TN Opmerking: lees elk woord van dit artikel. Technocraten zijn van plan de hele voedselketen over de hele wereld over te nemen om hun 'op wetenschap gebaseerde' ideeën over wat je wel en niet in je mond moet stoppen, kracht bij te zetten. Het tijdschrift Technocrat definieerde Technocracy in 1938 als volgt: "Technocratie is de wetenschap van social engineering, de wetenschappelijke werking van het hele sociale mechanisme om goederen en diensten te produceren en te distribueren onder de hele bevolking ..." U kunt deze definitie in elke paragraaf van dit artikel zien.
De duurzame ontwikkelingsdoelen bepalen een pad naar het voldoen aan de huidige behoeften zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen. Meer dan de helft van de SDG's heeft betrekking op wereldwijde voedselzekerheid en voeding, inclusief de doelen die betrekking hebben op armoede, gendergelijkheid, water en sanitaire voorzieningen, verantwoorde productie en consumptie en klimaatverandering.
Het wereldwijde voedselsysteem moet worden hervormd om een hele reeks SDG's te bereiken. Hoewel het zeven miljard mensen voedt, laat het 795 miljoen mensen honger lijden, ongeveer twee miljard micronutriënten tekort, en meer dan 600 miljoen zwaarlijvig. Het genereert onvoldoende middelen van bestaan voor miljoenen mensen die werkzaam zijn in het voedselsysteem. En het is niet ecologisch duurzaam. Het 2016 Global Food Policy Report, een vlaggenschippublicatie van het International Food Policy Research Institute (IFPRI), stelt belangrijke beleidsopties voor om de SDG's te bereiken via een nieuw wereldwijd voedselsysteem. Dit nieuwe wereldwijde voedselsysteem moet efficiënt, inclusief, klimaat-slim, duurzaam, voedings- en gezondheidsgestuurd en bedrijfsvriendelijk zijn.
Hoe zou een productief en efficiënt wereldwijd voedselsysteem eruit moeten zien?
Het zou meer voedsel moeten produceren met behulp van zo min mogelijk middelen. We moeten de 70-procentkloof dichten tussen het voedsel dat nodig is om 9.7 miljard mensen door 2050 te voeden en het voedsel dat in 2006 wordt geproduceerd. Efficiënt gebruik van hulpbronnen is met name van cruciaal belang omdat de concurrentie om water, energie en andere hulpbronnen toeneemt - de vraag van de landbouw naar water kan bijvoorbeeld met 30 procent toenemen door 2030 naarmate de beschikbaarheid afneemt. Bovendien wordt verwacht dat landbouwgrond per hoofd van de bevolking met 50 procent zal dalen met 2050. Alle middelen moeten efficiënter worden gebruikt om aan de huidige en toekomstige behoeften te voldoen. Een andere inefficiëntie ligt in het produceren van voedsel dat niet wordt geconsumeerd - ongeveer 30 procent van voedsel gaat elk jaar verloren of verspild. Het verbeteren van infrastructuur, technologie, transport en distributie in de toeleveringsketen om voedselverlies te verminderen, en het informeren van consumenten over voedselverspilling is van cruciaal belang. Een nieuw G20 technisch platform voor voedselverlies en -afval, gelanceerd door IFPRI en FAO in 2015, zal kennis verschaffen over best practices op deze gebieden.
Wat is een ecologisch duurzaam en klimaat-slim wereldwijd voedselsysteem?
Hoewel het voedselsysteem van de wereld bijdraagt aan ongeveer een vijfde van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen (BKG), wordt het daarentegen beïnvloed door klimaatverandering en ongunstige weers-, water- en bodemomstandigheden. De wereldwijde graanopbrengsten zullen naar verwachting met 20 procent dalen door 2050 als gevolg van klimaatverandering. Daarom moet een ecologisch duurzaam mondiaal voedselsysteem niet alleen de negatieve gevolgen voor onze planeet, zoals landdegradatie, minimaliseren, maar het moet ook klimaat-slim zijn. Het moet landbouwontwikkeling, klimaatactie en behoud van biodiversiteit integreren om bij te dragen aan agro-ecologische veerkracht. Het gebruik van klimaatvriendelijke benaderingen - inclusief een koolstofarm beleid, zero-till landbouw en klimaatvriendelijke gewasvariëteiten zoals C4 rijst kan helpen deze doelen te bereiken.
Hoe kan het mondiale voedselsysteem meer inclusief arme en gemarginaliseerde groepen zijn?
Kleine boeren, vrouwen en jongeren spelen een belangrijke rol bij het beëindigen van honger en ondervoeding - maar ze hebben vaak geen toegang tot activa en markten en lopen het risico te worden uitgesloten van steeds complexere voedselwaardeketens. Het maximaliseren van het potentieel van commercieel levensvatbare boerderijen voor kleine boeren, het empoweren van vrouwen en het aantrekkelijker maken van de landbouw voor jongeren, kan hun bijdrage aan de wereldwijde voedselzekerheid en voeding vergroten. Dit is ook cruciaal voor het bereiken van andere SDG's, zoals het verminderen van ongelijkheid.
Hoe levert het wereldwijde voedselsysteem iedereen een voedzaam en gezond dieet op?
We moeten een voedings- en gezondheidgestuurde waardeketenbenadering hanteren. Terwijl miljoenen lijden aan honger en ondervoeding, zijn 641 miljoen mensen wereldwijd zwaarlijvig. Druk van bevolkingsgroei, verstedelijking en economische ontwikkeling leidt tot intensievere landbouw- en industriële praktijken die de landbouwgerelateerde gezondheids- en voedselveiligheidsrisico's vergroten. Het wereldwijde voedselsysteem moet het voor mensen gemakkelijker maken om veilige, voedzame, diverse diëten in geschikte hoeveelheden te consumeren, terwijl bewerkte voedingsmiddelen met weinig voedingswaarde worden beperkt. Interventies kunnen zijn het omleiden van inefficiënte subsidies om de productie van voedzame gewassen uit te breiden, "koude ketens" die kunnen helpen bederfelijke voedingsmiddelen vers te houden, belasting van ongezond voedsel, en voedingseducatie voor consumenten.
Wat betekent een bedrijfsvriendelijke benadering van het wereldwijde voedselsysteem?
Het bevordert goed functionerende markten en moedigt ondernemers aan om op de markt gebaseerde langetermijnoplossingen aan te nemen. Markten en handelssystemen moeten open, transparant en eerlijk zijn. Het verminderen van verstoringen in het handelsbeleid, zoals de recente WTO-overeenkomst om de exportsubsidies te beëindigen, is een veelbelovende stap. De particuliere sector speelt een sleutelrol bij het waarborgen van wereldwijde voedselzekerheid en voeding. Manieren om hun deelname te vergroten zijn onder meer het aanmoedigen van publiek-private samenwerkingsverbanden die verschillende actoren in de waardeketen verbinden om het winstpotentieel te vergroten. Het creëren van een stimulerende omgeving is een andere - adequaat transport, communicatie en energie-infrastructuur; en de beschikbaarheid van financieel kapitaal kan een lange weg gaan.
Als we onze energie op deze gebieden concentreren, kunnen we de weg vrijmaken om de SDG's op tijd of zelfs eerder te bereiken. Het is misschien niet eenvoudig, maar met alle hens aan dek kunnen we zorgen voor een gezonde, goed gevoede populatie en een planeet die nog vele generaties kan blijven bestaan.
wpDiscuz