Wereldleiders komen samen in Beijing, terwijl de VS verzinkt in irrelevantie

Terwijl vaudevilliaanse komedie-achtige schreeuwwedstrijden uitbraken in de Westvleugel van het Witte Huis tussen president Donald Trump en zijn senior adviseurs en tussen de perssecretaris van het Witte Huis en verschillende presidentiële assistenten, verzamelden wereldleiders zich in Beijing om de creatie van de moderne tijd te bespreken land- en maritieme "zijderoutes" om de economische omstandigheden van landen over de hele wereld te verbeteren. Niets meer zou de enorme kloof tussen de zorgen van veel van de naties van de wereld en die van de Verenigde Staten kunnen illustreren, die snel afneemt naar tweederangs machtsstatus, samen met zijn NAVO-bondgenoten Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland.

Terwijl de heer Trump dreigde zijn senior Witte Huis-personeel te ontslaan, vergeldende hij zijn eenmalige rol in zijn reality-tv-show «The Apprentice», de Chinese president Xi Jinping, de Russische president Vladimir Poetin en presidenten en premiers van over de hele wereld zaten naar beneden om de oprichting van nieuwe internationale en intercontinentale snelwegen, spoorwegen en maritieme routes onder de Chinese voorgestelde Silk Road Economic Belt en de 21st Century Maritime Silk Road te bespreken.

Zelfs landen die cool zijn op het Chinese initiatief, waaronder India en Japan, stuurden vertegenwoordigers naar de top die een beetje meer invloed hadden dan de zielige vertegenwoordiging van de Verenigde Staten, Matt Pottinger, een weinig bekende speciale assistent van Trump en de senior directeur voor Oost-Azië van de Nationale Veiligheidsraad. De enige reden waarom Trump iemand stuurde om de Verenigde Staten te vertegenwoordigen op de bijeenkomst in Beijing, was vanwege een speciaal verzoek van president Xi tijdens zijn recente ontmoeting met Trump in het privéresort Mar-a-Lago Club van de president in Palm Beach, Florida .

Zuid-Korea, dat de betrekkingen met China zag verzwakken door de plaatsing van het Amerikaanse raketsysteem Terminal High Altitude Area Defense (THAAD) in Zuid-Korea, stuurde een delegatie naar Beijing na een telefoongesprek tussen de nieuwe liberale president van Zuid-Korea, Moon Jae-in, en president Xi. Moon reageerde op het telefoontje door een delegatie onder leiding van de veteranenwetgever van zijn Democratische Partij naar Beijing te sturen.

Zelfs Noord-Korea, dat Zuid-Korea, Japan en de Verenigde Staten in de war bracht door een ballistische raket in de wateren nabij Rusland af te vuren, stuurde een delegatie naar de bijeenkomst in Peking onder leiding van Kim Yong Jae, de minister van Buitenlandse Economische Betrekkingen van het Noorden. De regering-Trump, die een virtueel onbekende naar Peking stuurde, klaagde luid over de vertegenwoordiging van Noord-Korea op de Zijderoute-top. Maar de klacht van Washington werd overgebracht door iemand die zo onbekend was als de heer Pottinger, Anna Richey-Allen, een lage woordvoerder van het Oost-Azië Bureau van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. De reden waarom er over de Verenigde Staten wordt gesproken door bureaucraten uit de middenklasse, is dat het land dat nog steeds gelooft dat het de enige overgebleven 'supermacht' ter wereld is, nu wordt bestuurd door een administratie vol vacatures op het hoogste niveau, gekibbel tussen instanties en amateur league spelers.

Hoewel grote lidstaten van de Europese Unie niet door hun regeringsleiders in Beijing waren vertegenwoordigd, stuurde Duitsland zijn minister van Economie, Brigitte Zypries. Ze waarschuwde echter dat de EU geen Silk Road-overeenkomst met China zou ondertekenen tenzij bepaalde EU-eisen inzake vrijhandel en arbeidsvoorwaarden waren gegarandeerd. De terughoudendheid van Duitsland leek andere EU-landen, die in Beijing werden vertegenwoordigd door hun regeringsleiders, niet te verontrusten en leken meer gretig te zijn in hun steun aan het Chinese initiatief. Tot deze leiders van de EU-lidstaten behoorden de Italiaanse premier Paolo Gentiloni, de Spaanse premier Mariano Rajoy, de Poolse premier Beata Szydlo, de Griekse premier Alexis Tsipras, de Tsjechische president Milos Zeman en de Hongaarse premier Viktor Orban. Bovendien, als de Britse premier Theresa niet midden in een algemene verkiezingscampagne was geweest, zou ze in Beijing zijn geweest. Niettemin stuurde ze de Britse kanselier van de Schrijver Philip Hammond in haar plaats.

