Transhumanisme is de nieuwe religie van de technocratie

In een recent essay van Wall Street Journal, 'Ik kijk uit naar het einde van de mensheid', Adam Kirsch poneert een technologische push, gedreven door de wereldwijde coronaviruspandemie, die de dood zou afschaffen:

Het eeuwige leven door middel van geavanceerde technologie lijkt een droom voor een samenleving die tot voor kort moeite had met het vervaardigen van voldoende maskers om het leven van artsen en verpleegsters te redden. Toch kan Covid-19 precies het soort crisis blijken te zijn dat nodig is om de inspanningen een boost te geven om wat zijn voorstanders een "transhumane" toekomst noemen, te creëren. Met onze biologische kwetsbaarheid duidelijker dan ooit, zullen veel mensen klaar staan ​​om de boodschap van de Transhumanistische verklaring, een programma met acht punten dat voor het eerst werd uitgegeven in 1998: "We voorzien de mogelijkheid om het menselijk potentieel te verbreden door veroudering, cognitieve tekortkomingen, onvrijwillig lijden en onze opsluiting tot planeet Aarde te overwinnen."

Er is een overvloed aan gerespecteerde denkers die geloofd wie en wat je bent dit is mogelijk, inclusief Google Ventures-oprichter Bill Maris, geciteerd in het artikel, en Yuval Noah Harari, in zijn Homo Deus zet al vroeg de toon door te verklaren:

In de eenentwintigste eeuw zullen mensen waarschijnlijk een serieuze poging doen tot onsterfelijkheid ... Mensen sterven altijd door een technische storing ... Niets metafysisch aan. Het zijn allemaal technische problemen.

Dan zou natuurlijk geen discussie over het techno-utopisme compleet zijn zonder Ray Kurzweil, die een "technologische singulariteit" heeft die zou voorzien in een persoonlijk en volledig gecontroleerd universum voor elk mens, een waar ze de volledige controle zouden hebben om te ervaren wat ze maar wilden , voor de eeuwigheid, zodra we allemaal ons bewustzijn uploaden naar de wolk.

Het WSJ-stuk slaat op hetzelfde thema:

Tegenwoordig vergelijken cognitieve wetenschappers de hersenen vaak met hardware en de geest met de software die erop draait. Maar een softwareprogramma is slechts informatie en in principe is er geen reden waarom de informatie van bewustzijn in neuronen moet worden gecodeerd.

Het Human Connectome Project, in 2009 gelanceerd door de National Institutes of Health, omschrijft zichzelf als "een ambitieuze poging om de neurale paden die ten grondslag liggen aan de menselijke hersenfunctie in kaart te brengen." Als die paden volledig in kaart zouden kunnen worden gebracht en vertaald in digitale nullen en enen, zouden de gegevens naar een computer kunnen worden geüpload, waar ze voor onbepaalde tijd zouden kunnen overleven.

Klinkt dit als de hemel? Of paradijs? Valhalla? Dat is niet verwonderlijk omdat Scientism (in tegenstelling tot exploratie en ontdekking met behulp van de wetenschappelijke methode) een nieuw tijdperk van materieel reductionisme heeft ingeluid, zodat religie, spiritualiteit of elk ander niet-materieel aspect van de werkelijkheid dat niet gemakkelijk kan worden gekwantificeerd, is ontdaan van relevantie en betekenis in onze Brave New World.

Iets moet de leegte opvullen dat de afwezigheid van religie en spiritualiteit zal verdwijnen. In mijn volgende boek, De Singularity is #Canceled, Ik stel voor dat dit vacuüm gevuld zal zijn met techno-utopisch denken, dat utopie en eeuwige gelukzaligheid uit het volgende leven naar voren zal halen en, via de belofte van vakkundig beheerde technologie, het in deze zal uitrollen.

Lees hier het hele verhaal ...