John Whitehead: The Tyranny Of The Police State Vermomd als Law-and-Order

'Maar dit waren niet het soort monsters met tentakels en een rottende huid, het soort dat een zevenjarige misschien in gedachten zou kunnen houden - het waren monsters met menselijke gezichten, in strakke uniformen, marcherend in lockstep, dus banaal, je herkent ze pas voor wat ze zijn als het te laat is. " - Ransom Riggs, Miss Peregrine's Home for Peculiar Children

Al genoeg.

Genoeg afleiding. Genoeg met het partijdige steekspel.

Genoeg met het snipen en schelden en modder slingeren die niets doen om dit land veiliger of vrijer of rechtvaardiger te maken.

We hebben het kwaadaardige gedrag van de regering, haar misbruiken, macht grijpt, brutaliteit, gemeenheid, onmenselijkheid, immoraliteit, hebzucht, corruptie, losbandigheid en tirannie laten voortduren.

We naderen een afrekening.

Dit is het punt, zoals de dichter WB Yeats waarschuwde, wanneer dingen uit elkaar vallen en anarchie is los op de wereld.

We hebben deze convergentie eerder gezien in Hitler's Duitsland, in Stalin's Rusland, in Mussolini's Italië en in Mao's China: de opkomst van sterke mannen en demagogen, de opkomst van winstgedreven politiek over diepgewortelde principes, het strijdlustige nationalisme dat wil verdelen en overwinnen, de eeltige veronachtzaming van fundamentele mensenrechten en waardigheid, en de stilte van mensen die beter zouden moeten weten.

Maar het maakt niet uit hoe vaak de wereld al eerder op deze weg is geweest, we kunnen niet voorkomen dat we de dodelijke fouten uit het verleden herhalen. Dit speelt zich niet alleen af ​​op nationale en internationale schaal. Het veroorzaakt ook op het meest directe niveau ravage, en creëert kloven en polariteiten binnen families en vrienden, buurten en gemeenschappen die de bevolking onderling laten strijden en niet in staat zijn om een ​​verenigd front te presenteren tegenover het gans-stepping despotisme van de regering.

We hebben absoluut een wanhopige behoefte aan een bevolking die verenigd kan zijn tegen de autoritaire tendensen van de regering.

We kunnen toch wel een gemeenschappelijke basis vinden te midden van het destructieve, ontwrichtende, afleidende, discordante gebabbel dat door de machthebbers naar ons wordt uitgestraald? Er zijn immers zeker vanzelfsprekende waarheden—Over de bron van onze vrijheden, over het doel van de overheid, over hoe we verwachten te worden behandeld door degenen die we aanstellen om ons in overheidsgebouwen te dienen, over wat te doen wanneer de overheid onze rechten en ons vertrouwen schendt, enz. - dat we moeten overeenstemming kunnen bereiken, ongeacht hoe we politiek kunnen verschillen.

Ben het niet eens met alles wat je wilt over gezondheidszorg, abortus en immigratie - hot-button-kwesties die gegarandeerd de massa zullen aanwakkeren, campagnebijdragen veiligstellen en het politieke discours veranderen in een circus free-for-all - maar vergeet nooit dat onze macht als burger voortkomt uit ons vermogen om overeenstemming te bereiken en verenigd te zijn over bepaalde principes waarover niet kan worden onderhandeld.

Bijvoorbeeld, voor het eerst in de geschiedenis van het land, er wordt verwacht dat het federale tekort dit jaar $ 1 triljoen zal overtreffen, om nog te zwijgen van het nationale schuld die $ 23 biljoen nadert. Er is ook $ 21 biljoen aan overheidsuitgaven die niet kunnen worden verklaard of uitgelegd. Voor degenen die behoefte hebben aan een snelle herinnering: “Een begrotingstekort is het verschil tussen wat de federale overheid uitgeeft en wat het opneemt. De staatsschuld is het resultaat van het lenen van de federale overheid om jaren en jaren van begrotingstekorten te dekken. ”Op dit moment werkt de Amerikaanse overheid op alle fronten negatief: ze geeft veel meer uit dan wat ze verdient (en neemt van de Amerikaanse belastingbetalers) en het leent zwaar (van buitenlandse overheden en sociale zekerheid) om de overheid actief te houden en te houden haar eindeloze oorlogen in het buitenland financieren. Ondertussen is de zwaar verwaarloosde infrastructuur van het land - spoorwegen, waterleidingen, havens, dammen, bruggen, luchthavens en wegen - snel verslechterend.

Maar hoe we ook kunnen verschillen over hoe de overheid haar uitgaven verdeelt, we kunnen het er zeker mee eens zijn dat de onverantwoordelijke uitgaven van de regering, die ons met onoverkomelijke schulden hebben opgezadeld, het land tot de rand van de financiële en fysieke ondergang duwt.

