Waarom het systeem is ingesteld op tirannie: de hightech-collectivistische staat

De metafoor van de samenleving die wordt bestuurd door de hefbomen van de machine, en het 'systeem' dat de overheid en de industrie bedient, werd veel meer letterlijk in het naoorlogse tijdperk van cybernetica.

Wiskunde en andere gerelateerde velden hebben al dat gedrag tot een enigszins exacte wetenschap gebracht. Het gebruik van algoritmen en feedbackmechanismen om gedrag bij te houden, heeft de sociaal wetenschapper in staat gesteld om mensen massaal te beheren, op vaak zeer subtiele maar diep betekenisvolle manieren.

Hier legt Stafford Beer een concept uit van Ross Ashby over de natuurlijke volgorde en tendensen van systemen - inclusief enkele voor de hand liggende valkuilen die vandaag worden gespeeld:

Stafford Beer legt de Law of Requisite Variety uit, ook wel Ashby's Law genoemd ter ere van W.Ross Ashby, zijn vriend op het internet. Bieren denkt na over de gevaren van het onvermogen om de gevolgen van de variëteitsexplosie te voorzien die in de toekomst zal komen, omdat iedereen meer en meer autonomie wil.

[...]

Ashby's wet van vereiste variëteit: "Alleen variëteit absorbeert variëteit."

In politieke en sociale termen betekent dit dat er voldoende input moet zijn voor de leden om hun feedback te geven zodat het systeem kan corrigeren naar een staat die 'eerlijker' en 'democratisch' en 'inclusief' is, enz.

Met behulp van automatisering en doelgerichtheid voor het beheren en besturen van alle sectoren van de samenleving, of de hele machine zelf, creëert cybernetica een gesloten lus voor corrigerende acties die geautomatiseerd zijn en waarbij de mens weinig directe input heeft.

Als er geen juist machtsevenwicht is en er geen zinvolle communicatiekanalen zijn voor dissidentie en het uitoefenen van vrijheid, dan is tirannie onvermijdelijk. Wanneer het systeem niet correct is geconfigureerd, wordt het onrecht van de staat nog groter.

Hetzelfde geldt voor de economie, waar het draconische beleid van het beheersen en manipuleren, met name door aanscherping, van het monetaire aanbod en de prijs van bedrijven al een rigged spel heeft gecreëerd. Tegenwoordig domineren echter hoge snelheid, automatische transacties op basis van complexe computeralgoritmen de markt en creëren een arena die is geprogrammeerd om insiders te laten winnen ten koste van alle anderen.

Het is een heel ander gevoel van orde uit chaos - dat inderdaad al meer dan een halve eeuw wordt verwacht en gemodelleerd door wiskundigen en computeringenieurs.

Stafford Beer: A Computer Runs Chile; Een Trekkie Geeks Out

Stafford Beer was een vooraanstaande cyberneticus uit het VK die hiervoor werd uitgenodigd lopen de Chileense overheid - met behulp van cybernetische machine-communiques - tijdens het kortstondige bewind van president Salvador Allende. Na openlijk en eerlijk te zijn gekozen in 1970, Allende werd verwijderd door een CIA-coup op september 11, 1973 - uitgezet met de toenmalige nationale veiligheidsadviseur Henry Kissinger.

Allende was een marxist en socialist die de industrie nationaliseerde en sociale interactie met de overheid collectiveerde.

In een video-toespraak waarin wordt uitgelegd hoe cybernetica werkt bij de overheid, geeft Beer blijk van zijn oprechte respect voor Allende en zijn beleid, en hij voelde duidelijk dat hij oprecht was. Hij geloofde dat een rechtvaardige regering werd opgericht - zelfs in de handen van een machine.

Veel van deze gevoelens zijn goed geplaatst.

In de eerste video (hierboven) maakt Beer duidelijk dat zelfvoorzienende en vrije mensen het doel zijn, en dat zou ook zo moeten zijn.

