VN breidt autoriteit uit om "extreme wereldwijde schokken" te beheren

De Verenigde Naties hebben onlangs een beleidsbrief gepubliceerd over de twaalfde toezegging van Our Common Agenda – Emergency Platform. Deze toezegging bevestigt de noodzaak om de paraatheid te verbeteren op meer gebieden dan wereldwijde gezondheidscrises (zoals pandemieën) en zal de VN uitgebreide bevoegdheden geven in een nieuwe crisissituatie.

Het noodplatform zou geen permanent orgaan of entiteit zijn, maar een reeks protocollen die indien nodig zouden kunnen worden geactiveerd.

Het Emergency Platform verwijst naar een set protocollen die geactiveerd moeten worden bij een “complexe wereldwijde schok”. Indien geactiveerd, brengt het platform leiders samen van lidstaten, de Verenigde Naties, kerngroepen van leden (zoals de G77, G20), internationale financiële instellingen (IMF, Wereldbank), regionale organisaties (bijv. EU, ASEAN), het maatschappelijk middenveld, de private sector, bedrijven, onderzoeksinstituten en andere deskundigen.

Het platform is bedoeld om het volgende te vervullen:

• Een snelle, voorspelbare en gestructureerde internationale respons
• Maximaliseren van de unieke bijeenroepende rol van de Verenigde Naties
• Katalyseren van politiek leiderschap via netwerken van bereidwillige lidstaten;
• Multisectorale, interdisciplinaire coördinatie binnen het multilaterale systeem
• Betrokkenheid en verantwoording van meerdere belanghebbenden bij de wereldwijde respons
• Versterkte verantwoordingsplicht voor het nakomen van toezeggingen en het brengen van samenhang in de internationale aanpak

Bij een complexe schok zullen alle onderdelen van het multilaterale systeem verantwoordelijk worden gehouden voor de uitvoering en gezamenlijk optreden. Het platform zal "tijdige, nauwkeurige gegevens, analyses en beleidsaanbevelingen delen om wereldwijde belangenbehartiging te ondersteunen en een internationale politieke consensus op te bouwen over de te volgen koers."

Een team van technische experts zal nauw samenwerken met het panel, waarbij de personele middelen "onmiddellijk en automatisch" beschikbaar zullen worden gesteld.

Aangezien de onafhankelijkheid, het territorium en de politieke onafhankelijkheid van de lidstaten niet mogen worden geschonden, is het volgens het VN-Handvest de verantwoordelijkheid van elk land om te doen wat nodig is om de gevolgen van de vastgestelde crisis voor de burgers van dat land tegen te gaan.

Een "complexe wereldwijde schok" wordt gedefinieerd als "een gebeurtenis met ernstig ontwrichtende gevolgen voor een aanzienlijk deel van de wereldbevolking die leidt tot secundaire effecten in meerdere sectoren". Voorbeelden van dit soort crises zijn COVID-19 en de gestegen wereldwijde kosten van levensonderhoud die zich in 2022 voordeden (kosten van levensonderhoud-crisis).

In het overzicht somt de Verenigde Naties zeven mogelijke toekomstige crises op die activering van het platform zouden kunnen rechtvaardigen.

1. Grootschalige klimaat- of milieu-evenementen
2. Toekomstige pandemieën met trapsgewijze secundaire gevolgen
3. Gebeurtenissen met een grote impact waarbij een biologisch agens betrokken is (opzettelijk of per ongeluk)
4. Gebeurtenissen die leiden tot verstoringen van de wereldwijde goederen-, mensen- of financiële stromen
5. Grootschalige destructieve en/of ontwrichtende activiteiten in cyberspace of verstoringen van de wereldwijde digitale connectiviteit
6. Een grote gebeurtenis in de ruimte die ernstige verstoringen veroorzaakt in een of meer kritieke systemen op aarde
7. Onvoorziene risico's ("zwarte zwaan" -gebeurtenissen)

In de beleidsbrief staat dat dergelijke wereldwijde schokken – en de reactie daarop - kan leiden tot beperkingen op mensenrechten, met inbegrip van structurele discriminatie en andere ongelijkheden.

Het rapport bespreekt de negatieve gevolgen die COVID-19 had voor elk van de wereldwijde doelen. Het verhoogde onder meer de armoede, leidde tot verloren banen en “een ongelijke verdeling van vaccins”. Het rapport suggereert dat een effectieve en internationaal gecoördineerde reactie op toekomstige crises al deze negatieve effecten kan verlichten.

…de pandemie toonde aan dat nationale regeringen en het mondiale multilaterale systeem niet goed toegerust waren om effectief om te gaan met de omvang en complexiteit van deze noodsituatie. Het resultaat was een wereldwijde respons op COVID-19 die onvoldoende gecoördineerd was en niet gedreven door internationale solidariteit.

Om beter voorbereid te zijn op de schokken, zullen de Verenigde Naties ook hun strategische prognose verbeteren door een "Futures Lab" op te richten en regelmatig wereldwijde risicorapporten te publiceren. Het doel is dat iedereen op de planeet tegen 2027 toegang heeft tot een systeem dat waarschuwt voor mogelijke crises.

