Israëls nieuwe post-zionistische leiderschap omarmt technocratie

Deel dit verhaal!
Daniel Greenfield stelt het nieuwe post-Netanyahu-regime van Israël gelijk aan technocratie: "Israëlische post-zionisme, in tegenstelling tot anti-zionisme, werd geboren uit technocratie." Zijn meest vooruitziende observatie stelt dat “in tegenstelling tot socialisme, technocratie niet ideologisch is. Maar het is zo niet-ideologisch dat het degenen die dat wel zijn niet begrijpt.” ⁃ TN-editor

De technocraten hebben het niet zo goed gedaan in Europa en er is geen specifieke reden om te denken dat ze kunnen slagen in de snelkookpan van Israël, waar ze hebben gefaald in omgevingen met weinig stress.

Europese technocraten zijn postmodern en postnationaal, en de regeringscoalitie die in Israël wordt samengesteld uit politieke reserveonderdelen is al het bovenstaande en post-zionistisch.

Het is gemakkelijk genoeg voor de Arabische coalitie van islamisten en communisten om post-zionistisch te zijn. Net als Peter Beinart is het post-zionisme het gemakkelijkst voor degenen die nooit zionistisch zijn geweest en een hartstochtelijke vijandigheid hebben tegen het hele idee van de joden die hun thuisland herbouwen. Maar het is ook vrij eenvoudig voor de evoluerende technocraten van Israël, van wie er twee afwisselen in de topbaan. De essentie van technocratie is om te geloven in niets meer dan de soepelheid en gladheid van het proces. Het zionisme, het joodse volk en het Israëlische uitzonderlijkheid kunnen niet op tegen het verleidelijke idee dat complexe mondiale en nationale problemen met één klik en een veegbeweging tot een app kunnen worden teruggebracht.

Shimon Peres hield ervan om te argumenteren dat er een nieuw Midden-Oosten zou zijn vanwege nanotechnologie. Maar vredesverdragen en technologie brachten Israëliërs en Arabieren niet bij elkaar.

Een gemeenschappelijke vijand deed dat.

En dat is waar technocratie faalt. In tegenstelling tot socialisme is technocratie niet ideologisch. Maar het is zo niet-ideologisch dat het degenen die dat wel zijn niet begrijpt. Zo kan Israël eindigen met een bizarre coalitie van islamisten, linksen en mensen die ooit beweerden zionisten te zijn, maar voor wie de heilige stad niet Jeruzalem was, maar Silicon Valley.

Technocraten, of ze nu in Californië of Tel Aviv zijn, zijn altijd een gateway-drug geweest voor de ergste linksen omdat ze sukkels zijn voor grootse voorstellen en omdat de gemakkelijkste bekeerling een man is die nergens in gelooft.

Het Israëlische post-zionisme is, in tegenstelling tot het anti-zionisme, ontstaan ​​uit de technocratie. Het gedijt goed onder degenen die meer op Europa willen lijken dan op Israël.

Alleen mensen die fundamenteel niet begrijpen hoezeer de Moslimbroederschap, een onderdeel van de nieuwe coalitie, de Communistische Partij, en nog een ander onderdeel, hen haat, zouden hen serieus in de regering kunnen brengen. Maar voor technocraten zijn persoonlijke wrok, zoals die tegen Netanyahu, reëel, terwijl ideologische, religieuze en tribale haat, zoals die van hun nieuwe bondgenoten, een onwerkelijke hersenschim lijkt.

Technocraten begrijpen tribalisme niet en daarom wordt ze zo vaak over het hoofd geslagen.

De zionistische post-zionisten zien geen noodzaak voor het zionisme, ook al bewijzen ze er lippendienst aan, wat ook betekent dat ze geen noodzaak zien voor Israël. Ze worden verleid door visioenen van efficiëntie en van hun eigen plannen die belangrijker zijn dan kleine zaken zoals duizenden jaren geschiedenis of de Thora. Technocratie is uiteindelijk ego, en ego is de drijvende kracht die naties, culturen en religies vernietigt bij het nastreven van egoïstisch narcisme.

