VN-technocraten zijn geobsedeerd door controle en micromanagement van mensen in steden, en de implementatie van de zeventien zogenaamde 'Sustainable Development Goals'. Andere mondiale instellingen, zoals de Wereldbank, zijn ook nauw betrokken. ⁃ TN-editor
Tegen 2050 zal de wereld tweederde van de steden zijn, waardoor steden vooraan staan bij wereldwijde uitdagingen en kansen. Migratie is een belangrijke factor van verstedelijking en draagt aanzienlijk bij aan economische ontwikkeling en culturele diversiteit. Naarmate mensen en middelen zich concentreren in steden, worden deze steeds kwetsbaarder voor de gevolgen van klimaatverandering, rampen en conflicten. Maar als ze goed worden gepland en beheerd, zullen steden een motor worden voor duurzame ontwikkeling.
Om steden inclusief, veilig en veerkrachtig te maken, hebben overheden, burgemeesters en lokale belanghebbenden stedelijk beleid nodig dat de zachte kracht van cultuur, onderwijs, wetenschap en sociale integratie integreert, zoals voorgesteld in de New Urban Agenda vastgesteld tijdens de Habitat III-conferentie in 2016. UNESCO's deelname aan de 9th World Urban Forum in Kuala Lumpur, Maleisië, 7-13 Februari 2018 heeft dit aangetoond met vijf evenementen met internationale en lokale stemmen over hoe steden een duurzame toekomst kunnen smeden.
Steden in post-conflictsituaties en post-ramp situaties staan voor tal van uitdagingen en waren de focus van het netwerkevenement "Cultuur, wederopbouw, herstel" onder leiding van UNESCO en de Wereldbank. "Cultuur moet de kern worden van wederopbouw- en herstelprocessen door cultureel en natuurlijk erfgoed, evenals immaterieel erfgoed en creativiteit in te bedden in geïntegreerde strategieën die gebaseerd zijn op zowel mensgerichte als plaatsgerichte benaderingen," zei Sameh Wahba, Wereldbank Wereldwijd Directeur voor stedelijke en territoriale ontwikkeling, rampenrisicobeheer en veerkracht.
Experts benadrukten dat stedelijke regeneratiestrategieën cultuur moeten gebruiken als een belangrijke hulpbron, bezit en hulpmiddel, en moeten voortbouwen op de "3-Ps" -benadering (mensen, plaatsen, beleid) uiteengezet in het Wereldwijde Rapport van UNESCO, Cultuur Stedelijke toekomst.
Het trainingsevenement op "Creativiteit voor duurzame steden: cultuur benutten voor sociale integratie, economische ontwikkeling en verbeterde veerkracht" mede-georganiseerd door UNESCO en UN Habitat benadrukte het belang van cultureel erfgoed, levend erfgoed en cultuur en creatieve industrieën bij de vormgeving, uitvoering en beoordeling van op cultuur gericht stedelijk ontwikkelingsbeleid. "Cultuur is een sleutelelement bij het menselijk maken van steden", zegt Christine Musisi, directeur Internationale Betrekkingen bij UN-Habitat.
Virginio Merola, burgemeester van Bologna (Italië), onderstreepte dat de hoofdverantwoordelijkheid van burgemeesters en lokale autoriteiten is om de "stedelijke commons" te verbeteren en cultuur te gebruiken om de voorwaarden te scheppen voor mensen met verschillende sociale, culturele en generaties om vreedzaam samen te leven. Het belang van het meten van de werkelijke bijdrage van cultuur aan stedelijke ontwikkelingsprocessen werd onderstreept, om niet alleen voort te bouwen op de economische waarde, maar ook op de impact ervan op onderwijs, welzijn, veerkracht en sociale integratie.
UNESCO's evenement op "Stedelijke veerkracht opbouwen" gericht op hoe steden omgaan met de levering van watergerelateerde diensten en natuurlijke gevaren. Waterdiensten kunnen bijvoorbeeld acuut worden beïnvloed door klimaatverandering. Er zijn veel repliceerbare best practices en oplossingen voor waterbeheer en -beleid, en rampenrisicovermindering. Dr. Nicola Tollin, onderdeel van de UNESCO-leerstoel voor duurzaamheid aan de Technische Universiteit van Catalonië, voorzitter van RECNET en uitvoerend directeur van het internationale programma voor stedelijke veerkracht, RESURBE, toonde de noodzaak aan om een brug te slaan tussen lokale en internationale klimaatactie op stedelijk niveau, met projecten die op de natuur gebaseerde oplossingen voor waterbeheer gebruiken en nevenvoordelen op milieu-, economisch, sociaal en klimaatgebied opleveren.
De VISUS-methodiek, werd naast de UNESCO ook een op wetenschap gebaseerde beoordelingsmethode voor schoolveiligheid gepresenteerd Internationaal hydrologisch programmavoorbeelden van kennisuitwisseling en uitwisseling over water in het kader van de megacities Alliantie voor water en klimaat (MAWaC), die allemaal handige hulpmiddelen en middelen zijn om de veerkracht van steden te vergroten
