Wereldwijde blauwdruk ontmaskerd: de overname van al het genetische materiaal op aarde

VERHAAL IN EEN OOGOPSLAG

> De grootste zorg bij het Verdrag inzake Biodiversiteit van 1992 was: "het beschermen van de farmaceutische en opkomende biotechnologische industrieën."

> De Verenigde Naties definieerden Biodiversiteit als “genetische hulpbronnen”, wat betekende dat genetisch materiaal eigendom moest zijn, geëxploiteerd en gecontroleerd moest worden door middel van genetische manipulatie door de Biotech-industrie.

> Het post-2020 Global Biodiversity Framework roept op om digitale genetische sequencing van alle soorten, inclusief mensen, op te slaan als een wereldwijd gemeenschappelijk bezit en beschikbaar te stellen voor licenties door de biotechnologie-industrie.

> Het is van plan om “een transformatie teweeg te brengen in de relatie van de samenleving met biodiversiteit en ervoor te zorgen dat tegen 2050 de gedeelde visie van leven in harmonie met de natuur wordt vervuld.”

Introductie

In 1992, de oorspronkelijke VN Verdrag inzake biologische diversiteit werd gelijktijdig met de Agenda 21-conferentie gehouden onder de naam VN-conferentie over economische ontwikkeling (UNCED). Beide werden gehouden in Rio de Janiero, Brazilië, en werden gesponsord door het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP), de Organisatie van de Verenigde Naties voor onderwijs, wetenschap en cultuur (UNESCO) en de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN).

Agenda 21 heette “de agenda voor de 21”^st eeuw” en was gecentreerd rond duurzame ontwikkeling, een op hulpbronnen gebaseerd economisch systeem dat sterk lijkt op de historische technocratie.[1]

Volgens het Internationaal Instituut voor Duurzame Ontwikkeling:

 Duurzame ontwikkeling is op veel manieren gedefinieerd, maar de meest geciteerde definitie is van Onze gemeenschappelijke toekomst, ook bekend als het Brundtland-rapport:

“Duurzame ontwikkeling is een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen.. '[2](nadruk toegevoegd)

Het boek, Onze gemeenschappelijke toekomst, werd gepubliceerd in 1987 en werd slechts 5 jaar later de blauwdruk voor de Rio-conferentie. De auteur en hoofd van de VN-studie die bekend staat als de Brundtland-commissie, werd voorgezeten door lid van de Trilaterale Commissie, Gro Harlem Brundtland. Ze was de premier van Noorwegen en eerder de minister van Milieu. Het is geen verrassing dat een lid van de Trilaterale Commissie dit beleid heeft gecreëerd dat de wereld letterlijk op zijn kop heeft gezet. In feite was het de Trilaterale Commissie in 1973 die oorspronkelijk verklaarde dat hun leden haar zelfverklaarde "Nieuwe Internationale Economische Orde" zouden creëren. (zie Trilaterals Over Washington, Volumes I en II, Wood & Sutton)

De Rio-conferentie stelde de vraag wat er kan worden gedaan om de wereld te redden van buitensporige ontwikkeling die vervuiling, opwarming van de aarde, verlies van regenwouden, enz. veroorzaakt. Het antwoord was dat meer ontwikkeling nodig was en door dezelfde actoren die voorheen habitats verwoestten en naties plunderden. Met andere woorden, er was meer ontwikkeling nodig om de effecten van eerdere ontwikkeling uit te wissen. Brundtland overtuigde de VN dat dit op de een of andere manier logisch was, en het werd vervolgens aangenomen als "de agenda voor de 21"^st eeuw” in 1992.

Anderen zagen door de rook en spiegels. Twee milieuonderzoekers en -auteurs merkten in hun boek The Earth Brokers op: "Vrijhandel en zijn promotors werden gezien als de oplossing voor de wereldwijde ecologische crisis."[3]

Ze hadden niet botter kunnen zijn:

“Wij stellen dat UNCED juist het type industriële ontwikkeling heeft gestimuleerd dat destructief is voor het milieu, de planeet en haar bewoners. We zien hoe, als gevolg van UNCED, de rijken rijker zullen worden, de armen armer, terwijl steeds meer van de planeet wordt vernietigd in het proces.”[4]

In 2021 kon dit resultaat niet duidelijker worden gezien: de rijken zijn van de hitlijsten, de armen zijn in de goot en de planeet en haar economische systemen zijn aan flarden.

