Technocratisch-fascisme: Like Moths Drawn To The Flame

De blijvende schoonheid van het fascisme is dat het zo weinig van ons vraagt ​​... zo weinig onafhankelijk denken; alleen ons basisovertuiging en ons vasthouden aan een beperkt aantal algemeen gedeelde richtlijnen en verhalen die, zodra ze volledig werden aanvaard, ons de noodzaak bevrijden om hardnekkige vragen te beantwoorden of om ons zorgen te maken over subtiele meningsverschillen en gevoelens.

Propaganda verzekert ons ervan dat we compleet zijn, dat we alles weten wat er te weten valt, dat we rationeel, pragmatisch en puur zijn, dat de wetenschap rond is en dat we deel uitmaken van iets speciaals.

Zo'n overgave aan reductionistische verhalen beslaat alle klassen en inkomensgroepen. Noch de best opgeleide noch de minst ongeschoolde behouden enig bijzonder voordeel in het licht van krachtige consensusvormende propaganda.

PROPAGANDA is natuurlijk het levensbloed van de fascistische controle. Handhaving van de economische, bestuurlijke en wetenschappelijke kaders van een technocratisch-fascistisch "besturingssysteem" is ondenkbaar zonder propaganda en desinformatie. Als de waarheid wordt gezien als een aansprakelijkheid jegens de macht, moet ze altijd worden afgewezen en alle gevallen ervan effectief worden bestraft.

Radio en televisie en hun constante enabler, populaire "wetenschap" - opereren vandaag als hun eigen religies, voor hun succes afhankelijk van de toewijding van de massa. Zoals McLuhan ons vertelde, is de ervaring van elektronische media altijd krachtiger dan de specifieke berichten die erin staan.

Het betaalmiddel dat we gebruiken om voor het elektronische spektakel te betalen, is onze aandacht, en in zulke hypergemedieerde tijden als deze stijgen de kosten exponentieel, totdat we ons opgezadeld voelen met een verpletterende ontkenning en ontkoppeling.

Drie bepalende historische momenten (onder vele) hebben de samenvloeiing van fascisme, propaganda en technologie bepaald.

1. De fundamentele principes van propaganda werden 100 jaar geleden voor het eerst gedefinieerd door Edward Bernays, vaak aangeduid als de vader van public relations.
2. Joseph Goebbels was van 1933 tot 1945 Reichsminister van Propaganda van nazi-Duitsland. De verbluffende succesvolle lessen van zijn nazi-propagandaprogramma's gingen niet verloren aan de politieke en economische leiders van de wereld in het naoorlogse tijdperk en in de tijd daarna.
3. De Central Intelligence Agency (CIA) werd opgericht in 1947, met het uitdrukkelijke doel om geheime inlichtingenoperaties uit te voeren die politieke doelen konden dienen, terwijl ze tegelijkertijd enorme en onvindbare winsten genereerden. De omvang van de illegale ondernemingen van de CIA maakte de oprichting en instandhouding van een permanent ministerie van desinformatie noodzakelijk, beheerd door onze eigen door de belastingbetaler gefinancierde "schaduwregering" en "Deep State".

Achteraf gezien is het duidelijk dat deze propagandacampagnes ZO succesvol zijn gebleken, dat zelfs vandaag de dag nog maar weinigen van ons beseffen hoe doorlopend, omvangrijk en wijdverbreid ze zijn.

De doeltreffendheid van Propaganda is zo onbetwistbaar dat het gewoonlijk zo is dat degenen die er het meest zeker van zijn dat ze NIET tot de gepropageerde mensen behoren, in feite de meest openlijke slachtoffers zijn.

Bedrijfsmedia richten zich op die verhalen waarvoor ze worden betaald om ze te verspreiden, dwz die de financiële en ideologische ondersteunen
agenda's van hun eigenaren, die zelf allemaal, zonder uitzondering, centrale onderdelen zijn van de grotere mondiale heersende oligarchie.

Een belangrijk onderdeel van het handboek van de propagandist is om simpelweg onontgonnen verhalen achter te laten waarvoor ze GEEN toestemming krijgen om ze te beheren en te controleren; verhalen die, naar we mogen aannemen, onvoldoende voordeel opleveren voor de eigenaren. Zulke berekende zonden van nalatigheid zijn essentieel om de massa gelovigen onverstoord te houden door de grillen van de complexiteit in de uitvoering van hun dagelijkse dogma's.

Als een persoon erop zou staan ​​meer te weten te komen over een van deze minder besproken verhalen, zou hij al snel tot het besef komen dat hoewel een overvloed aan relevante feiten gemakkelijk kan worden gevonden en vaak verborgen in het volle zicht, de waarheid is dat de meeste mensen WIL gewoonweg niet over zulke waarheden weten, erover nadenken of erover praten die verschillen van die welke worden aanvaard door hun leeftijdsgenoten, voor wie cognitieve dissonantie zoveel letterlijke pijn en desoriëntatie veroorzaakt, om hen volgzaam en volgzaam te houden aan de dictaten van de media.

Lees hier het hele verhaal ...