Europese milieuactivisten hebben energieonafhankelijkheid onmogelijk gemaakt

Europa zal met het huidige interventionistische beleid geen concurrerende energietransitie bereiken. Europa is niet afhankelijk van Russisch gas vanwege toeval, maar vanwege een reeks verkeerde beleidsmaatregelen: een verbod op kernenergie in Duitsland, een verbod op de ontwikkeling van binnenlandse aardgasbronnen in de hele Europese Unie, en een massale en dure uitrol van hernieuwbare energie zonder een betrouwbare back-up.

Zon en wind verminderen de afhankelijkheid van Russisch aardgas niet. Ze zijn noodzakelijk, maar vluchtig en intermitterend. Ze hebben back-up nodig van kernenergie, waterkracht en aardgas voor de continuïteit van de energievoorziening. De afhankelijkheid van deze back-upbronnen neemt toe in perioden van weinig wind en weinig zon, net wanneer de prijzen het hoogst zijn.

“Zonne gaat twaalf uur per dag naar nul en dat is gegarandeerd. De wind waait soms wel en soms niet, ook gegarandeerd. Ze zijn allebei afhankelijk van het weer, dat 100% buiten menselijke controle ligt. Ze krijgen op hun beste dag een supplement”, schreef een marinepilootvolger.

Batterijen zijn ook geen optie. Het is onmogelijk om een ​​netwerk van enorme batterijen op industriële schaal te bouwen; de kosten zouden onbetaalbaar zijn en de afhankelijkheid van China (voor lithium, enz.) om ze te bouwen zou een nog groter probleem zijn. Tegen de huidige prijzen zou een batterij-energieopslagsysteem van de omvang van Europa meer dan $ 2.5 biljoen kosten, volgens een MIT Technology Review papier, aanzienlijk duurder dan enig ander alternatief.

De extra kosten van een batterijnetwerk plus het distributie- en transmissienetwerk zouden de huishoudelijke rekeningen nog verder doen stijgen.

De inflatie was in Europa al uit de hand gelopen voordat de invasie van Oekraïne zelfs maar een risico vormde. In Spanje bedroeg de consumentenprijsinflatie 7.6 procent, in Portugal 4.2 procent en in Duitsland 5.1 procent. De consumptieprijsinflatie in het eurogebied bedroeg 5.8 procent.

Gezien de impact op de prijzen en energie van de invasie van Oekraïne, moeten we niet vergeten:

Europa zat in 2020 en 2021 al in een energiecrisis, met de kosten van CO₂ waardoor stijgende en groothandelsprijzen voor elektriciteit tegen december 2021 recordhoogten bereiken.

Europa is niet "afhankelijk van Russisch gas". Het is codependentie. Rusland heeft Europa nodig om te exporteren en Europa heeft geen goedkoper alternatief. Laten we niet vergeten dat Russisch gas veel goedkoper is dan enig ander realistisch alternatief.

De langetermijncontracten die met Gazprom zijn gesloten, worden afgesloten tegen prijzen die tot tien keer lager kunnen zijn dan sommige van de huidige alternatieven. De 150 miljard kubieke meter die Europa importeert uit Rusland kan worden vervangen door vloeibaar aardgas uit Noorwegen en de Noordzee, de Verenigde Staten, Algerije, Qatar of Israël, maar het zal veel duurder zijn.

Het enige alternatief voor Rusland is om aan te tonen dat Europese landen over diverse en goedkope bevoorradingsbronnen beschikken. Als Rusland ziet dat Europese regeringen kernenergie verbieden, de ontwikkeling van inheemse gasreserves verbieden, ingrijpen bij import en massale COXNUMX-uitstoot₂ belastingen, zullen de Russische autoriteiten weten dat er geen concurrerend alternatief is en dat de Europese industrie en consumenten zullen instorten als gevolg van de stijgende energiekosten

Europese regeringen zouden goed moeten nadenken over misleidend beleid nu het continent deze winter is gered door aardgas dat uit de Verenigde Staten is geïmporteerd en is geproduceerd met fracking, een technologie die in Europa is verboden.

Europa wil goedkope en overvloedige energie, maar politici demoniseren kernenergie, gas en olie. Alle interventionistische voorstellen die door Europese politici naar voren worden gebracht, brengen hogere kosten met zich mee voor lankmoedige consumenten.

Aardgas stroomt de hele tijd en is goedkoop en overvloedig. Het kan niet worden vervangen door hernieuwbare energiebronnen die intermitterend, vluchtig en onvoorspelbaar zijn. Het voorbeeld van Duitsland is duidelijk. Na massaal te hebben geïnvesteerd in hernieuwbare energiebronnen en de rekeningen voor consumenten te verdubbelen, is het meer afhankelijk van bruinkool en Russisch gas om de bevoorrading te garanderen. Duitsland heeft kolencentrales moeten reactiveren nadat het meer dan 200 miljard dollar had uitgegeven aan subsidies en hernieuwbare energiebronnen!

Alle technologieën zijn nodig, en hernieuwbare energiebronnen zijn essentieel, maar ze zijn niet het alternatief omdat ze aardgasback-up nodig hebben terwijl de technologie wordt ontwikkeld, aangezien deze nog in de kinderschoenen staat. Laten we niet vergeten dat het installeren van hernieuwbare energiebronnen enorme kosten met zich meebrengt in netwerken. Wie zal de rekeningen verlagen als de vaste kosten van netwerken worden verhoogd met de 150 miljard dollar die volgens ons nodig is om de distributie- en transmissienetwerken te versterken?

Alle 'magische' alternatieven die het interventionisme verkoopt, betekenen van afhankelijk zijn van Rusland naar afhankelijk zijn van China. Waar halen we het silicium, aluminium, zeldzame aardmetalen, koper, lithium, enz. vandaan die nodig zijn voor de aangekondigde enorme magische investeringen?

Door het demoniseren van kernenergie is Europa in handen gekomen van dure en vluchtige alternatieven. De energietransitie moet worden bekeken met inzicht in het belang van voorzieningszekerheid en concurrentievermogen. We hebben alle technologieën nodig, zonder ideologische vooringenomenheid. We hebben zon, wind, aardgas, waterkracht, olie en kernenergie nodig, anders gaan we van crisis naar crisis en betalen we altijd meer.

Het is absurd om de verborgen belastingregeling van CO . in stand te houden₂ uitstoot tijdens een ongekende crisis. Overheden moeten dit inkomen gebruiken om de rekeningen van de burgers te verlagen.

Grensbelastingen op olieproducten en aardgas belasten de producenten niet; ze belasten consumenten in Europese landen. Wie denkt dat de aangekondigde belastingen betaald zullen worden door Qatar, Nigeria of Brazilië, heeft een serieus probleem met economisch begrip.

Een echte energietransitie moet concurrerend, betrouwbaar en goedkoop zijn, geen machine voor belastinginning en plundering. Het moet rekening houden met alle technologieën. Meer industrie en minder politiek. Meer concurrentie en minder ideologie.

Lees hier het hele verhaal ...