Hoe zijn we hier gekomen? Hier is de eerste hint toen ze concludeerden:

“Noch Brundtland, noch het secretariaat, noch de regeringen hebben een plan opgesteld om de valkuilen van vrijhandel en industriële ontwikkeling te onderzoeken. In plaats daarvan, schreven ze een conventie over hoe het gebruik van biodiversiteit te 'ontwikkelen' door middel van patenten en biotechnologie. '[5](nadruk toegevoegd)

Voor al het andere dat UNCED beweerde te zijn, het is ware missie was het vastleggen en gebruiken van biodiversiteit in het belang van de biotechnologische industrie.

Dit feit werd grotendeels over het hoofd gezien tot de Grote (pandemische) Paniek van 2020, toen duidelijk werd dat de wereldwijde overname werd georkestreerd door elementen van diezelfde biotechnologie-industrie.

Agenda voor de 21^st eeuw, inderdaad.

Wat biodiversiteit echt betekent

Toen ik eenmaal had geleerd waar ik op moest letten, zag ik het overal. Laten we beginnen met Onze gemeenschappelijke toekomst (Brundland, 1987):

“De diversiteit aan soorten is nodig voor het normaal functioneren van ecosystemen en de biosfeer als geheel. Het genetisch materiaal van wilde soorten draagt ​​jaarlijks miljarden dollars bij aan de wereldeconomie in de vorm van verbeterde gewassen, nieuwe medicijnen en medicijnen en grondstoffen voor de industrie.”[6]  (nadruk toegevoegd)

De specifieke ontwikkeling van biodiversiteit is te zien in hoofdstuk 6, Soorten en ecosystemen: hulpbronnen voor ontwikkeling:

"Soorten en hun genetische materialen beloven een steeds grotere rol te spelen in de ontwikkeling, en er ontstaat een krachtige economische grondgedachte om de ethische, esthetische en wetenschappelijke argumenten voor het behoud ervan te versterken. De genetische variabiliteit en het kiemplasmamateriaal van soorten leveren een bijdrage aan de landbouw, de geneeskunde en de industrie ter waarde van vele miljarden dollars per jaar... Als naties het voortbestaan ​​van soorten kunnen garanderen, kan de wereld uitkijken naar nieuwe en verbeterde voedingsmiddelen, nieuwe medicijnen en medicijnen, en nieuwe grondstoffen voor de industrie.”[7]

Verderop stelt Brundtland:

“Enorme voorraden biologische diversiteit dreigen te verdwijnen, net nu de wetenschap leunt op het exploiteren van genetische variabiliteit door de vooruitgang van genetische manipulatie... Het zou inderdaad grimmig zijn als nieuwe genetische manipulatietechnieken ons beginnen te laten kijken naar de diversiteit van het leven en genen efficiënter gebruiken om de menselijke omstandigheden te verbeteren, we keken en vonden deze schat helaas uitgeput.”[8]

Conclusie #1: Het woord “biodiversiteit” wordt uitgelegd als “genetische bronnen”. Genen zijn iets dat efficiënter moet worden uitgebuit en gebruikt dan dat ze in hun natuurlijke staat worden gebruikt.

Terugkerend naar De aardemakelaars, de observaties van de auteurs bieden een ooggetuigenverslag van wat ze eigenlijk zagen op de UNCED en Biodiversity Convention-top:

“De conventie stelt impliciet de diversiteit van het leven – dieren en planten – gelijk aan de diversiteit van genetische codes, waarvoor lees genetische bronnen. Door dit te doen, wordt diversiteit iets dat de moderne wetenschap kan manipuleren. Ten slotte promoot het verdrag biotechnologie als 'essentieel voor het behoud en het duurzame gebruik van biodiversiteit'.[9]

Als er enige twijfel bestaat over wat het doel is, besluiten ze met deze verbijsterende uitspraak:

"Het belangrijkste belang dat door de Biodiversiteitsconventie naar voren wordt gebracht, is de kwestie van eigendom en controle over biologische diversiteit ... de grootste zorg was de bescherming van de farmaceutische en opkomende biotechnologie-industrieën."[10]

Om de gedachte kracht bij te zetten, stelden de auteurs botweg: "ze schreven een conventie over hoe het gebruik van biodiversiteit te 'ontwikkelen' door middel van patenten en biotechnologie."[11]

Let goed op dat eigendom van en controle over genen geen bijzaak of ondergeschikt belang was: Het was de BELANGRIJKSTE STAKE!

