Koolstofdioxide doodt geen klimaten; mensen doen. En de wereld zou beter af zijn met minder van hen.
Dat is een korte samenvatting van een serieuze en serieus provocerende boekby Travis Rieder, hoogleraar moraalfilosofie en bio-ethicus aan de Johns Hopkins University.
Wanneer economen over klimaatverandering schrijven, zullen ze vaak iets noemen dat de Kaya-identiteit wordt genoemd - in feite een vermenigvuldigingsprobleem (geen spionageroman) dat economen helpt in te schatten hoeveel koolstofdioxide de atmosfeer in gaat. De Kaya-identiteit zegt dat het tempo van klimaatvervuiling min of meer het product is van vier dingen:
- Hoe koolstof-zware brandstoffen zijn
- Hoeveel energie de economie nodig heeft om het BBP te produceren
- BBP per inwoner
- Bevolking
Na jaren van gejammer van beleidsmakers over koolstofarm of koolstofvrij dit-of-dat, richt Rieder zich in feite op het feit dat niemand wil erkennen: het aantal mensen op de wereld - vooral in welvarende landen - is letterlijk een onderdeel van de vergelijking.
Denk aan dat van Rieder als het argument dat in de coulissen wacht als de Overeenkomst van Parijs van 195 landen, die deze week in een schaduw van inwerkingtreding kwam, het probleem niet zou aanpakken.
wpDiscuz
Absoluut juiste oproep en nog meer dus als op te nemen eet minder rundvlees.