Er zijn tegenwoordig maar weinig beleidsideeën die steun krijgen van alle kanten van het politieke spectrum. Universeel basisinkomen is er een van.
Het idee om bestaande socialezekerheidsstelsels te vervangen door iedereen onvoorwaardelijke contante betalingen te doen - ongeacht inkomen, werkstatus of iets anders - is aantrekkelijk voor conservatieven die de bureaucratie van de overheid willen krimpen, liberalen die lage lonen willen ondersteunen en technologen die denken dat robots binnenkort al onze taken zullen aannemen. Kortom, voor een breed scala van problemen wordt het basisinkomen gepresenteerd als de oplossing.
Vooruitgang bij de uitvoering ervan op schaal, echter, is gestopt. De Zwitsers verwierpen een landelijk basisinkomen in een referendum eerder dit jaar. Dat heeft voorstanders er niet van weerhouden vooruit te gaan, ervan overtuigd dat de tijd van het basisinkomen zal komen.
Dit is een must-view interview
De verste weg is misschien Finland. De regering staat daar op het punt een proef starten waarin 2,000 werkloze Finnen twee jaar lang € 560 ($ 585) per maand ontvangen, bovenop hun bestaande voordelen. (De oorspronkelijke aanbeveling was voor 10,000 gerandomiseerde ontvangers, zowel werkloos als werkloos, maar werd om politieke redenen afgezwakt.)
Een ander opmerkelijk experiment vindt plaats in Oakland, Californië. Tech incubator Y Combinator recent begon een proces dat zal 1,500 per maand aan 100-mensen opleveren, de eerste stap in een groter onderzoek dat uiteindelijk 1,000-mensen op de stoep van Silicon Valley zal omvatten.
Vertegenwoordigers van de Finse en Y Combinator-experimenten namen deze maand deel aan een paneldiscussie waar ik op modereerde Slush, een conferentie voor tech startups in Helsinki. De panelleden:
- Matt Krisiloff, directeur van Y Combinator Research, die helpt bij het beheren van de basisinkomenproef van het bedrijf
- Roope Mokka, een mede-oprichter van denktank Demos Helsinki, die Finland hielp bij het ontwerpen van zijn basisinkomenskader
- Albert Wenger, een partner bij Union Square Ventures, die het boek schreef Wereld na hoofdstad
Gezien het publiek spraken de panelleden over basisinkomen in termen die startups konden waarderen. Het is 'startgeld voor de mensen', zei Wenger. Mokka beschreef ondertussen het basisinkomen als het 'besturingssysteem van een postindustriële staat'.
De Verenigde Naties proberen met hun 2030-agenda grote bevolkingsgroepen bij elkaar te horen, inclusief het wegnemen van iedereen uit de landelijke gebieden en hen samen met alle anderen in wezen te plaatsen in wat ik zal noemen als hechte gemeenschappen of zoals een persoon het uitdrukte als veekooien. Mensen waren nooit bedoeld om te dicht bij elkaar te wonen; daarom hebben steden zulke hoge criminaliteitscijfers. Nee, VN-agenda 21 of beter bekend als 2030 is niets anders dan een achter de schermen verdraaide landroof van de overheid, evenals een andere vorm van controle over iedereen om... Lees verder "