Whitehead: je DNA staat in de line-up bij het genetische panopticon

“Het oplossen van onopgeloste misdaden is een nobel doel, maar het neemt een lagere plaats in in het Amerikaanse pantheon van nobele doelen dan de bescherming van ons volk tegen verdachte onderzoeken door de politie... Vergis u niet... uw DNA kan worden afgenomen en ingevoerd in een nationale DNA-databank als je ooit wordt gearresteerd, terecht of onterecht, en om wat voor reden dan ook... Misschien is de constructie van zo'n genetisch panopticum verstandig. Maar Ik betwijfel of de trotse mannen die het handvest van onze vrijheden hebben geschreven zo graag hun mond open zouden hebben gedaan voor koninklijke inspectie.”—Justitie Antonin Scalia is het oneens met Maryland tegen Koning

Wees gewaarschuwd: de DNA-detectives zijn op jacht.

Welke skeletten er ook op uw stamboom of in uw kast op de loer liggen, welke misdaden u ook hebt begaan, welke associaties u ook hebt met degenen die op de meest gezochte lijsten van de regering staan: de politiestaat is vastbesloten om ze op te sporen.

In een tijd van overcriminalisering, XNUMX-uurs bewaking en een politiestaat die graag zijn spieren wil spannen in een machtsvertoon, maken we ons allemaal schuldig aan een of andere overtreding.

We kunnen onszelf niet langer als onschuldig beschouwen totdat het tegendeel bewezen is.

Nu zijn we allemaal verdachten in een DNA-opstelling die wachten om te worden gekoppeld aan een misdrijf.

Verdachte Staat, ontmoet de Genetisch Panopticum.

DNA-technologie in handen van overheidsfunctionarissen zal onze overgang naar een Surveillance State voltooien waarin gevangenismuren zijn vermomd in de schijnbaar welwillende attributen van technologische en wetenschappelijke vooruitgang, nationale veiligheid en de noodzaak om te waken tegen terroristen, pandemieën, burgerlijke onrust, enz.

Door toegang te krijgen tot uw DNA, de overheid zal binnenkort al het andere over u weten dat ze nog niet weten: uw familiekaart, uw afkomst, hoe u eruit ziet, uw gezondheidsgeschiedenis, uw neiging om bevelen op te volgen of uw eigen koers uit te stippelen, enz.

Het wordt steeds moeilijker om je te verbergen, zelfs als je denkt dat je niets te verbergen hebt.

Gewapend met ongekende toegang tot DNA-databases die zijn verzameld door de FBI en de voorouderswebsite, evenals het ziekenhuis screeningprogramma's voor pasgeborenen, politie gebruikt forensische genealogie, waarmee de politie het DNA van een plaats delict van een onbekende verdachte kan vergelijken met dat van familieleden in een genealogische database, om koude gevallen op te lossen die al tientallen jaren onopgelost blijven.

Door uw DNA in te dienen bij een genealogische database zoals Ancestry en 23andMe, geeft u de politie toegang tot de genetische samenstelling, relaties en gezondheidsprofielen van elk familielid-verleden, heden en toekomst - in uw familie, ongeacht of ze ooit hebben ingestemd om deel uit te maken van een dergelijke database.

Het maakt niet eens meer uit of je bij de tientallen hoort miljoenen mensen die hun DNA hebben toegevoegd aan voorouderdatabases. Zoals Brian Resnick meldt, zijn openbare DNA-databases zo enorm gegroeid dat ze kunnen worden gebruikt om je te vinden, zelfs als je nog nooit je eigen DNA hebt gedeeld.

Die simpele transactie - een spitmonster of een wanguitstrijkje in ruil voor alles te weten komen over iemands voorouderlijke make-up, waar iemand vandaan komt en wie deel uitmaakt van iemands uitgebreide familie - is de prijs van binnenkomst in de verdachte staat voor ons allen.

Een DNA-print onthult immers alles over “wie we zijn, waar we vandaan komen en wie we zullen zijn.” Het kan ook worden gebruikt om voorspel de fysieke verschijning van mogelijke verdachten.

