De ontbrekende wetenschap achter het sluiten van bars en restaurants

"Het is nu aan de gouverneurs om de verspreiding te vertragen, ”Zegt a Wall Street Journal artikel - geschreven door bestuursleden van farmaceutische bedrijven Pfizer en Illumina, Johnson en Johnson en Cigna. Het moedigt staten en gouverneurs aan om samen te werken en beperkingen in te voeren "gericht [ed] op bekende bronnen van verspreiding, zoals bars en nachtclubs."

Drs. Het pleidooi van Gottlieb en McClellan klinkt redelijk. 'De wetenschap' vertelt ons immers dat Covid zich in kleine ruimtes verspreidt. Beleidsadviezen baseren op 'de wetenschap' zou verstandig zijn. Deze ruimtes - de restaurants, bars en cafés waar we van genieten - moeten ter bescherming worden gesloten.

Maar er is slechts een klein probleempje: 'de wetenschap' is er niet echt. In feite is het enige bewijs dat we hebben indirect: alles wat we hebben zijn gegevenssimulaties (met andere woorden, voorspellingen), casestudy's gevolgd door contactopsporing, en ... dat is alles. Gezien het feit dat Covid gedurende 8 maanden een wereldwijde aandachtsmagneet is geworden, zou je veel meer verwachten wezenlijk bewijs dan beschikbaar is.

Aan het begin van de pandemie was er tenslotte een overweldigende stroom van 4,000 nieuwe kranten per week. Bedraad schrijver Merkt Roxanne Khamsi op dat als de WHO en CDC studies hadden aangehaald die ze gebruikten om het beleid te sturen, beleidsupdates minder willekeurig en grillig zouden hebben geleken. “Het verbergen van de wetenschappelijke basis voor pandemisch beleid maakt het moeilijker voor het publiek om te beoordelen wat er wordt gedaan. Dat betekent dat er geen goede manier is om maatregelen te controleren die mogelijk slecht zijn gemaakt of zelfs gevaarlijk zijn. " Khamsi gaat verder,

"[3] voet uit elkaar [begeleiding] kwam gedeeltelijk voort uit een regel van 44 voet bepaald door decennia-oude studies van kaartspelspelers, en dat de aanbevolen afstand was verdubbeld op basis van onderzoek naar de verspreiding van de oorspronkelijke SARS virus door vliegtuigcabines […] elk kind op school zou XNUMX vierkante voet ruimte toegewezen moeten krijgen [kon] worden herleid tot een consulent die het had gevonden in een onderwijstijdschrift, dat op zijn beurt had verprutst wat al een verkeerde berekening was. "

Zeker als je aanbeveelt dat een hele industrie langzaam wordt gewurgd in naam van de volksgezondheid, heb je wat wetenschap nodig.

De berichtgeving in de media blijft 'wetenschap' gebruiken om ons eraan te herinneren dat restaurants, sportscholen en hotels een zijn hoog Covid-risico en potentiële superspreader-evenementen. Vorige maand citeerden artikelen graag een Stanford-computermodel die gegevens van mobiele telefoons gebruikt om de verspreiding van Covid in 10 grote Amerikaanse steden te simuleren en "de uurlijkse bewegingen van 98 miljoen mensen uit buurten ... naar nuttige plaatsen (POI's) zoals restaurants en religieuze instellingen in kaart te brengen".

Hoewel het volgen van de Big-Brother-stijl van mobiele telefoons een indicatie van de dichtheid geeft, wordt het onderzoek sterk beperkt door gegevens die in blokken van 1 uur worden gebruikt. Iemand kan 5 minuten in een supermarkt doorbrengen om melk te kopen, en 50 minuten later kan iemand anders ook 5 minuten in de winkel zijn om brood te kopen. Onder het model worden ze allebei gekarakteriseerd als in de winkel voor een uur; en plotseling zijn de mensen in de winkel gedurende dat uur - en het risico voor iedereen - met twee gestegen.

Zoals Jeffrey Tucker schreef, is zelfs de CDC verduisterd ter ondersteuning van een oorlog tegen restaurants en bars. Deze studies beperkte analyse van hun steekproef van positieve gevallen "om patiënten te behandelen die nauw contact hebben met iemand met bevestigde COVID-19." Tenzij Covid werd betrapt in een huiselijke omgeving, zouden deze casuspatiënten zichzelf zien alsof ze het in een sociale omgeving tegenkwamen - zoals een bar of restaurant - waardoor ze eerder zouden melden dat ze een bar / coffeeshop hebben bezocht.

