'Twaalf stemmen schreeuwden van woede, en ze leken allemaal op elkaar. Het lijdt geen twijfel wat er met de gezichten van de varkens is gebeurd. De wezens buiten keken van varken naar mens, en van mens naar varken, en weer van varken naar mens; maar het was al onmogelijk om te zeggen welke welke was. "- George Orwell, Dieren boerderij
Wat kunnen we verwachten in 2021?
Tot dusver lijkt het erop dat dit jaar geplaagd zal worden door meer van hetzelfde soort waanzin, chaos, manipulatie en tirannie die in 2020 domineerden.
Eerlijk gezegd ben ik er ziek van: de hypocrisie, de dubbele maatstaven, de waanvoorstellingen van Amerikanen op elk punt van het politieke spectrum dat politiek en politici het antwoord zijn op wat het land scheelt, terwijl voor het grootste deel van de geschiedenis van onze natie de politiek en politici zijn de oorzaak van onze ellende.
Bedenk: al jaren tolereren Amerikanen, met een schaapachtige kalmte, allerlei vormen van onrecht en misbruik dat hen door de overheid is aangedaan (schietpartijen door de politie van ongewapende individuen, gemilitariseerde politie, doorzoekingen langs de weg, door winst gedreven opsluitingen, door winst gedreven oorlogen, flagrante surveillance, belastingheffing zonder enige echte vertegenwoordiging, een nanny-staat die elk aspect van hun leven dicteert, lockdowns, overcriminaliteit, enz.) zonder ooit te zeggen: "genoeg is genoeg."
Pas nu lijken Amerikanen terecht verontwaardigd genoeg om te mobiliseren en actief te worden, en met welk doel? Politiek. Ze zijn klaar om naar de mat te gaan waarover de bedrijfspoppetje de eer krijgt om de komende vier jaar als lachend gezicht op het varken te dienen.
Over waanvoorstellingen gesproken.
Het is zo belachelijk om kafkaësk te zijn.
Een perfect voorbeeld van hoe kluchtig, omslachtig en ronduit pervers het leven in Amerika is geworden: terwijl president Trump medailles van complimenten en presidentiële gratie uitdeelt aan politieke trawanten die weinig tot niets hebben gedaan om de zaak van vrijheid te bevorderen, zegt Julian Assange rot in de gevangenis voor het durven fluiten over de oorlogsmisdaden van de Amerikaanse regering
Je zou denken dat Amerikanen woedend zouden zijn over zo'n abominabele toegeven aan het moeras dat Trump beloofde af te voeren, maar dat is niet wat rechts en links zo hebben uitgewerkt. Nee, ze maken nog steeds ruzie over de vraag of dode mannen hebben gestemd bij de laatste presidentsverkiezingen.
Hoe dan ook, ongeacht welke kandidaat van de ander verloor, het zou altijd de Deep State zijn die won.
En dus heb je het: gereduceerd tot technische details, afgeleid door goochelaarspelletjes en verstrikt in de gefabriceerde, zeer gescripte wedstrijd waarin de schoonheidsmedewerker de kroon draagt, hebben we niets gedaan aan het uiteenvallen van de wereld om ons heen.
Letterlijk.
Onze economie - althans zoals het de overgrote meerderheid van de Amerikanen treft in tegenstelling tot de economische elite - staat in een puinhoop. Onze infrastructuur valt uit elkaar. Onze regering is ingehaald door op macht beluste roofdieren en parasieten. En ons vermogen - en het fundamentele recht - om ons eigen leven te besturen wordt toegeëigend door hebzuchtige regeringsfunctionarissen die niets geven om ons leven of onze vrijheden.
Ons staatsschip verandert in een schip van dwazen.
We staan volkomen weerloos in het licht van een technologische revolutie veroorzaakt door kunstmatige intelligentie en muur-tot-muurbewaking die de wereld zoals wij die kennen heroriënteert. Ondanks de toenemende high-tech inbreuk op onze rechten, hebben we een schamele hoeveelheid wettelijke en gerechtelijke bescherming gekregen. Inderdaad, Corporate America heeft meer rechten dan wij.
We staan volkomen machteloos tegenover overheidsbureaucraten en gekozen functionarissen die dansen op de melodie van bedrijfsleiders en doen wat ze willen, wanneer ze willen, met wie ze maar willen op kosten van de belastingbetaler, zonder na te denken over of bezorgd te zijn over de benarde situatie van degenen die ze geacht worden te vertegenwoordigen . Voor deze machtselite zijn "wij de mensen" slechts goed voor twee dingen: onze belastingdollars en onze stemmen. Met andere woorden, ze willen gewoon ons geld.
We staan volkomen hulpeloos in het licht van overheidsgeweld dat in binnen- en buitenland wordt uitgedeeld. Inderdaad, het systemische geweld dat wordt gepleegd door agenten van de regering - toegebracht aan ongewapende individuen door op het slagveld getrainde SWAT-teams, gemilitariseerde politie en bureaucratische overheidsagenten die getraind zijn om eerst te schieten en later vragen te stellen - heeft meer collectieve schade aangericht aan het Amerikaanse volk en hun vrijheden dan enige terreurdaad of massa-schietpartij.