Als de regering Trump hoopte wereldleiders te overtuigen om weg te blijven van Beijing, dan was het erg teleurgesteld. De secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Antonio Guterres, was er, samen met de president van de Wereldbank Jim Yong Kim en Christine Lagarde, directeur van het Internationaal Monetair Fonds. Ook aanwezig in Beijing waren de presidenten van Turkije, Filipijnen, Argentinië, Chili, Indonesië, Kirgizië, Wit-Rusland, Kazachstan, Zwitserland, Kenia, Oezbekistan en Laos, evenals de premiers van Vietnam, Pakistan, Sri Lanka, Servië, Maleisië , Mongolië, Fiji, Ethiopië, Cambodja en Myanmar.

Ministeriële delegaties uit Afghanistan, Australië, Azerbeidzjan, Bangladesh, Brazilië, Egypte, Finland, Iran, Koeweit, Libanon, Malediven, Roemenië, Nepal, Nieuw-Zeeland, Saoedi-Arabië, Singapore, Zuid-Soedan, Soedan, Syrië, Tanzania, Thailand, Tunesië, Oeganda en de Verenigde Arabische Emiraten waren op de top van Beijing. Japan werd vertegenwoordigd door de senior adviseur van premier Shinzo Abe en secretaris-generaal van de Liberale Democratische Partij, Toshihiro Nikai. Frankrijk, dat een verandering van president doormaakte, stuurde oud-premier Jean-Pierre Raffarin.

Het Silk Road-initiatief heeft projecten gepland in alle landen waarvan de regeringen in Beijing waren vertegenwoordigd, behalve de Verenigde Staten en Israël. Naast de landen die worden vertegenwoordigd door hun staatshoofden en ministers, zijn Silk Road-overeenkomsten ondertekend tussen China en Palestina, Georgië, Armenië, Bosnië en Herzegovina, Montenegro, Albanië, Tadzjikistan, Brunei, Kroatië en Oost-Timor.

De enige duidelijke boodschap die de bijeenkomst in Beijing aan de wereld heeft gestuurd, is dat Amerika's "unipolaire" visie op de wereld dood en begraven was. Zelfs onder de oude vrienden en bondgenoten van Washington zal niemand Donald Trump horen horen noemen als de 'leider van de vrije wereld'. Die uitdrukking is weggegooid in de prullenbak van de geschiedenis, samen met de aandrang van Amerika dat het de enige 'grootmacht ter wereld' is. »De Verenigde Staten zijn macht, tweederangs die toevallig een eersteklas nucleair arsenaal bezit. Maar nucleaire wapens werden niet besproken in Beijing. Grote projecten stonden op de agenda, projecten die na voltooiing de Verenigde Staten op zee verlaten in de propellerwassing.

President Xi zei in zijn keynote-toespraak op de conferentie dat het "One Belt and One Road" -initiatief "een project van de eeuw" is en dat dit iedereen ten goede komt. En om zijn geld te plaatsen waar zijn mond is, zei Xi dat China 80 miljard yuan (US $ 113 miljard) zal bijdragen als extra financiële stimulans om een ​​wereldwijd netwerk van snelwegen, spoorwegen en maritieme verbindingen te creëren in een recreatie van de oude zijderoute die China verbonden met het Westen. Ondertussen sprak Trump in Washington over het opnemen van "opgenomen" gesprekken met zijn ontslagen directeur van de FBI James Comey, die een politieke vuurstorm veroorzaakte. Over een nieuwe wereldwijde infrastructuur waarover in Beijing wordt gesproken en over politieke kapitalen het belangrijkste gespreksonderwerp in Washington. De Verenigde Staten zijn in een tweederangs mondiale status gevallen en zijn ernstig ziek als een samenhangende natiestaat, maar realiseren zich dit niet eens.

China en Rusland gebruikten de top van Beijing om verschillende Euraziatische initiatieven te presenteren, waaronder de door Rusland geïnspireerde Euraziatische Economische Unie (EEU) en de door China geïnitieerde Aziatische Infrastructuur Investeringsbank (AIIB). Zowel de Chinese als de Russische staatshoofden laten weten dat de BRICS-alliantie van Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika nog steeds een krachtige wereldentiteit was, hoewel Zuid-Afrika niet door haar president in Beijing werd vertegenwoordigd en India koos geen vertegenwoordiger naar Beijing sturen.

De woorden van president Poetin op de conferentie over de nieuwe geopolitieke status in de wereld waren opmerkelijk: "het grotere Eurazië is geen abstracte geopolitieke regeling, maar zonder overdrijving een echt beschavingswijd project dat naar de toekomst kijkt." Met andere woorden, de Europese Unie, die het Verenigd Koninkrijk als lid verliest en nooit het lidmaatschap van Turkije zal zien, is een uitstervend internationaal organisme. Andere internationale initiatieven, zoals de EEU, BRICS, AIIB en de One Belt, One Road (OBOR), laten de EU en de Verenigde Staten in het stof achter. Dat bleek uit het feit dat de Verenigde Staten in Peking vertegenwoordigd waren door een overschatte baliemedewerker en de EU door een Brusselse «eurocraat», de vicevoorzitter van de Europese Commissie, Jyrki Katainen.

Lees hier het hele verhaal ...