Conclusie #2: Genetische hulpbronnen betekent dat genetisch materiaal eigendom moet zijn van, moet worden geëxploiteerd en gecontroleerd door middel van genetische manipulatie door de biotech-industrie.

Conclusie #3: UNCED en Agenda 21 was grotendeels een rookgordijn om de realiteit van Conclusie #2 te verdoezelen.

Ondanks het feit dat de UNCED-conferentie naar verwachting de kloof tussen Noord en Zuid zou overbruggen, was het duidelijk dat deze volledig werd gedomineerd door de ontwikkelde landen van het Noorden. De Earth Brokers legden uit dat alle oplossingen werden geleverd door: “Westerse wetenschap, Westerse technologie, Westerse informatie, Westerse training, Westers geld en Westerse instellingen.”[12]

Conclusie #4: De derde wereld werd opgezet om opnieuw geplunderd te worden, in naam van Duurzame Ontwikkeling en Biodiversiteit. De prijs is genetische manipulatie en eigendom van de resulterende genetisch gemanipuleerde producten.

Het is consistent in VN-documenten

In hetzelfde jaar als de UNCED-conferentie in 1992 publiceerden UNEP en IUCN de Wereldwijde biodiversiteitsstrategie als "Richtlijnen voor actie om de biotische rijkdom van de aarde duurzaam en rechtvaardig te redden, te bestuderen en te gebruiken".[13] Dezelfde thema's werden gepresenteerd, maar zorgvuldig om de deelname van de derde wereld te krijgen. Voor alle nieuwe verwachte inkomsten die door de biotechbedrijven werden gegenereerd, werd een royalty-inkomstenstroom beloofd aan de landen van herkomst.

Onder de ondertitel, Bevorder de erkenning van de waarde van lokale kennis en genetische hulpbronnen en bevestig de rechten van lokale volkeren, worden zorgen over Intellectuele Eigendomsrechten (IPR) opgemerkt:

“Elke collectieovereenkomst moet de concepten van rechtvaardige compensatie en aansprakelijkheid weerspiegelen, en gedragscodes moeten van toepassing zijn op verzamelaars van genetische bronnen, antropologen of andere onderzoekers die lokale volkeren of lokaal hulpbronnenbeheer bestuderen. In sommige gevallen kunnen contracten nodig zijn om ervoor te zorgen dat royalty's of andere voordelen aan lokale gemeenschappen of individuen worden terugbetaald."[14]  

Elders stond: “Sinds biotechnologie is voor haar grondstof afhankelijk van biodiversiteit, zal de waarde van genetische bronnen meegroeien met de industrie.”[15] (nadruk toegevoegd.)

Conclusie #5: Biodiversiteit gaat niet over het behoud van soorten, maar is eerder de bron van grondstoffen voor de biotech-industrie, waarvoor zij royalty's op commerciële producten zou moeten betalen aan de oorspronkelijke verzamelpunten.

Natuurlijk is net het tegenovergestelde gebeurd. Monsanto, bijvoorbeeld, ontwikkelde en patenteerde genetisch gemodificeerd gewaszaad en dwong de boeren vervolgens om royalty's te betalen voor het gebruik van de zaden, in plaats van andersom. Krantenkoppen als "Monsanto pest kleine boeren", "Argentijnse boeren zullen royalty's betalen aan zaadbedrijven" en "Hoe Monsanto wetten schreef en overtrad om India binnen te komen" waren gebruikelijk.

Inderdaad, publicaties als Wereldwijde biodiversiteitsstrategie en Wereldwijde biodiversiteitsbeoordeling waren alleen nodig om de handtekeningen van 196 of zo landen van de wereld te krijgen om in te stemmen met een fantasie die nooit zou gebeuren. Eenmaal ondertekend, zouden de Verenigde Naties en haar talloze NGO-actoren die naties aan de verdragen en overeenkomsten houden, ongeacht de schade en pijn die diezelfde naties worden toegebracht.

Game Change: het wereldwijde biodiversiteitskader na 2020

Op dezelfde manier 21 Agenda is bijgewerkt door 2030 Agenda in 2015 wordt de Global Biodiversity Convention momenteel verfijnd door de Wereldwijd biodiversiteitskader na 2020. Hoewel het hoogtepunt in 2022 zal zijn, zijn werkgroepen sinds 2020 bezig met het creëren van de verschillende elementen die in het voltooide raamwerk zullen worden verwerkt.