Dat is slechts een voorbeeld van velen dat laat zien in hoeverre de agenten van de Amerikaanse politie de grondwettelijke structuur van de natie vernietigen, de rechten van het Amerikaanse volk overschaduwen en de basisnormen voor fatsoen aantasten.

Laat me je er nog een paar geven.

Gecoopteerd door hebzuchtige defensiecontractanten, corrupte politici en incompetente overheidsfunctionarissen, bloedt het groeiende militaire imperium van Amerika het land droog met een snelheid van meer dan $ 15 miljard per maand (of $ 20 miljoen per uur) - en dat is precies wat de overheid uitgeeft aan buitenlandse oorlogen. De vastberadenheid van het Amerikaanse militaire imperium om de rest van de wereld te bewaken heeft meer dan geresulteerd 1.3 miljoen Amerikaanse troepen worden gestationeerd op ongeveer 1000 militaire bases in meer dan 150 landen rond de wereld. Dat is exclusief het aantal particuliere aannemers trekken forse salarissen op kosten van de belastingbetaler. In Afghanistan bijvoorbeeld particuliere aannemers zijn in de VS meer dan drie op één.

Het maakt niet uit hoe we kunnen verschillen over de rol van het Amerikaanse leger in buitenlandse zaken, We kunnen het er zeker over eens zijn dat Amerika's oorlogsuitgaven en toewijding om toezicht te houden op de rest van de wereld de natie bankroet maken en onze troepen gevaarlijk dun verspreiden.

Alle keizerlijke machten verzameld door Barack Obama en George W. Bush- om Amerikaanse burgers zonder gepaste procedure te doden, om verdachten voor onbepaalde tijd vast te houden, om Amerikanen van hun burgerschapsrechten te ontdoen, om massaal toezicht op Amerikanen uit te voeren zonder waarschijnlijke oorzaak, om wetten in oorlogstijd op te schorten, om wetten te negeren waarmee ze het niet eens kunnen zijn, om te voeren geheime oorlogen en het bijeenroepen van geheime rechtbanken, om marteling te bestraffen, om de wetgevers en rechtbanken te omzeilen met uitvoerende bevelen en ondertekenende verklaringen, om het leger op te dragen buiten het bereik van de wet te opereren, een schaduwregering te opereren en op te treden als een dictator en een tiran, boven de wet en boven elke echte verantwoording - werden geërfd door Donald Trump. Deze presidentiële bevoegdheden - verkregen door het gebruik van uitvoeringsbesluiten, decreten, memoranda, proclamaties, nationale veiligheidsrichtlijnen en verklaringen van ondertekening van wetgeving en die door elke zittende president kan worden geactiveerd - stelt de vorige, president en toekomstige presidenten in staat om boven de wet en buiten het bereik van de Grondwet te opereren.

Maar het maakt niet uit hoe we kunnen verschillen over het succes of falen van vroegere of huidige presidentiële administraties, we kunnen het er zeker over eens zijn dat de president niet de macht moet krijgen om op te treden als een imperiale dictator met permanente bevoegdheden.

In toenemende mate worden we thuis geconfronteerd met een ongelooflijk gewelddadig optreden van overheidsagenten. Bijvoorbeeld met alarmerende regelmaat, ongewapende mannen, vrouwen, kinderen en zelfs huisdieren worden neergeschoten door spiertrekkingen, hypergevoelige, gemakkelijk in de war gebrachte politieagenten die eerst schieten en later vragen stellen, en het enige wat de overheid doet is schouderophalend en belooft het beter te doen. Kort geleden eigenlijk de 11^th Circuit Court of Appeals heeft een politieagent vrijgemaakt die streefde naar de hond van een gezin (die geen tekenen van agressie vertoonde), gemist en in plaats daarvan schoot een 10-jarige op de grond. Er zijn inderdaad talloze incidenten die elke dag gebeuren waarbij Amerikanen door de politie worden neergeschoten, gestript, doorzocht, gesmoord, geslagen en in beslag genomen voor niet meer dan een opdracht durven fronsen, glimlachen, vragen stellen of uitdagen. Een groeiend aantal ongewapende mensen wordt neergeschoten en gedood omdat ze gewoon op een bepaalde manier staan, of op een bepaalde manier bewegen, of iets vasthouden - iets - dat de politie verkeerd kan interpreteren als een pistool, of een trigger-centric angst in de geest van een politieagent aanzetten dat heeft niets te maken met een daadwerkelijke bedreiging voor hun veiligheid.

