Transhuman Convention in Spanje beschrijft wereldwijde transformatie van het menselijk leven

Transhumanisme is een futuristische religie die technologie verheerlijkt als de hoogste macht. Het doel van transhumanisten is om de mens met de machine te laten samensmelten. Hun wildste voorspellingen lijken in eerste instantie belachelijk, totdat je de duizelingwekkende vooruitgang in bionica, robotica, neuroprotheses, virtual reality, kunstmatige intelligentie en genetische manipulatie in ogenschouw neemt.

Prominente figuren verzamelden zich bij de TransVision 2021-conferentie in Madrid in het weekend. Toen ik online naar de procedure luisterde, hoorde ik een breed scala aan: totaliserende schema's. Er waren geen Luddites of Amish op het podium, maar Spanje is natuurlijk een lange reis voor een paard en wagen. Bovendien kan geen enkele niet-gevaccineerde persoon legaal de Spaanse grens oversteken.

Transhumanisten zijn van mening dat de menselijke toestand van onwetendheid, eenzaamheid, verdriet, ziekte, ouderdom en dood kan worden overstegen door verbeterde gadgets. Velen geloven dat tribalisme ook zal worden geëlimineerd - misschien door hersenimplantaten - maar deze elitekliek is meestal zo overtuigd dat legacy-mensen er niets over te zeggen hebben.

Hun radicale ideeën zijn nauwelijks marginaal. Transhumane waarden zijn impliciet omarmd door 's werelds rijkste technologen. Overweeg Bill Gates te pushen universele prikken, Jeff Bezos' zoektocht naar “levensverlenging', stelde Elon Musk voor hersenimplantaten, Mark Zuckerbergs uitstapjes naar de Metaverse, en de plannen van Eric Schmidt voor een Amerikaanse technocratie Racing tegen China.

Als Big Tech de gevestigde kerk is, zijn transhumanisten woestijnvaders in de wildernis.

De cultus van de singulariteit

Uiteraard werd de dominante toon bij TransVision gezet door hardcore transhumanisten: Max en Natasha Meer, Jos Cordeiro, David Wood, Jeroen Glenn, Philippe van Nedervelde, ben goertzel, Aubrey de Gray, Bill Faloon, en zelfs in zijn afwezigheid, ray Kurzweil, een top R&D-directeur bij Google en oprichter van Singularity University. Elke voorstander heeft een unieke invalshoek, maar ze komen samen op een gedeelde mythe.

Door variatie toe te staan, erkennen transhumanisten dat er geen andere God is dan de toekomstige Computer God. Ze geloven dat neuroprothesen gemeenschap met deze kunstmatige godheid mogelijk zullen maken. Ze vinden dat robotgenoten genormaliseerd moeten worden. Ze geloven dat technologie voor een lang leven bij benadering onsterfelijkheid zal verlenen. Ze geloven dat virtual reality een leven biedt dat de moeite waard is. Bovenal geloven ze de singulariteit is nabij.

Volgens de Cultus van de singulariteit en zijn profeet, Ray Kurzweil, we zullen zien kunstmatige algemene intelligentie tegen 2029. In tegenstelling tot smalle algoritmen die specifieke taken uitvoeren, zal AGI robuuste cognitie worden uitgevoerd door: neurale netwerken, veel sneller dan enig menselijk brein.

Tegen 2045 (of 2049) zullen we de singulariteit bereiken — wanneer kunstmatige superintelligentie overtreft het menselijk intellect tot het punt dat we de output ervan niet kunnen begrijpen. Puur biologische mensen zullen achterblijven in de slimme stof. Onze enige kans op overleving op de lange termijn is om onze geest en ons lichaam te laten samensmelten met de Almachtige Machine - om een ​​nieuwe posthumane soorten.

Daarom is onze zin in het leven om ervoor te zorgen dat de toekomstige computergod welwillend is, terwijl we nog tijd hebben. (In de meeste gevallen is 'welwillend' synoniem met 'linkse globalist'.) De huidige machine learning-systemen worden ingegeven door programmeurs en vervolgens getraind met onze taal en gedrag via massale gegevensextractie.

Naarmate computers oprukken naar superintelligentie, het verhaal gaat, zal hun output overhellen naar het morele kompas van de mensheid. Uiteindelijk kan deze digitale godheid verre sterrenstelsels koloniseren - alle bruikbare materie omzetten in geautomatiseerde geest - dus onze acties van vandaag kunnen het lot van het hele universum bepalen.

Ik moet denken aan de ondergrondse mutanten die de atoombom aanbaden in “Onder de planeet van de apen.” Veel zoogdieren gebruiken gereedschap om te overleven, maar zelfs een chimpansee weet wel beter dan een stok op te steken en hem 'God' te noemen.

Technocratie en zijn ontevredenheid

Terug op aarde is de vroege fase van dit plan verre van de hemel. Net zoals de tv de Amerikanen kalm hield en aan hun bank gekluisterd hield, heeft de digitale revolutie diepgaande demoraliserende en ontmenselijkende effecten.

Tot hun verdienste nodigde TransVision een handvol critici uit om alarmbellen te rinkelen. de ethicus Sara Lumbreras besprak de verwoestende gevolgen van smartphones en social media on aandachtsspanne, geheugen en zelfbeheersing. "Als je de informatie gewoon kunt googlen, waarom maakt het dan uit?" zij vroeg. "Omdat dingen onthouden de enige manier is waarop we die informatie kunnen gebruiken voor kritisch denken en voor creatief denken."

Zowel transhumanisten als Luddites zien 24/7 afhankelijkheid van smartphones als een vroege fase van onze symbiose met machines. Ondanks al het gemak dat ze hebben opgedaan, maken veel onderwijzers zich zorgen dat de verschuiving naar digitale platforms maakt kinderen asociaal en functioneel analfabeet. Een hele generatie gaat verloren aan zelfgenoegzaamheid.

De Wireheading-mythe

Oxford filosoof Anders Sandberg besprak een 1954 experiment bij neuroprothesen. Met behulp van elektrostimulatie ontdekte de wetenschapper James Olds het pleziercentrum in de hersenen van een rat. Hij bekabelde talloze ratten, waardoor ze zichzelf konden stimuleren door op een hendel te drukken. Deze "draadkoppen" van knaagdieren deden niets anders dan de hendel indrukken. Een voor een stierven ze met een glimlach op hun gezicht.

Videogames en zakelijke opioïden bevinden ons in een vergelijkbare situatie. Zelfs in het Victoriaanse tijdperk, legde Sandberg uit, vroegen intellectuelen zich af of mensen al parasieten op machines werden. "Ze brachten dat in verband met ontdekkingen in de biologie dat parasieten vaak vereenvoudigde vormen van oudere soorten lijken te zijn [en ze dachten] dat we een soort zeepok zouden kunnen worden die op de technologische infrastructuur zit en langzaam onze hersenen verliest."

Vandaar de "wireheading-mythe" - het verhaal dat de beschaving zou kunnen instorten als gevolg van techno-hedonisme. Sandberg hield vol dat hoewel dit verhaal niet helemaal onwaar is, het ook niet onvermijdelijk is. "Het opbouwen van echt geluk is een heel complexe zaak, maar we weten dat we het kunnen vergroten."

Tot slot vroeg hij zich af: “Kunnen we de transmenselijke ambitie gebruiken om te zeggen … 'Ik wil veel gelukkiger zijn, ik wil dat hele samenlevingen gelukkiger zijn. … Ik wil dat mijn kunstmatige intelligenties gaan voor de ware en daimonisch Goed?'"

Lees hier het hele verhaal ...