Omdat de biotechnologie en genetische wetenschap de afgelopen 25 jaar zo snel zijn gevorderd, wordt de vorige uitdrukking "genetische hulpbronnen" nu als ongeschikt beschouwd en wordt deze vervangen door de uitdrukking "digitale sequentie-informatie over genetische bronnen":

Volgens het National Human Genome Research Institute wordt het concept van "digitale sequencing" beschreven als:

“Het sequencen van DNA betekent het bepalen van de volgorde van de vier chemische bouwstenen – “basen” genaamd – waaruit het DNA-molecuul bestaat. De sequentie vertelt wetenschappers het soort genetische informatie dat in een bepaald DNA-segment wordt gedragen. Wetenschappers kunnen bijvoorbeeld sequentie-informatie gebruiken om te bepalen welke stukken DNA genen bevatten en welke stukken regelgevende instructies dragen, waardoor genen aan of uit worden gezet. Bovendien, en dat is belangrijk, kunnen sequentiegegevens veranderingen in een gen aan het licht brengen die ziekte kunnen veroorzaken.

In de dubbele DNA-helix binden de vier chemische basen zich altijd met dezelfde partner om "basenparen" te vormen. Adenine (A) gaat altijd gepaard met thymine (T); cytosine (C) gaat altijd gepaard met guanine (G). Deze koppeling is de basis voor het mechanisme waarmee DNA-moleculen worden gekopieerd wanneer cellen zich delen, en de koppeling ligt ook ten grondslag aan de methoden waarmee de meeste DNA-sequencing-experimenten worden uitgevoerd. Het menselijk genoom bevat ongeveer 3 miljard basenparen die de instructies beschrijven voor het maken en onderhouden van een mens.” [16]

Het principe is identiek voor alle levensvormen op aarde, die allemaal DNA hebben dat kan worden gesequenced en in een computer kan worden ingevoerd voor opslag, ophalen en analyse. Het voorziet ook in synthetische biologie waarbij DNA opnieuw wordt ontworpen op manieren die niet voorkomen in de natuur, omwille van "verbetering" en "welzijn" voor het milieu.

Volgens de Verslag van de Open-Ended Working Group on the Post-2020 Global Biodiversity Framework tijdens zijn derde bijeenkomst (aug.-sept. 2021):

[De werkgroep] “erkent de intrinsieke relatie tussen genetische bronnen en digitale sequentie-informatie over genetische bronnen, evenals de reikwijdte van bio-informatische hulpmiddelen bij het ontwerpen en creëren van nieuwe digitale sequentie-informatie over genetische bronnen die kunstmatig zijn gecreëerd; dat digitale sequentie-informatie over genetische bronnen geen genetische bronnen zijn zoals gedefinieerd in het Verdrag inzake biologische diversiteit (1992); dat toegang tot en gebruik van digitale sequentie-informatie over genetische bronnen nuttig is voor onderzoek met betrekking tot behoud en duurzaam gebruik van biodiversiteit, voedselzekerheid, gezondheid en andere belangrijke sectoren, inclusief commerciële toepassingen die resulteren in commerciële producten.”[17]

Interessant is dat een ander item opmerkt dat: “elke aanpak om digitale sequentie-informatie over genetische bronnen aan te pakken, moet voorzien in: de speciale status van pathogenen met een pandemiepotentieel. '[18]

Zeggen dat deze verandering van definitie, benadering en betekenis van ondergeschikt belang is, wordt weerlegd door het feit dat de uitdrukking "digitale sequentie-informatie over genetische bronnen" 167 keer wordt gebruikt over de 167 pagina's van het document; dat is gemiddeld één vermelding per pagina. Ja, het is een belangrijke doctrine en het is een enorme kans voor de biotech-industrie om zich met alle levenssystemen op aarde te bemoeien om ze "duurzamer" te maken.

Conclusie #6: Alle soorten leven moeten digitaal worden gesequenced, in een database worden geplaatst, worden erkend als een wereldwijd gemeenschappelijk bezit en beschikbaar worden gesteld voor "licentieverlening" door de biotech-industrie.