Het maakt niet uit hoe we kunnen verschillen over waar we die blauwe lijn van trouw aan de politiestaat moeten trekken, we kunnen het er zeker mee eens zijn dat de politie niet moet gaan terroriseren en onschuldige, ongewapende kinderen en volwassenen neerschieten of moet worden veroordeeld voor wangedrag.

Evenmin kunnen we een oogje dichtknijpen voor de transformatie van het Amerikaanse strafsysteem van een systeem dat bedoeld is om de samenleving tegen gevaarlijke criminelen te beschermen, naar een winstgestuurd systeem dat gevangenen ontvoert en elk deel van hun menselijkheid ontneemt. In Illinois bijvoorbeeld, als onderdeel van een "trainingsoefening" voor binnenkomende cadetten, hebben gevangenisbewakers gewapend met wapenstokken en schilden 200 geboeide vrouwelijke gevangenen verzameld, ze naar het gymnasium gebracht, vervolgens gedwongen om zich naakt te strippen (inclusief het verwijderen van hun tampons en pads), 'bukken en spreiden hun vaginale en anale holtes open, 'Terwijl mannelijke gevangenbewaarders voorbij liepen of staarden. De 7^th Circuit Court of Appeals oordeelde over het gehele ontmenselijkende, demoraliserende massale lichaamsholte zoeken naar strips -georkestreerd niet voor veiligheidsdoeleinden, maar als een oefening in vernedering- was legaal. Wees echter gewaarschuwd: deze behandeling is niet beperkt tot die achter de tralies. In onze huidige carcerale staat is er geen verschil tussen de behandeling van een gezagsgetrouwe burger en een veroordeelde misdadiger: beide zijn even verdacht en worden behandeld als criminelen, zonder de speciale rechten en privileges die voorbehouden zijn aan de regerende elite. In een carcerale staat zijn er slechts twee soorten mensen: de gevangenen en de bewakers.

Het maakt niet uit hoe we kunnen verschillen over waar de grens te trekken als het gaat om de rechten van gevangenen, zeker kunnen we het erover eens zijn dat niemand - vrouw, man of kind - onderworpen moet worden aan een dergelijke vernederende behandeling in naam van de wet en orde.

In Washington, DC, in strijd met de al lang bestaande wetten die het vermogen van de regering beperken om het leger op Amerikaanse bodem in te zetten, het Pentagon is begonnen aan een geheime missie van 'onbepaalde duur' waarbij Black Hawk-helikopters over de hoofdstad van het land vliegen, ondersteund door actieve dienst en reserve soldaten. Naast de toenemende militarisering van de politie - een de facto permanent leger - past deze militaire oefening de natie verder toe aan de aanblik en geluiden van militair personeel op Amerikaans grondgebied en het opleggen van staat van beleg.

Het maakt niet uit hoe we kunnen verschillen over de eerbied vanwege degenen in uniform, militair of wetshandhavend we kunnen het er zeker mee eens zijn dat de Amerikaanse grondleggers goede reden hadden om te waarschuwen voor de dreiging van een nationale politie - ook wel een permanent leger genoemd - met de macht om de grondwet volledig te negeren.

We werken vandaag onder het gewicht van talloze tirannieën, groot en klein, vermomd als "het betere goed", op de markt gebracht als welwillendheid, afgedwongen door gewapende politie en uitgevoerd door een eliteklasse van overheidsfunctionarissen die grotendeels geïsoleerd zijn tegen de nadelige gevolgen van hun acties. In Pennsylvania dreigt bijvoorbeeld een schooldistrict plaats kinderen in pleeggezinnen als ouders hun achterstallige schoolmaaltijdrekeningen niet betalen. In Florida, een bewoner kreeg een boete van $ 100,000 voor een vies zwembad en begroeid gras in een huis dat ze niet langer bezat. In Kentucky stuurden overheidsbureaucraten een wapenstilstandbrief naar een kerkelijk ministerie om te waarschuwen dat de groep bestaat de wet overtreden door gratis gebruikte brillen uit te delen aan daklozen. Deze kleine tirannieën toegebracht aan een overbelaste, overgereguleerde en ondervertegenwoordigde bevolking zijn wat er gebeurt wanneer bureaucraten de show runnen, en de rechtsstaat wordt weinig meer dan een veepik voor het dwingen van de burger om in lockstep met de regering te marcheren.

Het maakt niet uit hoe we kunnen verschillen over de mate waarin de overheid het laatste woord heeft over hoe ze haar macht vergroot en haar autoriteit uitoefent, we kunnen het er zeker mee eens zijn dat de tirannie van de Nanny State - vermomd als 'het betere goed', op de markt wordt gebracht als welwillendheid, wordt afgedwongen door gewapende politie en iedereen oplegt die niet tot de elite heersende klasse behoort die de kans krijgt om te schieten - zou niet mogen toelaten de grondwet te effenen.

