TN Opmerking: onder de 'rebellen' is er nog steeds geen erkenning van technocratie, maar mensen voelen het effect ervan als regelgeving de economische vooruitgang, persoonlijke vrijheden en de samenleving waarin we leven verstikt. De vraag is of de technocraten in staat zullen zijn om hun identiteit terwijl ze de opstand een stap voor blijven? Als. dan is wetenschappelijke dictatuur onvermijdelijk. Zo niet, dan is er een kans om Technocratie en zijn beoefenaars te verwerpen.
De Grote Opstand is begonnen en waar het toe leidt weet niemand.
De uitingen variëren van Brexit tot de Trump-fenomenen en omvatten neo-nationalistische en onconventionele opstandige bewegingen over de hele wereld. Het deelt geen enkele leider, partij of ideologie. De zeer incoherentie ervan, gecombineerd met de blindheid van zijn elite oppositie, heeft het de gevestigde partijen in de rest van de democratische wereld moeilijk gemaakt om het te beheersen.
Wat de rebellen bij elkaar houdt, is één idee: de afwijzing van de neoliberale kapitalistische kapitalistische orde die is ontstaan sinds de val van de Sovjetunie. Twee decennia lang kon deze nieuwe heersende klasse bogen op grote successen: stijgende levensstandaard, beperkte oorlogvoering, snelle technologische verandering en een optimisme over de toekomstige verspreiding van de liberale democratie. Nu, dat is allemaal vervagen of falen.
De levensstandaard stagneert, wrede oorlogen woeden, door armoede getroffen migranten stromen over de grenzen heen en de klassenkloven groeien. Temidden hiervan zijn de crony kapitalisten en hun bureaucratische bondgenoten alleen maar arroganter en veeleisender geworden. Maar de mislukkingen van degenen die zich bezighouden met wat Lenin 'de commanderende hoogten' noemde, zijn duidelijk voor de meeste burgers namens wie ze beweren te spreken en te handelen.
De Grote Opstand maakt gebruik van vijf verschillende en soms tegenstrijdige oorzaken die een gemeenschappelijke basis vinden in frustratie met de gestage bureaucratische erosie van democratisch zelfbestuur: klassenwrok, raciale zorgen, geografische verschillen, nationalisme, culturele identiteit. Elk van deze soorten spreekt verschillende kiesdistricten aan, maar samen creëren ze een politieke Molotov-cocktail.
Klasseconflict
De Brexit-stemming weerspiegelde het klassenaspect van de opstand. De analyse van de London Times na de verkiezingen, merkt de socialistische auteur James Heartfield op, vond de hogere klassen 57 procent voor blijven, de hogere middenklasse redelijk verdeeld, terwijl iedereen onder hen ongeveer tweederde verlof ging. Het wordt niet veel eenvoudiger dan dat.
Dit verschil van mening weerspiegelt de gevolgen van de globalisering gevierd door elites in beide partijen. Het industriële personeel van Groot-Brittannië, ooit het wereldwonder, is half zo groot als het slechts twee decennia geleden was. De sociale status van de Britse arbeider, zelfs onder de Labour-grandees die hen lippendienst betalen, is sterk afgenomen, merkt wetenschapper Dick Hobbs op, zelf een product van de blauwe kraag in Oost-Londen. "Er zijn delen van Londen," schrijft hij, "waar de pubs de enige economie zijn."
Terwijl de arbeiders worstelen, schrijft Heartfield, “werd de Labour-partij afstandelijker, grootstedelijker en elitairder. Het probeerde het beleid van de partij te herschrijven om haar eigen zorgen te weerspiegelen, en ook om de aspiraties van de werkende mensen voor sociaal-democratische hervormingen in hun voordeel te verminderen. "
Een soortgelijk scenario is hier in Amerika ontstaan, waar bedrijven - vooral bedrijven die consumptiegoederen maken - dik zijn geworden bij toegang tot Chinese, Mexicaanse en andere buitenlandse arbeidskrachten. Net als hun Britse collega's, raakt de Amerikaanse arbeidersklasse in sociale chaos, met dalende huwelijks- en kerkbezoekcijfers, groeiende drugsverslaving, slechte schoolprestaties en zelfs een dalende levensverwachting. Zelfs tijdens de primaire campagne, aangezien zowel Sanders als Trump tegen de globalisering tekeergingen, leek United Technologies geschikt om de verplaatsing van een grote fabriek uit Indianapolis, waar ongeveer 1,500 banen verloren gingen, naar Monterrey aan te kondigen.
En net zoals de verlofgolf kuifde in precies die delen van het VK waar de handel met Europa het hoogst is, zo is Trump de grootste steun in de zuidelijke staten die nu domineren wat er nog over is van de Amerikaanse industrie.
Zoals elke goede marxist u zal vertellen, is de strijd van de klasse een politieke strijd. Elitairen waarmee ik werk bij een grote multinational (MNC) klaagden over de ongeschoolde massa's die stemden om de EU te verlaten, terwijl de MNC klaagde over het verlies van financiering van de EU voor hun industrie in het VK. Wat beide groepen niet snappen of schelen, zijn de massa's die dramatisch worden beïnvloed door het EU-beleid. Gedwongen immigratie, belastingen, vergoedingen, verlies van lokale banen, verlies van soevereiniteit…. Terwijl onze maatje ZB een politiek ontwaken van de massa erkent... Lees verder "
wpDiscuz
Zoals elke goede marxist u zal vertellen, is de strijd van de klasse een politieke strijd. Elitairen waarmee ik werk bij een grote multinational (MNC) klaagden over de ongeschoolde massa's die stemden om de EU te verlaten, terwijl de MNC klaagde over het verlies van financiering van de EU voor hun industrie in het VK. Wat beide groepen niet snappen of schelen, zijn de massa's die dramatisch worden beïnvloed door het EU-beleid. Gedwongen immigratie, belastingen, vergoedingen, verlies van lokale banen, verlies van soevereiniteit…. Terwijl onze maatje ZB een politiek ontwaken van de massa erkent... Lees verder "