Trilateraal commissielid wil Angela Merkel vervangen

Lange tijd heeft Merkel-criticus Friedrich Merz een politieke comeback gelanceerd

De conservatieve politicus verliet de politiek in 2009 na een langdurige strijd met de Duitse kanselier. Nu zal hij proberen haar aan de bovenkant van de CDU te vervangen. Hoewel ze een partij delen, zijn hij en Merkel polen uit elkaar.

Het was de verrassing na de verrassing: eerst kondigde Angela Merkel haar aan zou niet staan ​​voor herverkiezing als partijleider van de Christen-Democratische Unie (CDU) - een positie die ze sinds 2000 bekleedt - nadat de CDU nog te lijden had weer een beschamende nederlaag bij staatsverkiezingen op zondag. Toen, van alle mensen, kondigde een van haar meest fervente critici, Friedrich Merz, dinsdag aan dat hij voor de functie zou opkomen.

De verkiezing van de partijleiding zal plaatsvinden tijdens de jaarlijkse conventie van de CDU in Hamburg in december. Mocht Merz slagen in zijn bod, dan zou dat een moment van persoonlijke voldoening en politieke wraak zijn, want hij was een van degenen die het duidelijkst verloor toen Merkels politieke ster opkwam.

Tijdens haar opkomst tot partijleiderschap verdreef Merkel met succes Merz uit de top van de partij na een reeks conflicten binnen de partij. Toen de CDU en haar Beierse zusterpartij - de Christelijke Sociale Unie (CSU) - de Duitse federale verkiezingen van 2002 verloren, drong Merkel er ook op aan de parlementaire fractieleiding in de oppositie over te nemen, een positie die Merz twee jaar had ingenomen.

De dramatische breuk tussen de twee zou de komende jaren alleen maar groter worden. Merz 'constante kritiek op de door Merkel geleide grote coalitie tussen CDU / CSU en de Sociaal-Democratische Partij (SPD) die Duitsland regeerde tussen 2005 en 2009 werd door velen gezien als zure druiven van een politieke verliezer.

Bijgevolg trok een gefrustreerde en teleurgestelde Merz zich in 2009 terug uit de politiek. Toen hij zijn pensionering aankondigde, zei hij dat hij de beslissing had genomen als reactie op "het huidige beleid van de grote coalitie".

Voorafgaand aan dat punt was Friedrich Merz een machtige politieke speler binnen de CDU. Hij was opgeleid als advocaat en had van 2000 tot 2002 gediend als parlementair leider van de partij en van 2002 tot 2004 als plaatsvervangend parlementair leider. Als financieel expert werd hij beschouwd als een van de meest getalenteerde leden van de partij en in Merkels politieke antipode op vele manieren: zakelijk vriendelijker en conservatiever, maar ook provocatiever en leuker.

Merz kreeg in het parlement aandacht voor zijn spitse en scherpe tongredes, iets dat hem verder onderscheidde van Merkel, die een reputatie heeft voor het geven van analytische, slaapverwekkende lezingen.

Merz stond erom bekend complexe problemen in de meest eenvoudige bewoordingen te herleiden. In 2004 eiste hij een belastingstelsel waarbij een gezin kon berekenen wat ze verschuldigd waren op de achterkant van een bierviltje. Het plan kwam neer op een forfaitaire belasting van 12 procent op het inkomen, met een vast aftrekpercentage per gezinslid.

Misschien betrof zijn meest controversiële politieke oproep immigratie en wat Merz een 'Leitkultur. " De term vertaalt zich ruwweg als leidende, sturende of zelfs prominente cultuur. Merz heeft de term nooit zelf gedefinieerd, maar drong er bij de regering op aan om het op te nemen in het migratiebeleid en strengere regels toe te passen op immigratie en integratie. De commentaren ontketenden een golf van publiek debat en werden een strijdkreet voor tegenstanders van de multiculturele samenleving. Merz zei destijds dat iedereen die in Duitsland wilde wonen 'zich moest conformeren aan de liberale Duitse leidende cultuur'.

Merz werd heftig aangevallen door politici van de liberale Vrije Democratische Partij (FDP) en de Linkse Partij voor het concept. Politici van de Groene Partij beschuldigden hem van racisme. Alleen de conservatieven bedankten hem voor zijn bijdrage aan het sociaal-politieke discours - en dat doen ze tot op de dag van vandaag. Hoewel bondskanselier Merkel het niet eens was met de visie van Merz, stond ze hem toch bij. De vluchtelingenkwesties die het Duitse politieke debat vandaag domineren, waren niet aan de horizon op het moment dat hij de omstreden verklaring aflegde, hoewel de migratie naar Duitsland vanuit de Balkan na de oorlogen in de regio in de jaren negentig hoog was.

Sinds het verlaten van het parlement heeft de conservatieve christendemocraat een aantal verschillende banen aangenomen. In 2010 beheerde hij de privatisering van de belegerde Duitse staatsbank WestLB. Hij is ook bestuurslid bij een aantal Duitse bedrijven, zoals de luchthaven Keulen / Bonn. Sinds 2009 was hij voorzitter van de vereniging zonder winstoogmerk Atlantik Brücke (Atlantische brug), die het Duits-Amerikaanse Atlanticisme promoot. Hij is ook lid van de Trilaterale Commissie, die de samenwerking tussen Europa, Japan en de VS wil bevorderen.

Lees hier het hele verhaal ...