Klimaatverandering vormt een unieke en groeiende bedreiging voor elke stad op aarde. Deze onomstreden waarheid is precies de reden waarom meer dan 190-landen zich hebben gecommitteerd aan de Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering, beloven om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen om de opwarming van de aarde onder de 1.5-graden te houden.
Maar vandaag zijn het burgemeesters in plaats van nationale leiders die de beschermers van de Overeenkomst van Parijs blijken te zijn.
Het uitvoerend bevel ondertekend door president Trump, die veel van de milieu- en klimaatveranderingsregels terugdraait die zijn geïntroduceerd onder president Obama, geeft aan dat de Amerikaanse federale regering zich terugtrekt van leiderschap op het gebied van klimaatverandering. Burgemeesters uit steden in de Verenigde Staten daarentegen toegezegd om hun beloften aan de Overeenkomst van Parijs na te komen en de klimaatverandering te beschrijven als "zowel de grootste bedreiging waarmee we worden geconfronteerd, als onze grootste economische kans voor onze natie".
Miguel Arias Cañete, commissaris voor klimaat en energie van de Europese Unie, heeft vorige week een uitdagende positieve toon gegeven door te verklaren dat "een nieuw klimaattijdperk is begonnen en de EU en China klaar zijn om het voortouw te nemen". Het zal geweldig zijn als hij gelijk heeft.
In eigen land gaat China zeker vooruit naar een 'nieuw normaal' van ecologisch duurzame economische groei. De Chinese investeringen in hernieuwbare energie vorig jaar waren bijna het dubbele van die van het volgende grootste land, de VS. Chinese steden stellen 2020 piekemissiedoelstellingen vast, rollen vloten van elektrische bussen en taxi's in een verbluffend tempo en vorige maand sloot Beijing de laatste kolencentrale van de stad.
De Chinese leider, president Xi, heeft tekenen laten zien dat zijn land klaar is om op te treden om wereldwijd leiderschap te bieden. In zijn toespraak tot het World Economic Forum in Davos drong hij erop aan dat "alle ondertekenaars zich moeten houden aan" de voorwaarden van de Overeenkomst van Parijs.
Toch is het onrealistisch om te denken dat dit gebeurt met de snelheid die nodig is om de internationale levering van emissiereducties te stimuleren, in overeenstemming met wat de klimaatwetenschap vereist.
In Europa zijn landen begonnen met twee jaar complexe, dure en pijnlijke onderhandelingen over de exit van Groot-Brittannië uit de Europese Unie. Het Brexit-debat zal onvermijdelijk de aandacht trekken van de urgente uitdagingen voor onze steden, met name klimaatverandering. Duitse, Franse en andere leiders zijn te gericht op het redden van de Europese Unie om na te denken over het redden van de wereld. Dus terwijl nationale leiders met dergelijke problemen worstelen en barrières, muren en tarieven blijven bouwen, richten burgemeesters zich op wat de wereld nodig heeft en krijgen de klus geklaard.
In elk deel van de wereld zijn het burgemeesters die de klimaatverandering concreet aanpakken met onmiddellijke en gedurfde maatregelen. Deze week ontmoetten vertegenwoordigers van 12-steden uit vijf continenten elkaar in het Londense stadhuis met leiders van grote internationale financiële instellingen en investeerders in stedelijke infrastructuur, op de C40 Forum voor duurzame steden financieren, ondersteund door de Citi Foundation en WRI Ross Centre. Hun ambitie is niets minder dan het creëren van een samenwerkingsmodel tussen de particuliere sector en steden dat het potentieel heeft om elke stad op aarde te transformeren. Zoals altijd, staat Londen open voor deze werkelijk wereldwijde samenwerking.
De sleutel is nu om het potentieel van steden te ontsluiten. Onderzoek door de Nieuwe klimaateconomie constateerde dat elk jaar tussen nu en 1 bijna $ 2020trn aan investeringen nodig is om de ambitie van de Overeenkomst van Parijs te helpen waarmaken. Dit is een formidabele hoeveelheid investering. Uit de gegevens blijkt echter dat investeren in duurzame infrastructuur daadwerkelijk een economisch voordeel zou opleveren voor steden ter waarde van $ 16.6trn door 2050, vanwege besparingen op energierekeningen en andere kosten.
De urgentie van de klimaatcrisis waarmee onze steden worden geconfronteerd, betekent dat er geen moment te verliezen is. Burgemeesters en stadhuizen werken samen, delen ideeën en maken gebruik van de expertise van bedrijven, internationale financiële instellingen en burgers. Ze willen de ambitie van de Overeenkomst van Parijs waarmaken en groene, duurzame, gezonde en welvarende steden creëren.
Het lijkt erop dat ze dit wereldwijd doen. In Finland hebben ze het systeem gewijzigd dat de hoofdstad Helsinki nu burgemeester zal hebben, wat hier helemaal nieuw is.