Het is wat de politie graag noemt een “moderne vingerafdruk. '

Terwijl vingerafdruktechnologie een keerpunt voor de politie vormde in hun vermogen om een ​​zaak te "kraken", wordt DNA-technologie nu door wetshandhavingsinstanties geprezen als de magische kogel bij het oplossen van misdaad, vooral als het hen helpt cold cases van seriemoorden en verkrachters te kraken.

Want wie wil er nu niet psychopaten en serieverkrachters van de straat krijgen en veilig achter de tralies, toch?

Tenminste, dat is de argument gebruikt door wetshandhavers om hun onbeperkte toegang tot deze genealogische databases te ondersteunen, en ze hebben de succesverhalen om het te bewijzen.

Zo werd een 68-jarige man uit Pennsylvania gearresteerd en beschuldigd van de brute verkrachting en moord op een jonge vrouw, bijna 50 jaar eerder. Afgaand op genealogisch onderzoek dat suggereert dat de moordenaar voorouders had die afkomstig waren uit een klein stadje in Italië, onderzoekers beperkten hun bevindingen tot één man wiens DNA, verkregen uit een weggegooid koffiekopje, overeenkwam met dat van de moordenaar.

In een ander cold case-onderzoek werd een 76-jarige man gearresteerd voor twee decennia oude moorden nadat zijn... Er is DNA verzameld uit een ademanalyseapparaat tijdens een niet-gerelateerde verkeersstop.

Toch zijn het niet alleen psychopaten en serieverkrachters die... gevangen in het onderzoekssleepnet. In de achtervolging van criminelen door de politiestaat, wordt iedereen die naar voren komt als een mogelijke DNA-match - inclusief verre familieleden - plotseling onderdeel van een kring van verdachten die moeten worden opgespoord, onderzocht en uitgesloten.

Slachtoffers van misdaden uit het verleden krijgen ook toegevoegd aan de groeiende DNA-database van de overheid van mogelijke verdachten. Bijvoorbeeld San Francisco politie gebruikte DNA van verkrachtingsslachtoffer, die in het dossier stond van een aanranding in 2016, om de vrouw te arresteren wegens vermeende betrokkenheid bij een vermogensdelict dat plaatsvond in 2021.

Op deze manier heeft 'schuld door associatie' nieuwe connotaties gekregen in een technologisch tijdperk waarin men slechts een DNA-monster verwijderd te worden beschouwd als een persoon van belang in een politieonderzoek. Zoals Jessica Cussins waarschuwt in Psychology Today, "De fundamentele strijd - dat gegevens van mogelijk onschuldige mensen niet mogen worden gebruikt om hen in verband te brengen met niet-gerelateerde misdaden -is verloren. '

Tot voor kort was de overheid verplicht om op zijn minst enkele basisbeperkingen in acht te nemen met betrekking tot wanneer, waar en hoe zij toegang kon krijgen tot iemands DNA. Dat werd op zijn kop gezet door verschillende uitspraken van het Amerikaanse Hooggerechtshof die het verlies van privacy op cellulair niveau aankondigden.

Bijvoorbeeld, de Amerikaans Hooggerechtshof oordeelde in Maryland tegen Koning dat het nemen van DNA-monsters van een verdachte het vierde amendement niet schendt. De daaropvolgende beslissing van het Hof om de De uitspraak van het Maryland Court of Appeals in Raynor tegen Maryland, die in wezen vaststelde dat individuen geen recht hebben op privacy als het gaat om hun DNA, maakte Amerikanen nog kwetsbaarder voor de overheid die toegang heeft tot hun DNA, dat analyseert en opslaat zonder hun medeweten of toestemming.

Sindsdien is het allemaal bergafwaarts gegaan.

