World Economic Forum: feeds van sociale media vormen de grootste bedreiging voor de democratie

Social media feedsWikipedia Commons
Deel dit verhaal!

De technocraatgerichte wereldelite bij het WEF maakt zich zorgen over sociale media omdat het resultaten heeft opgeleverd die verschillen van hun vooraf bepaalde resultaten.  TN Editor

In de afgelopen twee decennia heeft internet het maatschappelijk middenveld op ongekende wijze opnieuw bedraad, waardoor collectieve actie naar een radicaal nieuw niveau van burgerautonomie werd gestuwd.

Democratie wordt nu niet alleen zelden bij de stembus uitgeoefend, maar wordt dagelijks dagelijks beleefd en ervaren.

Er is veel gedaan over het democratiserende effect van internet en de emancipatorische impact ervan op ondervertegenwoordigde en gemarginaliseerde groepen die onder autoritaire regimes leven, waar het een genetwerkte openbare ruimte voedt die een onafhankelijk alternatief vormt voor strak gecontroleerde mediaomgevingen.

Volgens Harvard's Yochai Benkler, maakt deze genetwerkte openbare sfeer het mogelijk om agenda-afspraken van onderaf te maken, universele toegang tot informatie en vrijheid van overheidsinmenging. Benkler legt uit: "De verschillende formaten van de openbare netwerkomgeving bieden iedereen een mogelijkheid om te spreken, te informeren, te onderzoeken, zonder toegang te hebben tot de middelen van een grote mediaorganisatie."

Aangezien meer leden van de samenleving nu worden aangemoedigd om deel te nemen aan het publieke debat en zich uitspreken over zaken die zij van openbaar belang achten, heeft internet de diversiteit van de opvattingen van burgers opvallender gemaakt. Dit is vooral zichtbaar wanneer er conflicten en onenigheid zijn tussen verschillende politieke of maatschappelijke belangengroepen. Wanneer er een controversiële beleidsaankondiging is, zal er altijd een zeer gemotiveerde groep mensen zijn die internet gebruiken om op deze momenten enorme druk uit te oefenen op politici door hun ontevredenheid te uiten.

Democratische organen worden meestal gekozen in periodes van drie tot vijf jaar, maar de meningen van burgers lijken dagelijks te fluctueren en soms nemen deze stemmingswisselingen enorm toe. Wanneer duizenden mensen allemaal op dezelfde dag over hetzelfde onderwerp beginnen te tweeten, weet je dat er iets aan de hand is. Met zoveel dynamische en opvallende politieke diversiteit in het electoraat, hoe kunnen beleidsmakers ooit een consensus bereiken die iedereen tevreden zou kunnen stellen? Als onze vertegenwoordigers niet in staat zijn om digitale uitingen van burgersentiment bij te houden, betekent dat dan dat we onbestuurbaar zijn geworden door de instellingen die vandaag bestaan?

Tegelijkertijd zou het een ernstige fout zijn om de korting op te heffen stemmen van internet als iets dat geen verband houdt met echte politieke situaties. Vorige maand voerden Britse politici en activisten campagne voor Groot-Brittannië om in het recente referendum in de EU te blijven moest deze les op de harde manier leren.

Wat er in het VK gebeurde, was niet alleen een politieke ramp, maar ook een levendig voorbeeld van wat er gebeurt als je de oncontroleerbare kracht van internet combineert met een aanhoudend visceraal gevoel dat gewone mensen de controle hebben verloren over de politiek die hun leven vormgeeft. Wanneer mensen vinden dat hun democratische vertegenwoordigers hen niet meer dienen, wenden zij zich tot het internet. Ze zoeken naar anderen die hetzelfde voelen en gekreun veranderen in bewegingen.

In dit verband deden de belangrijkste sociale media-berichten van de campagne van het Leave een beroep op het bureau van gewone kiezers om de heerschappij van de bureaucratie te verwerpen en “controle te nemen” over hun eigen land. Gebruik makend van heel eenvoudige taal, grotendeels bestaande uit slechts een paar lettergrepen, verspreidden deze berichten zich zeer snel over het internet en werden vaak versterkt met amusant memes, in plaats van streng meningen van deskundigen or statistiek.

