TN Opmerking: president Obama zal dankzij zijn "leiderschap" alle successen in ontvangst nemen die voortvloeien uit de top van Parijs in 2015. In feite was 100 procent van zijn beleidsstructuur voor klimaatverandering ontworpen door John Podesta, een lid van de Trilaterale Commissie, oprichter van het door George Soros gefinancierde Center For American Progress en insider bij de Verenigde Naties.
Minder dan een maand vanaf nu zullen de naties van de wereld in Parijs bijeenkomen voor de 21st Session van de Conferentie van de Partijen bij het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (COP21). Tijdens de 30 van november tot en met december 11 hopen de organisatoren een nieuw internationaal akkoord over het klimaat te bereiken - iets dat onbereikbaar was tijdens de recente jaarlijkse evenementen.
President Obama is 'voorzichtig optimistisch' dat er eindelijk een wereldwijd klimaatakkoord zal worden bereikt als gevolg van zijn 'leiderschap'. Zoals tijdens de 11-editie van 60 Minutes in oktober werd verklaard, vindt hij zijn rol in Parijs belangrijker dan het bestrijden van ISIS: ' Mijn definitie van leiderschap zou leidend zijn voor klimaatverandering, een internationaal akkoord dat we mogelijk in Parijs zullen krijgen. ”
Dit 'akkoord' zal geen afdwingbaar 'verdrag' zijn, zoals het Kyoto-protocol inzake klimaatverandering dat is onderhandeld in 1997 en is ondertekend door president Clinton, maar nooit is geratificeerd door het Amerikaanse Congres. Het Kyoto-protocol is aan het einde van 2012 verlopen. Supporters hebben sindsdien moeite gedaan om een nieuwe deal te bereiken. Maar nogmaals, het Congres zal een dergelijke overeenkomst niet ratificeren en de president 'het goede voorbeeld geven' door uitvoerende en regelgevende acties die weinig kans van slagen hebben.
Het Clean Power Plan (CPP) is, zoals gesteld door NPR, "het middelpunt van de bredere klimaatagenda van president Obama." NPR vervolgt: "Hij dringt er bij andere grote landen op aan om vergelijkbare agressieve maatregelen te nemen voorafgaand aan een internationale klimaattop in Parijs later dit jaar." De Washington Examiner noemde CPP "de spil in het bereiken van een wereldwijde deal over emissiereducties" in Parijs.
De directeur van de Beyond Coal-campagne van de Sierra Club, Mary Ann Hitt, richtte zich op de belangrijke rol van CPP en verklaarde dat het "de rest van de wereld aangeeft dat de VS de klimaatcrisis serieus nemen voorafgaand aan internationale onderhandelingen in Parijs."
Voor het geval u niet het meerjarige regelgevingsproces hebt gevolgd dat in 2014 ontwerpregels introduceerde, met definitieve regels vrijgegeven in augustus en, ten slotte, na meer dan drie keer de gebruikelijke vertragingstijd, werd de CPP van 2,000 pagina's gepubliceerd in de Federaal register op 23 oktober. Het dictaat, dat een vermindering van de koolstofemissies van elektriciteitscentrales met 32% onder het niveau van 2005 vereist tegen 2030, wordt "een van de meest verreikende energieregels in de geschiedenis van dit land" genoemd.
CPP heeft een hekel aan de meeste Republikeinen, sommige Democraten, brancheorganisaties en bedrijfsgroepen, nutsbedrijven, kolenbedrijven en mijnbelangen. Daarom werd het minder dan 12 uur na publicatie in het federale register 'de zwaarste geschillen inzake milieuregelgeving ooit' - met meer dan 15 afzonderlijke zaken uit 26-staten en ontelbare industriegroepen ertegen in slechts twee dagen. Alle rechtszaken zijn geconsolideerd in één zaak bij het Amerikaanse Hof van Beroep voor het District of Columbia Circuit. Het wordt algemeen verwacht dat het uiteindelijk zal worden behandeld voor het Hooggerechtshof - dat de zaak misschien pas hoort bij 2018. Tegen de tijd dat een definitieve uitspraak wordt gedaan, is de Obama-regering van mening dat, net als bij de Mercury- en Air Toxics-normen, de industrie al zoveel heeft gedaan om te voldoen aan de regel dat de beslissing van het Hooggerechtshof vrijwel irrelevant zal zijn. The Wall Street Journal (WSJ) verklaart: "Zelfs als CPP ... door de rechtbanken wordt vervuild, hopen ze de staten te intimideren en de Amerikaanse energiemix voor een generatie te dicteren."
Het is de lange tijdlijn die rechtszaken ertoe heeft aangespoord om niet alleen de CPP te vernietigen, maar ook om een schorsing van de regel te vragen terwijl de rechtbank de zaak beslist - zoals het Amerikaanse Hof van Beroep voor het 6th Circuit vorige maand heeft toegekend met betrekking tot de Obama-administratie Wateren van de VS heersen.
wpDiscuz