Conclusie

Het in kaart brengen van het menselijk genoom nam het grootste deel van de jaren negentig in beslag. Het in kaart brengen van het menselijk brein, begonnen in 1990, is zo goed als voltooid. Nu is het in kaart brengen van al het DNA op aarde, inclusief menselijk DNA, de volgende grote technocraat/transhuman-droom. Het resultaat zal genetische manipulatie zijn van een of alle levende wezens en de creatie van synthetisch DNA dat momenteel niet in de natuur voorkomt.

Dit alles is op weg naar een allesoverheersend doel dat door onderzoekers en auteurs verkeerd is gelezen. Het krijgt nu een angstaanjagende dimensie:

“Het wereldwijde biodiversiteitskader voor de periode na 2020 bouwt voort op het Strategisch Plan voor Biodiversiteit 2011-2020 en bevat een ambitieus plan om brede actie uit te voeren. om een ​​transformatie teweeg te brengen in de relatie van de samenleving met biodiversiteit en ervoor te zorgen dat tegen 2050 de gedeelde visie van leven in harmonie met de natuur wordt vervuld.”[19]

Hoe komen we daar vanaf hier? Hetzelfde document bespreekt de "theorie van verandering" die het ondersteunt met de onderstaande figuur:

De sleutels om dit cijfer te interpreteren zijn opgenomen in dit document.

Er wordt nooit precies gezegd wie deze zogenaamde visie van “leven in harmonie met de natuur” deelt, maar het is zeker niet iemand die de feiten die in dit artikel worden gepresenteerd, begrijpt. Achter welwillende concepten, zoals het uitbannen van armoede en het bieden van onderwijs voor iedereen, schuilt een kader van genetische ingenieurs die erop uit zijn om het leven op aarde 'duurzaam' te maken door simpelweg de structuur en aard van het leven te veranderen dat hulpbronnen verbruikt, inclusief de mensheid zelf.

De waanzinnige wereldwijde poging om synthetisch mRNA en synthetisch DNA in de armen van elk mens op aarde te injecteren, zou voor de lezer iets logischer moeten zijn. Dit is hun gedeelde visie om de kloof tussen mens en natuur te overbruggen om er "in harmonie mee te leven", om de balans tussen hulpbronnen en consumptie in evenwicht te brengen, om nieuwe markten voor nieuwe producten te creëren, om de transmenselijke droom van het modificeren van DNA tot leven te brengen levensverlenging en uiteindelijk onsterfelijkheid.

Dit is vlak onder onze neus gebeurd terwijl de aandacht van iedereen op andere zaken was gericht. Wat we dachten dat de belangrijkste kwesties waren van Agenda 21, de Agenda 2030, het Biodiversiteitsverdrag, enz., waren inderdaad echte kwesties, maar het waren niet de hoofd- kwestie.

Het belangrijkste punt is inderdaad de overname van al het genetisch materiaal op aarde.

voetnoten

[1] Hout, Patrick M. (2015). Technocracy Rising: het Trojaanse paard van wereldwijde transformatie, Coherent Publishing.

[2] https://www.iisd.org/about-iisd/sustainable-development

[3] Chatterjee en Finger (1994). The Earth Brokers: macht, politiek en wereldontwikkeling. Routing. P. 40.

[4] Ibid. p. 3

[5] Ibid. p. 171.

[6] Brundtland, Khalid et al. (1987). Onze gemeenschappelijke toekomst, Oxford Press, p. 13.

[7] Ibid. p. 147.

[8] Ibid. P. 149-150.

[9] Op cit. P. 42.

[10] Op cit. P. 43.

[11] Op cit. P. 171,

[12] Op cit. P. 50.

[13] UNEP, WRI, IUCN (1992). Wereldwijde biodiversiteitsstrategie. Verenigde Naties, blz. 1.

[14] Ibid., blz. 94.

[15] Ibid., blz. 43.

[16] NIH, Nationaal Human Genome Research Institute, https://www.genome.gov/about-genomics/fact-sheets/DNA-Sequencing-Fact-Sheet

[17] bijlage V, Verslag van de Open-Ended Working Group on the Post-2020 Global Biodiversity Framework tijdens zijn derde bijeenkomst (Aug.-Sept. 2021). https://www.cbd.int/doc/c/187e/84cd/fd4f6bc8f301770a2481b8c8/wg2020-03-05-en.pdf, p. 161.

[18] Ibid.

[19] Ibid. p. 35.