De muis die brulde: Basecamp CEO Fried annuleert Wokeness At Work

Jason Fried is een internetpionier die een enorme invloed heeft gehad op de ontwikkeling van webapplicaties. In 1999 was hij medeoprichter van een webdesignbedrijf en in 2001 huurde hij een Deense programmeur in, David Heinemeier hanson.

Samen hebben Fried en Hansson internetgeschiedenis geschreven.

In 2003 paste Hansson voor het eerst de toen nog obscure programmeertaal Ruby aan om een ​​applicatieontwikkelingsraamwerk te creëren dat bekend staat als Ruby on Rails, dat in 2004 in het publieke domein werd vrijgegeven.

Ruby on Rails is sindsdien op grote schaal aangepast (en geliefd) door bedrijven van elke omvang, waardoor een enorme aanhang over de hele wereld is ontstaan. Hansson, nu gewoon DHH genoemd door de "gemeenschap", werkte samen met Fried om hun nieuwe systeem toe te passen om hun eigen product, Basecamp, een veelgebruikte productiviteitsservice te coderen die door miljoenen over de hele wereld wordt gebruikt.

Met slechts 57 werknemers is Basecamp zelf geen enorm bedrijf, maar Fried en DHH worden zeer vereerd als pioniers in de wereld van webontwikkeling.

Op 26 april schreef Fried een blog artikel dat deed de wereld schudden. Hij verklaarde dat de interne hulpmiddelen op de werkplek van Basecamp niet langer konden worden gebruikt voor "maatschappelijke en politieke discussies" en noemde ze "een grote afleiding".

Hij legde verder uit: "Je hoeft je niet af te vragen of je erbuiten blijft betekent dat je medeplichtig bent, of dat je erin waadt, betekent dat je een doelwit bent."

Hij vatte het nieuwe beleid samen door te stellen: “Wij zijn geen bedrijf met sociale impact. We zijn bezig met het maken van software. "

Bijna onmiddellijk accepteerde iets minder dan een derde van de afwijkende medewerkers van Basecamp uitkoopaanbiedingen en liep weg. De reactie van de industrie was ook onmiddellijk. Hoe durven Fried, DHH en Basecamp de ontwaakte cultuur te ontkennen, ook al bracht het de winststructuur van het bedrijf in gevaar, zo niet het bestaan ​​ervan?

Niettemin schrijven Fried en DHH internetgeschiedenis weer door wakkerheid op de werkplek te weigeren. Hun persoonlijke inzet is aanzienlijk en biedt genereuze uitkooppakketten aan iedereen die wilde vertrekken. De overige tweederde van hun personeelsbestand kan gemakkelijker ademen, wetende dat ze zich kunnen concentreren op hun programmeervaardigheden en projecten waarvoor ze zijn aangenomen.

Het is belangrijk op te merken dat minder dan een derde van de 57 medewerkers zich sterk genoeg voelde om te vertrekken. Als dit representatief is voor de hele Big Tech-wereld, wat ik sterk suggereer dat het zo is, dan kunnen we er zeker van zijn dat de "ontwaakte cultuur" een duidelijke minderheid is en wiens protest hun aantal ver overtreft.

De acties van Fried en DHH zouden wel eens de ‘schot in de wereld’ kunnen blijken te zijn, aangezien andere bedrijven opkomen voor zakelijke integriteit en de polariserende cultuur van wakkerheid in hun eigen gelederen afremmen.

Hiervoor moeten we allemaal Jason Fried en DHH bedanken voor hun moedige beslissing.

Postscriptum

Zowel Fried als DHH zijn zelfverklaarde progressieven, maar ze hadden stilletjes de betekenis ontdekt van "Go Woke, Go Broke!" en zei uiteindelijk "niet meer!" Kortom, de functionele werking van hun bedrijf werd verstoord door wakkere discussies en polarisaties. Zij behouden persoonlijk hun politieke en maatschappelijke posities buiten het bedrijf en zullen dat ook blijven doen.