Technocratie heeft nog niets opgelost. Maar het bouwt Potemkin-dorpen van de ziel op. En als ze uit elkaar vallen, zoals altijd, zijn de technocraten, net als de socialisten, verbijsterd over de ineenstorting van hun briljante plannen. De islamisten en communisten in de coalitie zullen dat niet zijn.

Lees hier het hele verhaal ...

Over de editor

Patrick Wood
Patrick Wood is een toonaangevende en kritische expert op het gebied van duurzame ontwikkeling, groene economie, Agenda 21, 2030 Agenda en historische technocratie. Hij is de auteur van Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) en co-auteur van Trilaterals Over Washington, Volumes I en II (1978-1980) met wijlen Antony C. Sutton.
Inschrijven
Melden van
gast

9 Heb je vragen? Stel ze hier.
Oudste
Nieuwste Meest Gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
coronistan.blogspot.com

“Israëlisch post-zionisme, in tegenstelling tot anti-zionisme, is ontstaan ​​uit technocratie.” En technocratie is zionisme ... en alle collectivistische ismen behalve één: induvidualisme. Dat zou ons doel moeten zijn.

Val Valeriaan

Veel goede punten in dit artikel.

Verpleegster Cruz

Door dit artikel zou ik bijna willen dat ik nooit had leren lezen. 🙁

gewoon zeggen

Het zionisme moet worden uitgelegd. "Het steunt de oprichting van een Joodse staat" (wiki) en is gericht op 1948 toen de Joden terugkeerden naar het land dat GOD HEN GEGEVEN." Als zionist weet ik zelf dat GOD niet liegt. Het land is voor altijd van de Joden omdat God het aan hen heeft gegeven! “En ik zal mijn verbond tussen mij en u en uw nageslacht na u in hun geslachten oprichten tot een eeuwigdurend verbond om een ​​God voor u te zijn, en voor uw nageslacht na u, en Ik zal u geven, en aan uw zaad na u , de... Lees verder "

gewoon zeggen

Dank voor uw toelichting. Soms hebben mensen geen zin. Dus vrijwel Israël is helaas seculier geworden. Om Degene te vergeten die je de woestijn in leidde naar een land vol melk en honing. Klinkt ook als Amerika! Zeggen dat ze het ene zijn, maar zich gedragen als het andere - seculier.

Walter White

"In tegenstelling tot socialisme is technocratie niet ideologisch. Maar het is zo niet-ideologisch dat het degenen die dat wel zijn niet begrijpt.”

Ik denk dat dit waar was bij het begin of bij de formalisering, maar ik ben er niet zo zeker van dat dat vandaag de dag waar is. Er is zeker een poging om de technocratie een soort ideologische onderbouwing en een pseudo-spirituele component te geven.

Dat zijn, milieuactivisme (aardverering), sciëntisme en sociale rechtvaardigheid. Toegegeven, het is waarschijnlijk een oneerlijk en egoïstisch vernisje om mensen, vooral die aan de linkerkant, ertoe te brengen hun plan te volgen, maar het is er en laat zien dat ze zeker begrijpen dat ideologie belangrijk is.

Claude R Armstrong

Als mensen slim zijn, hebben ze en oefenen ze de erkenning dat ze onvolledig zijn in kennis. Profeet Daniël vermeldt hoe, in de laatste hijgende dag van de mens die de aarde regeerde als een proxy van misleiding, de mensheid geobsedeerd is door computerkennis. Dus, hier is de mens, die zijn drijvende zoektocht naar berekende kennis probeert te sussen door een nieuwe verwarde laag toe te voegen aan de verwarde ketel van veronderstelde kennis die hij in de afgelopen 5000 jaar heeft verzameld, en realiseert zich nu dat het allemaal jammerlijk te kort is aan xomolete kennis. Volledige kennis bestaat waar zijn Schepper, één, bestaat. Voor de mens heeft de Schepper zijn kennisvermogen ontworpen om... Lees verder "