De integratie van handelsovereenkomsten in de UN 2030-agenda

Handel wordt weerspiegeld in de nieuwe wereldwijde agenda voor duurzame ontwikkeling, zowel in "Transforming Our World: The 2030 Agenda for Sustainable Development", als in het einddocument van de Derde Internationale Financiering voor Ontwikkeling (FfD3) conferentie bekend als de "Addis Ababa Action Agenda . ”Deze uitkomstendocumenten zijn bedoeld als leidraad en evenwicht tussen sociale, economische en milieudoelstellingen voor de komende 15-jaren. Follow-up en herziening van de agenda als geheel is essentieel, hoewel delicaat omdat de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG's) ambitieuze doelstellingen zijn, geen juridisch bindende verplichtingen. Op zichzelf zullen de SDG's het beleid niet direct veranderen, maar het beoordelingsproces wel.

De meeste maatregelen die nodig zijn op het gebied van duurzame ontwikkeling zijn nationaal en zelfs lokaal. Mechanismen voor follow-up en herziening zullen beleidsmakers op nationaal en lokaal niveau, evenals het maatschappelijk middenveld, in staat stellen om zowel de inspanningen als de resultaten te beoordelen. En door te leren van de ervaring van anderen, kunnen aanpassingen worden aangebracht. Het doel van beoordelingsmechanismen is dus niet "evaluatie" maar het delen van ervaringen als een manier om leren en beleidsverbetering te vergemakkelijken. De Agenda 2030 is ook universeel, aangezien de doelen en streefdoelen gelden voor alle landen, ongeacht hun ontwikkelingsniveau. Zowel regionale en mondiale toetsing als nationale toetsing zullen helpen, aangezien landen in verschillende regio's of op hetzelfde ontwikkelingsniveau voor soortgelijke uitdagingen kunnen staan ​​en daarom lessen kunnen delen.

Handel maakt deel uit van de Agenda 2030 in elk van de drie dimensies van duurzame ontwikkeling, maar de diffuse bijdrage ervan betekent dat follow-up en evaluatie een uitdaging zullen zijn. In tegenstelling tot andere aspecten van de SDG's en FfD3, valt internationale handel onder tal van bilaterale, regionale en multilaterale overeenkomsten, die hun eigen beoordelingsmechanismen hebben. Sommige handelsgerelateerde doelstellingen in de SDG's zijn doelspecifiek, andere beschouwen handel als een transversaal "implementatiemiddel" (MoI) dat relevant is voor de verwezenlijking van het kader als geheel. SDG 14 over het behoud van de oceanen verwijst bijvoorbeeld naar de WTO-onderhandelingen over visserijsubsidies, terwijl in de definitieve SDG 17 de principes die door de WTO zijn gehandhaafd en de afronding van de Doha-ronde-onderhandelingen als een overkoepelende ondersteunende inspanning worden genoemd. De FfD3-uitkomst omvat enkele handelsgerelateerde doelstellingen die vergelijkbaar zijn met die welke in de SDG's zijn geïdentificeerd, evenals verschillende andere unieke handelskwesties - zoals over regionale economische integratie - die nuttige aanvullingen zijn. De SDG's richten zich helaas vooral op exportgroei; hoewel ze, al is het maar impliciet, het belang erkennen van het handhaven van een open handelsregeling die binnenlandse bedrijven toegang geeft tot goedkope inputs, gaan ze niet expliciet in op de centrale rol die diensten spelen bij de toegang tot mondiale waardeketens (GVC's). De SDG's zijn ook beperkt in het besteden van onvoldoende expliciete aandacht aan zaken als handelskosten die van belang zijn voor deelname aan GVC's, hoewel sommige van deze elementen, zoals handelsfacilitering en handelsfinanciering, deel uitmaken van de uitkomst van FfD3.

Op zichzelf zullen de SDG's het beleid niet direct veranderen, maar het beoordelingsproces wel.

