Transhuman Elon Musk: je brein krijgt zijn eigen USB-C-poort

Je brein, met een USB-C-poort erin. Dat is de visie van Elon Musk voor Brain Machine Interfaces (BMI). In een controversieel Witboek juli 2019 hij beweerde dat zijn bedrijf Neuralink had een enorme stap gezet in de richting van het bouwen van een 'schaalbaar BMI-systeem met hoge bandbreedte' waarmee het menselijk brein 'volledige breedbandelektrofysiologische gegevens naar een netwerk zou kunnen streamen' met behulp van een combinatie van ultrafijne polymeersondes, een neurochirurgische robot die ze in het brein en aangepaste elektronica met hoge dichtheid.

Een "enkele USB-C-kabel zorgt voor datastreaming over de volledige bandbreedte vanaf het apparaat", merkte de krant op: het apparaat is in theorie aan uw hersenschors gehecht. Neurowetenschappers waren in verschillende tinten geïntrigeerd, geschokt en afwijzend: de aangepaste hardware pikte alleen ruis op, suggereerden ze: de interpretatie van hersengolven was gewoon niet zo geavanceerd; de ethische kwesties werden uitgesproken; het lichaam zou dit niveau van interventie afwijzen; waar was de peer review van de paper?

Een jaar later heeft Musk een Neuralink-update beloofd.

Dit werd cryptisch aangekondigd door Musk in juli 2020, met de Tweets: "Als je ze niet kunt verslaan, sluit je dan aan bij de missie van Neuralink" en "Voortgangsupdate 28 augustus". Tien dagen voor de onthulling besloten we de balans op te maken van Neuralinks werk en de voortdurende discussie over het potentieel van BMI; met een reeks specialisten in de sector praten over waar het werk naartoe ging en hoe realistisch de visie van Musk was.

Neuralink begon als een manier om de technologie van BMI vooruit te helpen: beschreven door een organisatie, de Mayo Clinic, als een technologie die "hersensignalen opneemt, analyseert en vertaalt in commando's die worden doorgegeven aan outputapparaten die gewenste acties uitvoeren". (Veel waarnemers vermoeden dat de lopende update te maken zal hebben met het gedeelte 'analyseer ze' van die verklaring, en Musks 'als je ze niet kunt verslaan' verklaring verwijst naar zijn goed gedocumenteerde zorgen over de kracht van AI.)

Deze 'gewenste acties' kunnen zijn hoe je een rolstoel kunt verplaatsen zonder je armen te gebruiken of hoe je bionische ledematen kunt besturen: 'Het is aannemelijk dat een patiënt met een dwarslaesie handig een digitale muis en toetsenbord kan besturen', schreef Musk in de paper van 2019. “In combinatie met snel verbeterende technieken voor stimulatie van de wervelkolom, zou deze benadering in de toekomst de motoriek kunnen herstellen. Neurale interfaces met hoge bandbreedte zouden een scala aan nieuwe therapeutische mogelijkheden mogelijk moeten maken ”.

Hoewel dit misschien het startpunt is voor Neuralink, omvatten de ambities van degenen die nauw samenwerken aan BMI voor sommigen de hoop dat technologie uiteindelijk kan worden gebruikt om het menselijk ras te verbinden via een bonafide "neuraal netwerk"; mensen in staat stellen te communiceren met behulp van gedachten en beelden in plaats van woorden, en zelfs hun motorische functie aan anderen overdragen, met hun toestemming *. De ideeën hierachter hebben hun wortels in een duizelingwekkend transhumanisme. Ondertussen zijn zeer fysieke problemen een hindernis gebleven ...

Silicium in de schedel 

De meest gebruikte invasieve BMI-chip, de Utah Array, bestaat uit een elektrode met minuscule, ongelooflijk scherpe siliconennaalden, die in de hersenen worden geduwd nadat een schedel is weggesneden. Er zijn minder invasieve manieren om gegevens over hersenactiviteit te verzamelen, maar in het algemeen geldt: hoe invasiever de technologie, hoe meer gegevens van de hersenwetenschappers kunnen opvangen. De technologie van Neuralink is vergelijkbaar, maar ontworpen om nog meer gegevens te verzamelen over hoe de hersenen werken. De elektroden zijn eerder lange draden dan korte naalden, waardoor ze de contouren kunnen volgen en in de hersenen worden genaaid in plaats van bovenop.

(De robot van Musk kan nauwkeurig zes sensordraden of elektroden per minuut in het menselijk brein naaien via kleine gaatjes in de schedel: “De robot registreert inbrengplaatsen in een gemeenschappelijk coördinatenframe met oriëntatiepunten op de schedel, die, in combinatie met diepte, tracking, maakt nauwkeurige targeting van anatomisch gedefinieerde hersenstructuren mogelijk. Een geïntegreerde aangepaste softwaresuite maakt voorselectie van alle inbrengplaatsen mogelijk, waardoor de planning van inbrengpaden is geoptimaliseerd om verwarring en spanning op de draden te minimaliseren. ")

Dit soort vorderingen in BMI zijn grotendeels vermeden door neurowetenschappers op een significante schaal vanwege hun invasiviteit; hoewel er wordt getest op ratten en chimpansees. De gevolgen van het fout gaan zijn aanzienlijk. Zoals Dr. Henry Marsh, een vooraanstaande Engelse neurochirurg, in een interview waarschuwde nadat het eerste artikel was gepubliceerd: “De hersenen genezen niet op de manier waarop botten en spieren en huid genezen. Elke keer dat je de hersenen doorsnijdt, beschadig je het, en het zal niet herstellen ... "

Er is echter een verschillende mate van schade afhankelijk van de gebruikte materialen. Mede-oprichter en CSO van een volledig neuraal interfaceplatform BIOS, Oliver Armitage, legde de verschillen met Computer Business Review als volgt uit: "Met het bestaande materiaal, wanneer u stijve materialen zoals siliconen, siliconensubstraten en metalen gebruikt, hoe fijner en puntiger en dieper in het weefsel, hoe meer schade jij maakt. Met sommige van de nieuwere technologieën op basis van zachte polymeerelektroden, gaat die afweging [tussen invasiviteit en nauwkeurigheid van gegevens] niet echt meer op ”.

Lees hier het hele verhaal ...