Trump's FBI-genomineerde Christopher Wray heeft een verontrustende geschiedenis over digitale vrijheden

De keuze van president Donald Trump om de FBI te leiden, Christopher Wray, begint zijn bevestigingsproces volgende week, waardoor wetgevers de gelegenheid krijgen om hem aan te drukken op zijn eerdere verklaringen over expansieve toezichthoudende autoriteiten en agressieve vervolging van auteursrechten.

Tijdens zijn ambtstermijn als assistent-procureur-generaal bij de Bush-administratie verdedigde Wray vocaal een aantal controversiële bepalingen in de VS PATRIOT-wet - inclusief sectie 215, die later de basis zou vormen voor de bulkverzameling van telefoonmetadata van Amerikanen.

Toen Wray in 2003 voor het Senaatsgerechtshof ging om de PATRIOT-wet te verdedigen, gaf een document van het ministerie van Justitie aan dat de bepaling van afdeling 215 in bedrijfsregisters nooit gebruikt. Wray stond erop dat dit een teken van terughoudendheid was: "We proberen deze bepalingen spaarzaam te gebruiken, alleen in die gevallen waarin we denken dat dit de enige tool is die we kunnen gebruiken." In feite, zoals de Privacy and Civil Liberties Oversight Board (PCLOB) ) duidelijk gemaakt verslag op het bulk metadata-programma zat sectie 215 braak omdat de Bush-administratie dat was al aan het verzamelen veel van die gegevens - zonder wettelijke toestemming.

Toegegeven, Wray had niet alle informatie over dat geheime afluisterprogramma tot 2004, waar we hieronder op ingaan. Zijn aandringen dat sectie 215 slechts een poging was om de bevoegdheden van terrorismebestrijding in overeenstemming te brengen met de gewone criminele autoriteiten weerspiegelde een bezorgdheid over scepsis over het risico van misbruik. Hetzelfde geldt voor zijn verdediging van een aantal andere PATRIOT Act-bepalingen: “sluipen en gluren”Warrants die het mogelijk maken dat de rechtshandhavingsinstantie eerst zoeken en later kennisgeving doen; een verlaagde drempel voor het verkrijgen van een FISA-bevel dat een rechtbank later vond niet in overeenstemming met het vierde amendement; en een vaag geformuleerde uitbreiding van het soort internetgegevens, waarvan sommige mogelijk zeer gevoelig zijn, die kunnen worden verzameld met een pen / trap-opdracht.

De ervaring leert dat brede subsidies van toezichthoudende autoriteiten onveranderlijk worden misbruikt, zoals de PATRIOT-wet is geweest. Tijdens het bevestigingsproces van Wray moeten wetgevers hem erop aandringen dat de wet "de vrijheid en vrijheid hielp behouden en beschermen, niet ze uithollen."

Uitstekende vragen over STELLARWIND

Het vegen van constellatie van president Bush zonder toezicht, met de codenaam STELLARWIND, speelde een sleutelrol in de mythos rond de laatste twee FBI-directeuren. Wray was naar verluidt een van de hoge ambtenaren van het ministerie van Justitie klaar om af te treden als toenmalig plaatsvervangend procureur-generaal James Comey ervoor koos dit te doen vanwege de wettigheid van STELLARWIND - hoewel Wray zelf destijds niet op de hoogte was van het bestaan ​​ervan. Sindsdien prijst Wray de bereidheid van de toenmalige FBI-directeur Bob Mueller om president Bush uit te dagen over die bewakingsprogramma's WIRED, “Ik denk dat het mooie van [mensen met] sterke morele kompassen is dat ze niet hoeven te wringen. Als ze zich niet op hun gemak voelen, weten ze wat ze moeten doen. '

Maar toen Wray werd geconfronteerd met een constitutionele bezorgdheid over die inlichtingeninspanningen, zijn reactie, zoals weerspiegeld in een 2009 inspecteur algemeen rapport, lijkt te zijn overweldigend. Wray werd voorgelezen in STELLARWIND in 2004 om de bezorgdheid weg te nemen dat de regering - door te werken aan het geheim houden van het geheim van het spionageprogramma - potentieel ontlastend materiaal onthulde waarop criminele verdachten recht hadden op grond van de Grondwet. Zoals de inspecteur-generaal van het ministerie van justitie later ontdekte, "heeft het ministerie weinig moeite gedaan om de ontdekkingsverplichtingen met door Stellar Wind afgeleide informatie voor de eerste paar jaar van het programma te begrijpen en na te komen." Welke juridische analyse was uitgevoerd, de IG zou later schrijven: "feitelijk gebrekkig en onvoldoende."

Lees hier het hele verhaal ...