We staan volkomen stil in het licht van de censuur van de overheid en het bedrijfsleven en een annuleringscultuur die, in hun zoektocht om bepaalde standpunten niet te beledigen, maar al te graag standpunten uitroeit die niet overeenstemmen. Op deze manier heeft politieke correctheid plaatsgemaakt voor een meer verraderlijke vorm van groepsdenken en maffia-heerschappij.
We staan volkomen opgesloten in het licht van COVID-19-mandaten, beperkingen, reisverboden en sancties die de bevolking ertoe aanzetten om zonder twijfel toe te treden tot de dictaten van de regering, wat ze ook mogen zijn (zolang ze worden uitgevaardigd in naam van de nationale veiligheid), ongeacht hoe extreem of onredelijk.
We zijn volkomen geïntimideerd in het licht van rode vlagwetten, controlelijsten voor terrorisme, contactopsporingsprogramma's, nultolerantiebeleid en alle andere vormen van tactieken van de politiestaat die erop gericht zijn ons angstig en compliant te houden.
We zijn volkomen geïndoctrineerd in de collectieve overtuiging dat de regering - ondanks haar langdurige patroon en praktijk van corruptie, samenspanning, disfunctioneren, immoraliteit en incompetentie - op de een of andere manier 'wij de mensen' vertegenwoordigt.
Ondanks dit alles, ondanks hoe duidelijk het is dat we slechts instrumenten zijn die moeten worden gebruikt, misbruikt en gemanipuleerd voor de eigen duivelse doeleinden van de machtselite, zien we op de een of andere manier hun machinaties niet voor wat ze werkelijk zijn: nauwelijks verhulde pogingen om onze republiek omver te werpen. en de burgers tot slaaf maken om hun macht en rijkdom uit te breiden.
Het zijn grimmige vooruitzichten voor een nieuw jaar, maar het is niet helemaal hopeloos.
Als er hoop wordt gevonden, zal die worden gevonden bij diegenen onder ons die niet vertrouwen op politici die beloven te herstellen wat er mis is, maar in plaats daarvan op hun lokale niveau hun steentje bijdragen om het verkeerde recht te zetten en te herstellen wat kapot is. Ik bedoel de bouwers, de denkers, de helpers, de genezers, de opvoeders, de makers, de kunstenaars, de activisten, de technici, de voedselverzamelaars en -distributeurs, en elke andere persoon die zijn steentje bijdraagt om op te bouwen in plaats van vernietigen.
Zoals ik duidelijk maak in mijn boek Battlefield America: The War on the American People, "Wij de mensen" zijn de hoop op een beter jaar. Niet Trump. Niet Biden. En niet de architecten en enablers van de Amerikaanse politiestaat.
Totdat we die waarheid kunnen bezitten, totdat we ons eigen pad kunnen vinden terug naar een wereld waarin vrijheid weer iets betekent, zullen we vastzitten in dit wormgat van populistische woede, kleine politiek en vernietiging die ons op de andere.
In dat scenario wint niemand.
Er circuleert een meme op sociale media die als volgt verloopt:
Als je 100 rode vuurmieren en 100 grote zwarte mieren vangt en ze in een pot doet, gebeurt er in eerste instantie niets. Als je de pot echter heftig schudt en ze terug op de grond gooit, zullen de mieren vechten totdat ze elkaar uiteindelijk doden. Het punt is dat de rode mieren denken dat de zwarte mieren de vijand zijn en vice versa, terwijl de echte vijand in werkelijkheid de persoon is die de pot schudde. Dit is precies wat er tegenwoordig in de samenleving gebeurt. Liberaal versus conservatief. Zwart vs. wit. Pro-masker versus antimasker. De echte vraag die we onszelf moeten stellen, is wie de pot schudt… en waarom?
Of rode mieren zwarte mieren echt tot de dood zullen bestrijden, is een vraag voor de biologen, maar het is een passende analogie van wat er op het politieke toneel voor ons gebeurt en een huiveringwekkende les in social engineering. Dus voordat je je te veel in de circuspolitiek en handig getimede spektakels raakt die ons ervan weerhouden te veel te focussen op de machtsgrepen van de overheid, moet je jezelf eerst afvragen: wie schudt er echt de pot?
Waar dat, broeder!
WAAROM woeden de heidenen en denken de mensen ijdel aan? De koningen der aarde stellen zich op, en de heersers beraadslagen samen tegen de HEERE en tegen Zijn gezalfde, zeggende: Laten wij hun banden uit elkaar halen en hun koorden van ons afwerpen. Hij die in de hemelen zit, zal lachen; de Heer zal hen bespotten. Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en hen kwellen in Zijn grote ongenoegen. Toch heb ik mijn koning op mijn heilige heuvel van Sion gezet. Ik zal het besluit verkondigen; de HEERE heeft tot mij gezegd:... Lees verder "
In de VS moeten we, net als in Australië, terug naar het subsidiariteitsbeginsel. De katholieke kerk hanteert dat principe al 2000 jaar en is de enige instelling die zo lang heeft overleefd.