In de kern is dit geen debat over politiek, of constitutionalisme, of zelfs tirannie vermomd als ordehandhaving. Dit is een veroordeling van de monsters met menselijke gezichten die onze regering zijn binnengedrongen.

Het Amerikaanse volk heeft nu al te lang gerationaliseerd door een oogje dicht te knijpen voor allerlei vormen van vergrijpen door de overheid - regelingen voor vermogensverbeuring, corruptie, bewaking, eindeloze oorlogen, invallen van het SWAT-team, gemilitariseerde politie, winstgestuurde privégevangenissen, enzovoort - omdat zij waren de zogenaamde minste van twee kwaden.

Maar de onvermijdelijke waarheid is dat de overheid bijna niet meer te onderscheiden is van het kwaad dat ze beweert te bestrijden, of dat kwaad de vorm aanneemt van terrorismemarteling, drugshandel, sekshandel, moord, geweld, diefstal, pornografie, wetenschappelijke experimenten of een ander duivels middel om de mensheid pijn, lijden en dienstbaarheid toe te brengen.

Hoe je het ook rationaliseert, het minste van twee kwaden is nog steeds slecht.

Dus hoe vecht je terug?

Hoe bestrijd je onrecht? Hoe duw je terug tegen tirannie? Hoe overwin je het kwaad?

Je vecht er niet tegen door je hoofd in het zand te verbergen.

We hebben de waarschuwingsborden om ons heen te lang genegeerd.

Zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American Peopleheeft de regering de grondwet aan flarden gescheurd en ons machteloos achtergelaten in het licht van haar machtsgrepen, hebzucht en wreedheid.

Waar we vandaag mee worstelen, is een regering die geweldige wegen doorsnijdt door de grondslagen van vrijheid om achter haar moderne duivels te komen. Toch kan de overheid slechts zover gaan als "wij de mensen" toestaan.

Daarin ligt het probleem.

De gevolgen van dit nalaten om onze due diligence te doen door de juiste vragen te stellen, bevredigende antwoorden te eisen en onze overheidsfunctionarissen verantwoordelijk te houden voor het respecteren van onze rechten en het naleven van de rechtsstaat, heeft ons aan de vooravond van een bijna ondraaglijke gang van zaken gebracht. .

In ieder geval ondraaglijk voor degenen die zich herinneren hoe het was om te leven op een plek waar vrijheid, een eerlijk proces en een representatieve regering eigenlijk iets betekenden. Nadat we de regering hebben toegestaan ​​uit te breiden en ons bereik te overschrijden, bevinden we ons nu aan het einde van een touwtrekwedstrijd over de controle over ons land en ons leven.

Het uur wordt laat in termen van herstel van het machtsevenwicht en het terugvorderen van onze vrijheden, maar het kan niet te laat zijn. De tijd om te handelen is nu, met behulp van alle methoden van geweldloos verzet die ons ter beschikking staan.

"Blijf niet zitten wachten tot de twee corrupte gevestigde partijen de grondwet of de republiek herstellen", waarschuwde Naomi Wolf ooit. Wachten en kijken brengt ons nergens snel.

Als je kijkt, doe je het niet.

Gemakkelijk gebiologeerd door het politieke theater van de regering - de eindeloze congreshoorzittingen en onderzoeken die nergens toe leiden, de realiteit van de president toont capriolen, de strijdende partijen, het verkiezingsdrama - we zijn een samenleving van kijkers geworden in plaats van activisten die worden afgeleid door zelfs de onhandigste regering pogingen tot sleight-of-hand.

Het is tijd voor goede mannen en vrouwen om iets te doen. Enzovoort.

Word wakker en kijk goed om u heen. Begin met het herkennen van kwaad en onrecht en tirannie voor wat ze zijn. Stop met apathisch te zijn. Stop met neutraal te zijn. Stop met medeplichtig te zijn. Stop met afgeleid te worden door het politieke theater van de Deep State: zij willen je kijkt naar de show terwijl ze dingen achter de schermen manipuleren. Weiger om politiek te spelen met je principes. Neem geen genoegen met het minste van twee kwaden.

Zoals de Britse staatsman Edmund Burke waarschuwde, "Het enige dat nodig is voor de triomf van het kwaad is dat goede mannen [en vrouwen] niets doen."

Lees hier het hele verhaal ...

OVER JOHN W. WHITEHEAD

Constitutionele advocaat en auteur John W. Whitehead is oprichter en president van Het Rutherford Institute. Zijn nieuwe boek Battlefield America: The War on the American People  is verkrijgbaar bij www.amazon.com. Whitehead kan gecontacteerd worden op johnw@rutherford.org.