Polarisatie als motor van populisme

In het licht van deze recente ontwikkelingen zijn de rechtse populistische sentimenten in zowel Europa als de VS in kracht en populariteit gegroeid. Deze bewegingen worden gevoed door populistische woede, oplevend nationalisme en een diepgewortelde vijandigheid tegenover immigranten.

Mensen die zich al lang bezig houden met rechtse populistische ideeën, maar nooit zelfverzekerd genoeg waren om ze openlijk te uiten, zijn nu in staat om online contact te maken met gelijkgestemde anderen en het internet te gebruiken als een megafoon voor hun mening. Ze worden zelfverzekerder en krachtiger, omdat ze zien dat anderen hun overtuigingen delen. Dit is zorgwekkend, omdat we dat weten eerder onderzoek dat meer contact met mensen die onze opvattingen delen, onze eerder overtuigingen extremer maakt. Het geeft ons nieuwe groepsidentiteiten waarmee we dingen kunnen doen die we eerder ondenkbaar vonden. Op deze manier zou men kunnen stellen dat de Brexit-stem evenzeer een stem was om de politieke onafhankelijkheid terug te vorderen als een stem om de verloren nationale identiteit terug te vorderen.

De grotere diversiteit en beschikbaarheid van digitale inhoud betekent dat mensen ervoor kunnen kiezen om alleen inhoud te consumeren die overeenkomt met hun eigen wereldbeeld. We kiezen wie we volgen en met wie we vriendschap sluiten. Het resultaat echokamers hebben de neiging om onze bestaande meningen te versterken en te versterken, wat disfunctioneel is voor een gezond democratisch discours. En hoewel sociale mediaplatforms zoals Facebook en Twitter over het algemeen de macht hebben om ons bloot te stellen aan politiek uiteenlopende meningen, onderzoek suggereert dat de filterbellen die ze soms creëren, in feite worden verergerd door de platforms ' personalisatie-algoritmen, die zijn gebaseerd op onze sociale netwerken en onze eerder uitgedrukte ideeën.

Dit betekent dat in plaats van een ideaal type digitaal gemedieerde 'openbare agora”, Waarmee burgers hun zorgen kenbaar kunnen maken en hun hoop kunnen delen, heeft internet de conflicten en ideologische scheiding tussen tegengestelde opvattingen zelfs vergroot, waardoor de meest extreme meningen onevenredig veel invloed hebben gekregen.

Lees hier het hele verhaal ...

Inschrijven
Melden van
gast

5 Heb je vragen? Stel ze hier.
Oudste
Nieuwste Meest Gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Chris

Sociale media creëren niet het discours, maar leggen eerder de inherente vrije wil bloot en bieden de burgers een platform dat nodig is om het steeds groter wordende bereik van geïsoleerde regeringen tegen te gaan die niet reageren op de rechtmatige wensen en verlangens van degenen die politici aan de macht hebben gebracht. Sociale media geven de macht terug naar waar het hoort. De effectiviteit van sociale media op deze manier blijkt duidelijk uit de inhoud van de recente NDAA, die de overheid de macht geeft om de verhalen te herwinnen die beter dienen voor degenen die regeringen controleren (bijv. Bankiers, bedrijven, enz.).

Tom Fiedler

Precies, Chris!

Sam Fox

Alles wat een democratie bedreigt [als een regeringsvorm] is GEWELDIG! Heeft iemand de verschillen opgezocht tussen een democratie en een republiek? Een behoorlijk onderscheid tussen deze 2 vormen van bestuur. De VS is opgericht als een constitutionele republiek waarin democratische principes zijn verwerkt. We willen GEEN democratie worden. Een van de grote misleidingen van de grote broer was dat bijna iedereen in de media de VS een democratie noemde. De hersenspoeling is al zo lang aan de gang dat velen denken dat dit de regeringsvorm is die we hebben, wat resulteert in goedbedoelde... Lees verder "

Tom Fiedler

Goed gezegd, Sam!