Een universeel, op regels gebaseerd, open, niet-discriminerend en billijk multilateraal handelsstelsel, evenals een zinvolle handelsliberalisering, in de woorden van het FfD3-uitkomstendocument, kan als motor van economische groei dienen, niet in het minst door het aanmoedigen van term private en publieke investeringen in productieve capaciteiten, armoedebestrijding en bevordering van duurzame ontwikkeling. Met de juiste ondersteunende beleidsmaatregelen, infrastructuur en goed opgeleide beroepsbevolking, kan handel volgens de AAAA werkgelegenheid, fatsoenlijk werk en empowerment van vrouwen bevorderen, ongelijkheid verminderen en bijdragen aan de realisatie van de SDG's.

Met het oog op deze context moet de bijdrage van de handel aan duurzame ontwikkeling worden herzien als onderdeel van het bredere beleidskader. In een langere paper die oorspronkelijk in juni vorig jaar werd gepubliceerd, waarin het huidige denken over mogelijke handelsindicatoren is opgenomen en waar de nodige gegevens al worden verzameld, werden de handelsgerelateerde elementen in de ontwerp-SDG's en de resultaten van FfD3 gegroepeerd in zes clusters: subsidies en grondstoffenhandel; toegang tot water, energie, medicijnen; economische diversificatie, GVC's en handelsbevordering; illegale winning van en handel in natuurlijke hulpbronnen, handel in gevaarlijke chemicaliën en afval; multilateraal handelssysteem, regionale handels- en investeringsovereenkomsten; en beleidscoherentie voor duurzame ontwikkeling. Het doel van de rest van dit artikel is om te beschrijven waar er al handelsgerelateerde review- en follow-upmechanismen bestaan ​​die beleidsmakers kunnen helpen ervaringen te vergelijken.

Herziening handelsbeleid bij de WTO

Verschillende mechanismen voor collegiale toetsing, variërend van multilaterale beoordelingen tot regionale mechanismen die groepen van VN-leden kunnen beoordelen, tot regionale organisaties voor economische integratie, bieden fora waar beleidsmakers vooruitgang kunnen bespreken tegen specifieke handelsgerelateerde elementen van de 2030-agenda. De WTO biedt een voor de hand liggend uitgangspunt voor deze enquête, gezien haar centrale positie in het systeem van regels van het wereldwijde handelsstelsel, haar transparantie- en verantwoordingsmechanismen van cruciaal belang zullen zijn voor de evaluatie en follow-up van de 2030-agenda.

Een manier waarop WTO-leden het werk dat het secretariaat voor hen doet, zou kunnen verbeteren, is door het te vragen een geïntegreerde discussie te faciliteren over hoe deze mechanismen kunnen bijdragen aan het bereiken van de handelsgerelateerde doelstellingen van de SDG's en de FfD. Hoewel veel bestaande WTO-processen kunnen bijdragen aan de evaluatie en follow-up, kan het bovendien zinvol zijn als de voorzitter van de Algemene Raad de voorzitter van alle WTO-organen schrijft om te vragen hoe zij de SDG's in hun werk willen internaliseren.

De Commissie handel en milieu (CTE) zou bijvoorbeeld een sleutelrol kunnen spelen bij de herziening van handelsgerelateerde SDG's, gezien haar brede mandaat en het feit dat deze niet is gekoppeld aan een WTO-overeenkomst. In de afgelopen jaren heeft het de handelsgerelateerde aspecten van illegale houtkap, subsidies voor fossiele brandstoffen, energie-efficiëntie, koolstofvoetafdruk en milieu-etikettering besproken, om er maar een paar te noemen. Het zou ook de onderhandelingen over groene goederen en diensten kunnen volgen, en het zou een jaarlijks rapport kunnen opstellen over de milieudimensie van handelsgerelateerde SDG's, misschien op basis van zijn database met alle milieugerelateerde WTO-kennisgevingen.

Lees hier het volledige verhaal ...