De regering is inderdaad meedogenloos geweest in haar pogingen om ons DNA te bemachtigen, hetzij door verplichte programma's die worden uitgevoerd in verband met wetshandhaving en het Amerikaanse bedrijfsleven, door ongeoorloofd toegang te krijgen tot onze familiale DNA gedeeld met genealogische diensten zoals Voorgeslacht en 23andMe, of door het verzamelen van ons "schuur"- of "aanraak"-DNA.

Maak je klaar, mensen, want de regering heeft... begonnen aan een duivelse campagne om een ​​natie van verdachten te creëren die gebaseerd is op een enorme nationale DNA-database.

Dit is geholpen door het Congres (dat wetgeving heeft aangenomen waardoor de politie onmiddellijk na arrestaties DNA mag verzamelen en testen), president Trump (die ondertekende de snelle DNA-wet in de wet), de rechtbanken (die hebben uitgesloten dat de politie routinematig DNA-monsters kan nemen van mensen die zijn gearresteerd maar nog niet zijn veroordeeld voor een misdrijf), en lokale politie-instanties (die op het punt staan ​​​​om deze nieuwe misdaadbestrijdende gadget te bemachtigen).

Bijvoorbeeld Rapid DNA-machines - draagbaar, ongeveer zo groot als een desktopprinter, zeer ongereguleerd, verre van onfeilbaar, en zo snel dat ze in minder dan twee uur DNA-profielen kunnen produceren - zodat de politie op visexpedities kan gaan voor elke hint van mogelijk wangedrag met behulp van DNA-monsters.

Journalist Heather Murphy legt uit: “Terwijl politiebureaus hun lokale DNA-databases uitbouwen, verzamelen ze niet alleen DNA van mensen die zijn beschuldigd van grote misdaden, maar ook, in toenemende mate, van mensen die alleen als verdacht worden beschouwd, die hun genetische identiteit permanent koppelen aan criminele databases. '

Alle 50 staten hebben nu hun eigen DNA-databases van de overheid, hoewel de protocollen voor het verzamelen van staat tot staat verschillen. Steeds vaker worden veel van de gegevens van lokale databanken geüpload naar CODIS, de enorme DNA-database van de FBI, die de facto een manier is geworden om het Amerikaanse volk te identificeren en te volgen van geboorte tot dood.

Zelfs ziekenhuizen zijn in het spel gekomen door het DNA van pasgeboren baby's te nemen en op te slaan, vaak zonder medeweten of toestemming van hun ouders. Het maakt deel uit van de verplichte genetische screening van pasgeborenen door de overheid. In veel staten wordt het DNA voor onbepaalde tijd opgeslagen. Er is al een verhuizing aan de gang om uit te voeren sequencing van het hele genoom bij pasgeborenen, zogenaamd om zeldzame ziekten eerder te diagnosticeren en de gezondheid later in het leven te verbeteren, wat op zich al een ethisch mijnenveld vormt.

Wat dit betekent voor degenen die vandaag worden geboren, is opname in een overheidsdatabase die intieme informatie bevat over wie ze zijn, hun afkomst en wat hen in de toekomst te wachten staat. inclusief hun neiging om volgers, leiders of onruststokers te zijn.

Onlangs, in feite, politie in New Jersey toegang kregen tot het DNA van een negen jaar oud bloedmonster van een pasgeboren baby om de vader van het kind te identificeren als een verdachte van een decennia-oud seksueel geweld.

De gevolgen van dit soort DNA-profilering zijn: verstrekkend.

Deze DNA-databases maken op zijn minst een einde aan elke schijn van privacy or Anonimiteit.

Het lucratieve mogelijkheden voor hackers en commerciële entiteiten die willen profiteren van iemands biologische record zijn er eindeloos veel. Geschat wordt dat de wereldwijde markt voor menselijke identificatie naar verwachting zal bereiken $ 6.5 miljard 2032.

Deze genetische databases en genomische technologie maken ons ook veel kwetsbaarder voor engerds en cyberstalkers, genetische profilering, en degenen die zouden bewapenen de technologie tegen ons.

