Hillary Clinton sluit zich aan bij VN om all-in te gaan voor onbeperkte migratie

De Verenigde Naties hebben een 'New Urban Agenda'Binnenkort in een stad bij jou in de buurt.

Het werd deze week onthuld in Quito, Ecuador, op de zogenaamde Habitat III-conferentie.

En een deel van het plan, enthousiast omarmd door Hillary Clinton, roept op tot onbeperkte migratie over open grenzen. Migranten die ontheemd zijn door oorlog, falende economieën of andere ontberingen zullen worden beschouwd als 'rechten' hebbend in andere landen dan hun eigen land. Steden worden gezien als de belangrijkste slagvelden en de VN-conferentie in Quito had veel te zeggen over hoe van je stad wordt verwacht dat ze alle soorten migranten, uit alle regio's van de wereld, omhelst.

Inmiddels zijn de meeste Amerikanen die wereldgebeurtenissen volgen bekend met het plan van de VN voor mondiaal bestuur zoals voorzien door de "2030 Agenda voor duurzame ontwikkeling", goedgekeurd door enkele 190-wereldleiders waaronder president Obama en paus Franciscus in september 2015.

Deze agenda bevat 17-doelen gericht op het beëindigen van honger, het uitroeien van armoede en het wegnemen van wereldwijde inkomensongelijkheid door "onze wereld transformeren"Door ingrijpende veranderingen, ogenschijnlijk gericht op het bevrijden van onder andere grensoverschrijdende" arbeidsmobiliteit ".

Hillary Clinton, gezalfd door Obama als zijn opvolger, zei in een toespraak voor Wall Street-bankiers dat ze de VS voorstelt als onderdeel van een "hemisferische gemeenschappelijke markt met vrijhandel en open grenzen", aldus WikiLeaks.

In een andere bom onthuld door WikiLeaks, vertelde mevrouw Clinton aan Goldman Sachs bankiers dat Amerikanen die immigratie willen beperken zijn "fundamenteel on-Amerikaans. ”Ze heeft ook opgeroepen tot een 550-procent verhoging van de hervestiging van Syrische vluchtelingen in Amerika - dat is 550 procent meer dan Obama's enorm toegenomen niveau van meer dan 12,000 hervestigd in een jaar.

Kortom, Hillary's agenda voor steden lijkt erg veel op de agenda van de VN voor steden zoals vastgelegd in de Nieuw Urban Agenda-document deze week goedgekeurd door wereldleiders in Quito.

"Ze is volledig in overeenstemming met de VN-agenda, aan boord van alles wat ze doen", zegt econoom Patrick Wood, auteur van "Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation. '

Clinton kondigde eerder dit jaar haar $ 135 miljard aan 'elke barrière doorbreken”Programma om de steden van Amerika te transformeren.

In dit plan doet ze 37-beloften en belooft ze alles, van het wegnemen van ziektes tot de bouw van betaalbare woningen in gebieden die momenteel buiten het prijsbereik van vluchtelingen, immigranten, chronisch werklozen en onderwerknemers vallen. Ze is van plan voort te bouwen op de 'successen' van haar man en de regering Obama bij het gebruik van publiek-private partnerschappen om steden te transformeren. Obama's bijdrage op dit gebied omvatte zijn Affirmatively Furthering Fair Housing-regel, die steden die subsidie ​​ontvangen, dwingt om hun voorstedelijke gebieden met weinig criminaliteit, die als 'te wit' worden beschouwd, te voorzien van gesubsidieerde woningen die worden verkocht aan huurders met lage inkomens.

Dit past precies in de 2030-agenda van de VN.

"Ze maakt hier een vooraankondiging dat ze de VN-agenda gaat volgen," zei Wood. "Ze signaleert haar collega-globalisten dat ze 100 procent aan boord is met hun agenda."

Het probleem dat globalisten zoals Obama en Clinton 's nachts wakker houdt, is hoe de ingrijpende veranderingen die in september 2012 in de UN 2030 Agenda zijn vastgelegd op de wereldwijde duurzaamheidstop in New York, kunnen worden doorgevoerd.

Dat is waar Habitat III in het spel komt. Het heet de VN-conferentie over huisvesting en duurzame ontwikkeling of kortweg "Habitat III". De focus ligt op steden in de wereld.

Grootste VN-conferentie ooit

Habitat III werd bijgewoond door maar liefst 50,000 mensen, waaronder meer dan 200 burgemeesters en een andere 140 stadsdelegaties.

Het enige doel van deze conferentie is het goedkeuren van een 24-paginadocument genaamd de New Urban Agenda.

"Het enige doel van de conferentie is om dit document met een rubber te stempelen en het naar de wereld te brengen," zei Wood. “En nu lijkt het erop dat ze dat zijn. Iedereen. Alle naties. '

In dit document liggen de plannen van de globalisten voor steden. Alle steden. Grote, kleine, zelfs kleine steden. Elke Amerikaan die in een stad woont, zal ooit de vruchten zien van het plan dat de VN in petto heeft voor de wereld, zegt Wood, een expert op het gebied van global governance en de technocratiebeweging.

De Habitat-conferentie komt slechts eenmaal per 20 jaar samen, maar als dat het geval is, laat het een spoor van anti-kapitalistische, anti-liberale "wereldwijde normen" achter zich, zegt Wood. Dit zijn de normen waarmee de VN wil dat elke stad ter wereld wordt geëxploiteerd. Ze worden verpakt als 'niet-bindend' en het Congres keurt ze nooit goed.