De uitgifte van wereldwijde risicorapportages is gemodelleerd naar VN-partner World Economic Forum, die is gepubliceerd Wereldwijde risicorapporten jaarlijks sinds 2006, en Global Challenges Foundation (partner van de VN-panel op hoog niveau over effectief multilateralisme), die is uitgegeven Wereldwijde catastrofale risico's (sommige in samenwerking met transhumanist Nick Bostrom's Future of Humanity Institute) jaarlijks sinds 2016.

Johan Rockström spreekt op We The Future, gepresenteerd door TED, de Skoll Foundation en de United Nations Foundation in het TED World Theatre, 25 september 2018, New York, NY. Foto: Ryan Lash / TED

De nauwe banden tussen deze organisaties geven aan waar de expertise vandaan komt. Vorig jaar bestuurslid Global Challenges Foundation Johan Rockström, samen met Thomas Homer Dixon van de Canadees Cascade Instituut, stelde voor om een ​​internationaal onderzoeksprogramma over "polycrises" op te zetten om de VN bij te staan Futures Lab.

We stellen daarom een ​​wereldwijde wetenschappelijke samenwerking voor... Het consortium zou bestaande onderzoeksgroepen verbinden en versterken door middel van een wereldwijd project om een ​​gegeneraliseerde Global Systems Science uit te werken; en het zou fungeren als de internationale wetenschappelijke aanvulling op het door de secretaris-generaal voorgestelde UN Futures Lab, dat al het werk van de mensheid rond prognoses, megatrends en risico's zou integreren.

Het consortium is bedoeld om causale mechanismen te onderscheiden die een polycrisis kunnen veroorzaken en bruikbare maatregelen voor te stellen om dit risico te verminderen. Dat is nu precies wat het Cascade Institute beoogt. Zoals vermeld op hun website:

Met behulp van geavanceerde methoden om complexe mondiale systemen in kaart te brengen en te modelleren, analyseren we de interacties tussen systeemrisico's, anticiperen we op toekomstige crises en kansen, en ontwikkelen we krachtige interventies in sociale systemen die de koers van de mensheid snel kunnen verleggen naar eerlijke en duurzame welvaart.

Zowel de fysieke wereld als de mensheid wordt gezien als een systeem dat beïnvloedbaar is en in een gewenste richting gestuurd kan worden. Het Cascade Institute werd opgericht kort nadat de pandemie in 2020 was uitgeroepen met een subsidie ​​van Canada McConnell Foundation om de belangrijkste acties te identificeren die "klimaatverandering" kunnen verminderen.

Rockström, die lid is van de wetenschappelijke adviesraad van Cascade, bepaalt ook de grenzen voor menselijke activiteit door middel van de Earth Commissie functie in het Rockefeller Filantropie Adviseur grandioos project Wereldwijde Commons Alliantie (terwijl het Potsdam Instituut zijn eigen beheert Futures Lab).

Men mag aannemen dat zowel Rockström als Homer-Dixon deel zullen uitmaken van het opkomende wetenschappelijke priesterschap dat de draagkracht van de planeet zal berekenen, de algoritmen zal creëren die de gegevens van het Futures Lab analyseren en op basis hiervan de VN zal waarschuwen voor welke catastrofale wereldwijde risico's moeten worden aangepakt.

Ik stel voor dat de Algemene Vergadering de secretaris-generaal en het systeem van de Verenigde Naties een permanente bevoegdheid geeft om automatisch een noodplatform bijeen te roepen en operationeel te maken in het geval van een toekomstige complexe wereldwijde schok van voldoende omvang, ernst en bereik. (António Guterres)

Het besluit om een ​​noodplatform bijeen te roepen wordt genomen door de secretaris-generaal in overleg met de voorzitter van de Algemene Vergadering, de voorzitter van de Veiligheidsraad, nationale autoriteiten, regionale organisaties en relevante VN-agentschappen, en andere multilaterale instellingen met speciale verantwoordelijkheden voor de specifieke crisis. Het platform is niet permanent, maar het mandaat kan door de secretaris-generaal worden verlengd indien dit nodig wordt geacht.

Alles hangt nauw samen met het toekomstgerichte werk van de VN, dat aan de orde komt in de gelijktijdig gepubliceerde policy brief Denken en handelen voor toekomstige generaties.

Beslissingen over de voorstellen in Onze gemeenschappelijke agenda zal worden gemaakt op de wereldwijde VN-top "Summit of the Future" in september 2024.

Kortom, dit creëert een mechanisme dat gevaarlijker dreigt te worden voor de mensheid dan de crises die het zou moeten aankunnen. Vooral gezien het feit dat onze individuele ecologische voetafdruk zo onhoudbaar wordt geacht dat, volgens Club van Rome, Potsdam Instituut en Wereldwijde Commons Alliantie, het rechtvaardigt een Planetaire noodsituatie. Zelfs VN-secretaris-generaal António Guterres heeft deze retoriek overgenomen.

Het doet denken aan het 'Fortress World'-scenario uit de Global Scenario Groep verslag The Great Transition: de beloften en verlokkingen van onze tijd:

Met behulp van een vernieuwde Verenigde Naties als hun platform wordt de noodtoestand uitgeroepen. Een campagne van overweldigend geweld, harde gerechtigheid en draconische politiemaatregelen raast door brandhaarden van conflict en onvrede.

Lees hier het hele verhaal ...