voor personeel of rekruten in Amerika.) WIRED heeft contact opgenomen met alle vijf bedrijven, maar niemand kon bevestigen dat ze EyeDetect hadden gebruikt.

Lees hier het hele verhaal ...