Maar toch, op de een of andere manier lijken de wereldwijde normen die uit de grote VN-conferenties komen, altijd door te filteren tot zelfs het kleinste Amerikaanse gehucht. Hoe? Via federale subsidies. Elke stad die federale subsidies accepteert, zal op een gegeven moment verplicht zijn om de praktijken te implementeren die de VN 'duurzaam' heeft verklaard.

'Inclusief' door ontwerp, standaard dwingend

Het modewoord in de New Urban Agenda is 'inclusief' of 'inclusiviteit'. Dit concept heeft een lange geschiedenis met wereldwijde elites en technocraten.

De definitie van 'technocratie' zoals gebruikt door de oorspronkelijke technocraten van 1938 was 'de wetenschap van sociale engineering, de wetenschappelijke werking van het hele sociale mechanisme, om goederen en diensten te produceren en te distribueren naar de hele bevolking.' Dat is volgens The Technocrat magazine .

"Ze gebruiken het woord" geheel "twee keer in die definitie, dus ik ben echt niet verbaasd dat we het vandaag op deze conferenties zien opduiken," zei Wood. "Hun bedoeling is om een ​​net te creëren dat 100 procent van de mensen zal vangen."

Het woord "inclusief" of "inclusiviteit" verschijnt niet minder dan 36 keer in het document New Urban Agenda.

"Er is geen uitsluiting," zegt Wood. “Als je het leest document, vindt u bijvoorbeeld onder item 6a, 'transformatieve verplichtingen', begint de stelling 'laat niemand achter'. ''

Diezelfde zin, laat niemand achter, staat in de 2030-agenda van de VN.

"In feite zul je vrijwel overal waar je nu bent bij de VN dit concept vinden," zei Wood. "Het is een beetje verontrustend."

Wood zegt dat de VN een oud concept doet herleven dat in de begindagen van de technocratiebeweging begon te bruisen. De tijd was nog niet gearriveerd, terug in de 1930s, maar nu zijn de dingen anders. De wereld wordt beheerd door big data en de wereld staat te popelen om een ​​reeks geglobaliseerde, één-wereld standaarden voor alles te omarmen, of het nu Common Core-onderwijsnormen zijn, geglobaliseerde politiestandaarden die procureur-generaal Loretta Lynch vorige herfst in de VN aankondigde vorm van het Strong Cities Network, of wereldwijde standaarden voor gezondheidszorg, ala Obamacare. Noem maar op, de Verenigde Naties willen het standaardiseren.

De volgende grote hindernis in de race om de wereld te standaardiseren, is immigratie.

Punt 42 op pagina 7 van de New Urban Agenda spreekt over steden die mogelijkheden bieden voor dialoog, "bijzondere aandacht besteden aan de potentiële bijdragen" van vrouwen en kinderen, ouderen en gehandicapten, "vluchtelingen en intern ontheemden en migranten, ongeacht de migratiestatus, en zonder discriminatie op basis van ras, religie, etniciteit of sociaal-economische status. "

Iedereen is welkom

Wood merkt op dat dat in Amerika precies zou betekenen wat John Podesta, campagnemanager van Clinton, al heeft gezegd - dat iedereen met een rijbewijs moet kunnen stemmen.

"Dit is de manier waarop ik het lees," zei hij. “Het maakt niet uit of ze legaal of illegaal zijn, gezocht of ongewenst, jihadisten of niet-jihadisten, ziek of gezond. Als ze in uw land verschijnen, moeten ze onmiddellijk deelnemen aan de zaken van dat land, in welk land ze zich ook bevinden. '

Volgens de preambule van de nieuwe stedelijke agenda zijn steden de "sleutel tot het aangaan van wereldwijde uitdagingen".

"Dus deze mensen zien steden nu als het belangrijkste ingrediënt voor de implementatie van duurzame ontwikkeling, en ze zeggen dat deze strijd om duurzaamheid zal worden gewonnen of verloren in de steden."

En het VN-document verklaart verder dat deze agenda "de eerste stap is om duurzame ontwikkeling op een geïntegreerde en gecoördineerde manier te operationaliseren op mondiaal, nationaal, subnationaal en lokaal niveau."

In essentie is het een routekaart naar mondiaal bestuur waar Amerikaanse steden niet langer hun richting zullen krijgen van gekozen functionarissen die hen vertegenwoordigen in de gemeenteraad, of zelfs de staatswetgever, maar de Verenigde Naties zelf. De lokale raden zullen waarschijnlijk niet eens weten dat de regels die ze volgen om in aanmerking te komen voor federale subsidies zijn gebonden aan de duurzaamheidsnormen van de Verenigde Naties.

Steden die zich inzetten voor 'een paradigmaverschuiving'

Het document spreekt over steden die zich committeren aan "een paradigmaverschuiving" in de manier waarop ze "stedelijke ontwikkeling plannen, ontwikkelen en beheren".

"Het is van boven naar beneden," zei Wood. “Ze zeggen dat het een top-down implementatie wordt. Maar voor alle voordelen die duurzame ontwikkeling sinds 1992 heeft geboekt, is er een klacht dat het niet snel genoeg of ver genoeg is gegaan, en dat het niet inclusief genoeg is, dat sommige zakken zijn weggelaten. Dus wat ze hier zeggen is dat dit New Urban Agenda-document echt de eerste stap is om het te operationaliseren. Eerste stap om duurzame ontwikkeling volledig operationeel te maken. Dat is groot."

Lees hier het hele verhaal ...