Helaas is het debat over genetische privacy - en wanneer iemands DNA een... publiek goed buiten de bescherming van het verbod van het Vierde Amendement op huiszoekingen en inbeslagnames zonder bevel - blijft ver achter bij de inbreuken van de overheid en Corporate America op onze rechten.

Hoewel een groot deel van het publieke debat, wetgevende inspanningen en juridische uitdagingen in de afgelopen jaren gericht waren op de protocollen rond wanneer de politie legaal DNA van een verdachte mag verzamelen (met of zonder huiszoekingsbevel en bij arrestatie of veroordeling), is de vraag hoe om te gaan met "schuren" of "aanraken" DNA is grotendeels doorgesluisd zonder veel discussie of oppositie.

Zoals wetenschapper Leslie A. Pray aantekeningen:

We laten allemaal DNA achter en laten bijna overal sporen van onze identiteit achter... In feite is het afval dat je achterlaat om op te halen een potentiële goudmijn van dit soort materiaal. Al dit vergoten of zogenaamd achtergelaten DNA is gratis voor het oprapen door lokale politie-onderzoekers in de hoop onoplosbare zaken op te lossen... vergoten DNA is ook gratis voor opname in een geheime universele DNA-databank.

Wat dit betekent is dat als je de pech hebt om je DNA-sporen achter te laten waar een misdaad is gepleegd, je al een bestand ergens in een staats- of federale database hebt - hoewel het een bestand zonder naam kan zijn. Zoals Heather Murphy waarschuwt in de... New York Times: “De science-fiction toekomst, waarin de politie rovers en moordenaars snel kan identificeren aan de hand van afgedankte blikjes frisdrank en sigarettenpeuken, is aangebroken…  Genetische vingerafdrukken zullen net zo routine worden als de ouderwetse soort."

Aangezien de afwijkende mening van de Maryland Court of Appeals' DNA-uitspraak in Raynor terecht gewaarschuwd, “Een persoon kan niet langer stemmen, deelnemen aan een jury of een rijbewijs verkrijgen zonder zijn genetisch materiaal open te stellen voor staatsverzameling en codificatie.” Inderdaad, door te weigeren te luisteren naar de Raynor zaak gaf het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn stilzwijgende goedkeuring voor overheidsagenten om vergoten DNA te verzamelen, te vergelijken met vingerafdrukken van een persoon of de kleur van hun haar, ogen of huid.

Het is slechts een kwestie van tijd voordat overheidsagenten zullen weten waar we zijn geweest en hoe lang we op elke plaats waren door ons schuur-DNA te volgen. Wetenschappers kunnen het immers al zalm volgen over honderden vierkante kilometers beken en rivieren met behulp van DNA.

Tegenwoordig kost DNA-verwerking, analyse en rapportage, geholpen door robotica en automatisering, veel minder tijd en kan allerlei informatie opleveren, tot aan iemands oogkleur en verwanten toe. Ongelooflijk, één bedrijf is gespecialiseerd in het maken van "mugshots" voor de politie op basis van DNA-monsters van onbekende "verdachten" die vervolgens worden vergeleken met individuen met vergelijkbare genetische profielen.

Natuurlijk is geen van deze technologieën: onfeilbaar.

DNA-bewijs kan verkeerd zijn, hetzij door menselijke fouten, knoeien, of zelfs ronduit verzinsel, en het gebeurt vaker dan ons wordt verteld.

Dit komt neer op een scenario waarin we weinig tot geen verdediging hebben tegen beschuldigingen van wangedrag, vooral wanneer we worden 'veroordeeld' door technologie, en nog minder bescherming tegen de overheid die ons DNA opruimt op vrijwel dezelfde manier waarop het onze telefoontjes opruimt , e-mails en sms-berichten.

Zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American People en in zijn fictieve tegenhanger De dagboeken van Erik Blair, is het slechts een kwestie van tijd voordat de achtervolging van de politiestaat op criminelen uit het verleden zich uitbreidt tot genetische profilering en preventieve jacht op criminelen van de toekomst.

Lees hier het hele verhaal ...