Het is immers waarschijnlijker dat u (en niet vergeten) dat een vriend Covid heeft dan om een ​​winkelbediende of busconducteur u te laten adviseren dat ze Covid-positief zijn. En je vergeet eerder een kruidenierswinkelbedrijf dan een vriend te ontmoeten voor koffie. Bovendien vergat deze studie mensen te vragen of ze binnen of buiten aten, waardoor de resultaten zinloos waren, vooral gezien het feit dat de enquête over dineren in de zomer ging.

"COVID-19-uitbraak in verband met airconditioning in restaurant, Guangzhou, China, 2020”Is een beperkte casestudy die stelt dat ondermaatse ventilatie en zitplaatsen in het pad van de airconditioner ervoor zorgden dat Covid zich verspreidde naar 9 andere mensen, van wie er 5 aan aangrenzende tafels zaten. Natuurlijk, tenzij iedereen dat was nauwkeurig vooraf getest en in een persoonlijke bubbel bij het restaurant zijn aangekomen, is er geen manier om te verifiëren dat ze het in het restaurant hebben gevangen, en niet in de metro, of tussen hun auto en de voordeur van het restaurant. Hoewel de auteurs opmerken dat er onvoldoende sociale afstand is, is dat gewoon een deel van het leven in Guangzhou, waar de bevolkingsdichtheid 5,100 mensen per vierkante mijl bedraagt.

Een andere studie waarin de overdracht van Covid tijdens a busrit naar een eredienst in Oost-China tussen twee bussen ontdekten dat “degenen die op een bus met luchtrecirculatie reden en  met een patiënt met COVID-19 hadden een verhoogd risico op SARS-CoV-2-infectie vergeleken met degenen die in een andere bus reden. " Net als het restaurant in Guangzhou erkennen deze auteurs luchttransmissie mogen  slechts gedeeltelijk de overdracht verklaren. Al deze studie toont aan dat Covid niet plotseling werkelijkheid wordt onder mensen die het niet hebben, en als je uren in een besloten ruimte doorbrengt met iemand, kon snap je. Nogmaals, het is China, en 64 mensen per bus klinkt nogal krap.

Dat was er ook superspreading event in een bar in Ho Chi Minhstad, Vietnam. Patiënt 1 had gereisd in Thailand en door Vietnam, voordat hij een St. Patrick's Day-feest bijwoonde, waar hij het doorgaf aan 18 anderen. Volgens de onderzoekers waren de gevallen fylogenetisch dichtbij, maar anders dan andere gevallen in Ho Chi Minh op dat moment. De tests van $ 25 zouden echter buiten de prijsklasse van de meeste Vietnamese mensen vallen, waar het gemiddelde salaris ligt $ 148 per maand, dus het is een grote veronderstelling om de gevallen die in de bar worden gevonden te beschrijven als "anders dan andere gevallen" in de stad.

Deze zwakke onderzoeken zijn gebaseerd op het traceren van contacten (en er is geen manier om te weten dat andere klanten Covid niet eerder ergens anders hebben opgemerkt), computersimulaties en het gebruik van zaaknummers als basis om alles te legitimeren, van maskering en capaciteitsbeperkingen op inrichtingen tot contactopsporing, en pleit voor betere ventilatie en ontvochtiging.

Onze gouverneurs zeggen dat ze de wetenschap volgen, en daarom zijn deze stringente en stopzettingsmaatregelen vereist om ernstige gevolgen te voorkomen. Geen van deze onderzoeken documenteert ernstige resultaten - ze vertellen ons niet of de andere klanten in de restaurants, bars of bussen symptomen hadden, in het ziekenhuis waren opgenomen, intensieve zorg nodig hadden of uiteindelijk overleed.

Totdat we 'de wetenschap' in twijfel trekken of eisen dat onze beleidsmakers zich niet langer verschuilen achter het opschepperige maar dubbelzinnige label 'wetenschap' en precies aangeven welk bewijs ze volgen, zullen we in een eindeloze spiraal van cyclische shutdowns terechtkomen. Tenzij ze ons vertellen welke wetenschap ze volgen, kunnen we niet teruggaan om te controleren - zoals een onderwijzeres de spelling van studenten controleert - en controleren of deze correct is, en we kunnen onze gekozen vertegenwoordigers niet verantwoordelijk houden voor de sociale, economische, onderwijs- en gezondheidsgerelateerde gevolgen. van hun beleid.

Voor zover we weten, is de wetenschap misschien zeer gebrekkig. Erger nog, het bestaat misschien niet eens.

Lees hier het hele verhaal ...