De lege voorspellingen van de opwarmingscultus

Hysterie over klimaatverandering is al sinds de jaren tachtig een voortdurend punt van sociale discussie. De afgelopen 1980 jaar zijn westerse landen meedogenloos gebombardeerd met propaganda voor de opwarming van de aarde en voorspellingen van een milieuramp. Veel mensen brachten hun vormende jeugd en schooljaren door met geïndoctrineerd worden met verhalen over vergetelheid - een wereld waarin de oceanen honderden meters stijgen en landmassa's worden opgeslokt door de golven. Een wereld waarin exponentieel stijgende temperaturen het weer verwoesten terwijl miljoenen sterven door orkanen, tornado's, overstromingen en droogte.

Zoals velen van ons nu weten, bleken al deze beweringen onjuist te zijn. De gletsjers en poolkappen zijn nooit gesmolten. Het land wordt niet bedekt door de zeeën. De enige hongersnood vandaag is het gevolg van een economische ramp, niet van een klimaatramp. En de meeste bedreigde diersoorten zijn niet van de planeet verdwenen. Maar klimaatwetenschappers die miljarden dollars aan financiering van regeringen en globalistische denktanks najagen, zeggen nog steeds dat de weerapocalyps eraan komt; ze hadden het 40 jaar bij het verkeerde eind, maar we moeten ze nu vertrouwen. Het "debat is voorbij", zeggen ze, en we moeten het overlaten aan de "experts".

Maar waar is het bewijs van deze klimaatcrisis waar deze goed gefinancierde wetenschappers en activisten het steeds over hebben? Waar zijn de weersinvloeden? Men kan de zeer tastbare resultaten zien van onze aanhoudende economische crisis; inflatie en hoge prijzen, spartelende consumenten die afhankelijk zijn van creditcards, massaontslagen in de technologie-industrie die zich uitbreiden naar andere sectoren, enz. Mensen ervaren de neergang en ze kunnen de gevolgen voor zichzelf zien. Als de klimaatsekte wil dat mensen hen serieus nemen, zullen ze een soort zichtbaar bewijs moeten laten zien dat de opwarming van de aarde reëel en een legitieme bedreiging is.

Het probleem is dat ze geen bewijs hebben, en dus worden ze gedwongen om elke slechte weersgebeurtenis op oneerlijke wijze in verband te brengen met "klimaatverandering" als een middel om het publiek bang te maken. Laten we eens kijken naar de echte weergegevens en kijken of zogenaamd gevaarlijke, door de mens veroorzaakte koolstofemissies op de een of andere manier bijdragen aan weerrampen.

De VS wordt vaak genoemd als primaire koolstofvervuiler (ook al produceren landen als China 30% van de wereldwijde koolstofemissies terwijl de VS slechts 14% produceren). Laten we eens kijken naar een staat van dienst van Amerikaanse weergegevens en kijken of we tekenen kunnen vinden van een dreigende ramp. Als het probleem wereldwijd is, dan zou het zeker net zo goed zichtbaar moeten zijn in het weer in de VS als in elk ander land.

Hoe zit het met orkanen? Elke keer als een orkaan de Golfkust treft, gaan de reguliere media tekeer over klimaatverandering als oorzaak. Maar is er een significante toename van orkanen in de VS? Nee, dat is er niet volgens langetermijngegevens. Stormen vormen zich met een snelheid die consistent is met het historisch record.

Hoe zit het met grote overstromingen? Zijn er meer stortbuien en woeste rivieren geweest? Nee, dat is er niet. Overstromingen vinden tegenwoordig niet vaker of ernstiger plaats dan in de afgelopen decennia. Zelfs klimaatwetenschappers moeten toegeven dat er schade is aangericht door overstromingen in de VS en de wereld daling voor decennia. Gegevens over schade als percentage van het bbp laten dit zien.

Betekent dit dat we te maken krijgen met toenemende droogte? De opwarming van de aarde veroorzaakt toch aanzienlijke schade door verlies van regenval? Nee, dat gebeurt ook niet. De ergste droogtes in de recente geschiedenis van de VS deden zich voor in de Verenigde Staten 1930s en 1950s.

Misschien zien we een merkbare verschuiving in tornado's en zwaar weer in het binnenland? Zijn er tegenwoordig meer dodelijke tornado's dan jaren geleden? Nee, die zijn er niet. In feite zijn gevaarlijke tornado's afgenomen.

De hysterie over klimaatverandering baseert zich vaak op de theorie van temperatuur "tipping points" als basis voor hun argumenten. Officiële tijdelijke gegevens gaan pas terug tot de jaren 1880, waardoor we een klein venster hebben om het klimaat te bekijken en gegevens van vandaag te vergelijken met gegevens uit het verleden. Volgens de NOAA zijn de wereldwijde temperaturen in 1 jaar met minder dan 100°C gestegen. Ze beweren dat er slechts een stijging van 1.5°C nodig is om een ​​"tipping point"-gebeurtenis te veroorzaken die de aarde zoals wij die kennen zou kunnen vernietigen. Er is geen bewijs om de omslagpunttheorie te ondersteunen, noch is er een historisch precedent. Er is zeker geen bewijs in het weer, en sceptici hebben het moeilijk om aanwijzingen te vinden dat er een catastrofe aan de horizon is.

De gegevens bewijzen in ieder geval dat door de mens veroorzaakte koolstofemissies geen effect hebben op weersomstandigheden. Dus als we op de rand staan ​​van de vernietiging van de opwarming van de aarde, is dat niet omdat de menselijke industrie dit heeft veroorzaakt.

De waarheid is dat klimaatverandering een religieuze ideologie is geworden, een uitbreiding van de aanbidding van de aarde, gebaseerd op geloof in plaats van op feiten. En zoals elke religie heeft de klimaatcultus een Apocalyps-mythologie nodig, een beeld van het einde van de wereld om de kudde in het gareel te houden. Elk decennium roepen ze nieuwe verhalen op over onvermijdelijke vernietiging, tenzij we hun regels volgen en buigen voor hun grillen. Het is een trieste poging om wetenschap te gebruiken als instrument voor ijver.

Lees hier het hele verhaal ...