Het besluit van Groot-Brittannië om de EU te verlaten, zal bedrijven die afhankelijk zijn van arbeidsmigratie dwingen hun bedrijfsmodellen te herzien, als dit leidt tot beperkingen op laaggeschoolde immigratie.
Voor sommigen zijn robots de meest waarschijnlijke vervanger, volgens een rapport van de denktank van de Resolution Foundation.
Bijna een derde van het personeelsbestand in de voedselproductie zijn EU-migranten. Meer dan een vijfde van het huishoudelijk personeel is afkomstig uit de EU en meer dan een op de acht werknemers in sectoren variërend van landbouw tot opslag en textielproductie.
Een einde aan het vrije verkeer van werknemers zou - bij gelijkblijvende omstandigheden - het duurder maken om deze banen te vervullen. Gezien andere veranderingen, zoals het leefloon, automatische inschrijving op de werkplekpensioenen en de leerplichtheffing, zal er een sterke stimulans zijn voor werkgevers om te investeren in automatisering.
Dit hoeft geen slechte zaak te zijn, betoogt de denktank. Dankzij de snelle aanvoer van goedkope werknemers konden Britse werkgevers al vele jaren met relatief lage kapitaalinvesteringen wegkomen, een trend die nog duidelijker is geworden sinds de wereldwijde financiële crisis.
"Wat het VK nodig heeft - met zijn hoge werkgelegenheid, vreselijke productiviteitsprestaties en lage investering - zijn meer robots," zei Adam Corlett, analist bij de Resolution Foundation. De denktank suggereert dat nieuwe technologieën cruciaal zullen zijn voor een herstel van de productiviteit in het VK en de groei van de lonen.
Er is een precedent voor werkgevers die migranten vervangen door machines: in de VS veranderde mechanisatie de tomatenindustrie in Californië toen de levering van Mexicaanse landarbeiders via het Bracero-programma afliep.
Sommige sectoren - zoals voedselproductie of foodservice - zijn echter veel gevoeliger voor snelle automatisering dan andere. Op andere gebieden, zoals schoonmaken of transport, is er veel minder ruimte voor innovatie. Werkgevers kijken vaker naar opleidingen en loopbaanstructuren en lobbyen bij de overheid om immigratie toe te staan wanneer er sectorale tekorten zijn.