Uiteindelijk had Stafford Beer slechts een paar korte jaren, en de belofte van politieke vooruitgang - al dan niet gebrekkig - werd afgebroken en bleef onvervuld (hoewel Beer zijn werk voortzette in het VK en andere Latijns-Amerikaanse landen).

De New Yorker schreef een grondig stuk over het project van Stafford Beer in cybernetisch socialisme:

De consultant, Stafford Beer, was ingeschakeld door de beste planners van Chili om het land te helpen begeleiden naar wat Salvador Allende, de democratisch gekozen marxistische leider, de "Chileense weg naar socialisme" noemde. Bier was een vooraanstaand theoreticus van cybernetica - een discipline die voortkwam uit het midden van de eeuw om de rol van communicatie bij het beheersen van sociale, biologische en technische systemen te begrijpen. De Chileense regering had veel te controleren: Allende, die in november 1970 aantrad, had snel de belangrijkste industrieën van het land genationaliseerd en hij beloofde "werknemersparticipatie" in het planningsproces. De missie van Beer was om een ​​hypermodern informatiesysteem te leveren dat dit mogelijk zou maken, en zo socialisme in het computertijdperk te brengen. Het systeem dat hij bedacht had een glanzende, sciencefictionnaam: Project Cybersyn.

Bier was een onwaarschijnlijke redder voor het socialisme. Hij had leiding gegeven aan United Steel [...] Hij had een weelderige levensstijl [...] Om werknemers ervan te overtuigen dat cybernetica in dienst van de commando-economie het beste van het socialisme kon bieden, was een zekere mate van geruststelling op zijn plaats. Naast volksmuziek waren er plannen voor muurschilderingen met cybernetisch thema in de fabrieken, en voor educatieve tekenfilms en films. Wantrouwen bleef. "Chile Run by Computer", kondigde 1973 in januari, kop in de waarnemer, de ontvangst aan van het plan van Beer in Groot-Brittannië.

In het centrum van Project Cybersyn (voor 'synergie van cybernetica') stond de Operations Room, waar cybernetisch verantwoorde beslissingen over de economie moesten worden genomen.Degenen die in de opkamer zaten, beoordeelden kritische hoogtepunten - nuttig samengevat met pijlen omhoog en omlaag - uit een realtime feed van fabrieksgegevens uit het hele land. Het prototype op kamer werd gebouwd in het centrum van Santiago, op de binnenplaats van een gebouw van het nationale telecombedrijf. Het was een zeshoekige ruimte, drieëndertig voet in diameter, waarin zeven witte draaistoelen van fiberglas met oranje kussens en, aan de muren, futuristische schermen konden worden geplaatst. Tafels en papier waren verboden. Bier bouwde aan de toekomst en het moest op de toekomst lijken.

[...]

Eén muur was gereserveerd voor Project Cyberfolk, een ambitieuze poging om het geluk in realtime van de hele Chileense natie te volgen als reactie op beslissingen die in de op-kamer werden genomen. Bier bouwde een apparaat waarmee de burgers van het land vanuit hun woonkamer een wijzer op een voltmeter-achtige wijzerplaat konden bewegen die stemmingen varieerde van extreem ongelukkig tot compleet geluk. Het plan was om deze apparaten aan te sluiten op een netwerk - het zou rijden op de bestaande tv-netwerken - zodat het totale nationale geluk op elk moment kon worden bepaald. De algedonische meter, zoals het apparaat werd genoemd (van de Griekse algo's 'pijn' en hedone, 'plezier'), zou alleen ruwe plezier-of-pijnreacties meten om aan te tonen of het overheidsbeleid werkte.
In veel opzichten is de cybernetische droom van Beer eindelijk uitgekomen [in het huidige tijdperk van Big Data]: de deugd van het in realtime verzamelen en analyseren van informatie is een geloofsartikel dat gedeeld wordt door bedrijven en overheden.

Beer nam de metafoor van de lichaamspolitiek serieus bij het maken van zijn cybernetica-model voor Chili - als middel om een ​​heel land te beheren - en had zelfs een controlekamer met stoelen die op Star Trek waren geïnspireerd.

Een geniale geest die werkt onder de 'spelmakers' van onze wereld kan echter niet zo naïef zijn om te denken dat een pure democratie vrolijk kan worden beheerd door een cybernetische overheid.

Zodra de bevoegdheden zijn gecreëerd om de massa te beheersen en iedereen (of zelfs de meeste) op een centraal gecontroleerd, geautomatiseerd systeem te dwingen, is misbruik van rechten onvermijdelijk.

Het systeem is gericht op doelen voor het 'grotere goed' in een collectivistische samenleving - en individuele behoeften worden routinematig gezien als 'ruis in het signaal' en interferentie met het doel. Mandaten voor vaccins, gedwongen quarantaines, verplicht onderwijs, federale inkomstenbelasting, sociale zekerheid, gezondheidszorgstelsels en meer zijn de samenleving opgedrongen zonder zinvolle keuze en met enorme niveaus van propaganda van gevestigde media. En dat is wanneer het systeem in neutraal werkt.

In de verkeerde handen zou het systeem van Stafford Beer politiestaten, soberheid en een stevige ijzeren greep kunnen doen werken op het hoogtepunt van efficiëntie. Dit werd gezien in pre-cybernetica dagen met Stalin, die meedogenloos en absoluut regeerde (en die notoir eiste dat Sovjet cybernetica werd afgewezen op grond van 'imperialistisch' te zijn). Na zijn dood nam het Sovjetmanagement over.

Tijdens het hoogtepunt van cybernetica was het Oost-Duitse Stasi die cybernetica gebruikte om een ​​hyperefficiënt surveillancestatusmodel te sturen dat absoluut iedereen onderdrukte, angst opwekte en argwaan wekte en buren en familieleden dwong om hun naaste metgezellen voor misdaden tegen de staat te sluipen .

Collectivisme is tirannie en de vernietiging van het individu

Of het nu in een bloeiende moderne technologische democratie of een strak verzegelde superstaat is, cybernetica uiteindelijk resultaten in "Onze politieke besluitvorming automatiseren", waardoor individualiteit en menselijke vrijheid steeds meer in de marge blijven.

Historicus Carroll Quigley voorzag de ontmenselijkende effecten van technologie in het management van de samenleving - en waarschuwde terecht dat het de vrijheid zou beperken tot een beperkt aantal waar enkele opties bestaan, maar alleen die welke compatibel en acceptabel zijn voor het systeem zelf.

On p. 866 in Tragedy and Hope, vat hij het probleem van collectivisme samen - wat al in de Verenigde Staten gebeurt - waar politieke kandidaten, de economie en een enorme bureaucratie van sociale diensten de mens tot een aantal hadden teruggebracht - nauwelijks het doel van een "vrije" samenleving:

In feite zijn de gemiddelde Amerikanen gereduceerd tot louter horigen, en dit zal steeds vaker worden getoond als technologie alles overneemt.

Alleen niet-naleving van het systeem en ontkoppeling van de machine waarop het draait, kan leiden tot meer vrijheid. Al het andere is georganiseerde tirannie - en er kunnen heel wat positieve afwegingen en gemakken zijn - maar het systeem inschakelen betekent een gelijke hoeveelheid controle overhandigen.

Lees het originele verhaal hier ...

Aaron Dykes is mede-oprichter van TruthstreamMedia.com. Als schrijver, onderzoeker en videoproducent die aan talloze documentaires en onderzoeksrapporten heeft gewerkt, gebruikt hij geschiedenis als een gids om actuele gebeurtenissen te ontcijferen, obscure agenda's bloot te leggen en ze te contrasteren met de waardigheid die individuen krijgen zoals erkend in documenten zoals de Bill of Rights.