Technocracy bij Google: hoe persoonlijke gegevens totale sociale engineering mogelijk maken

De onverbloemde inhoud van dit verhaal zou in heel Amerika paniek moeten zaaien. Het zal waarschijnlijk niet, maar het moet.

Ik heb vaak geschreven dat technocratie veel geavanceerder is dan iemand zich realiseert. Dit wordt vergeleken met naar een dokter gaan voor een klein gezondheidsprobleem en te horen krijgen dat je stadium 4 kanker hebt, dat het zich door je lichaam heeft verspreid en dat je nog maar 6 weken te leven hebt. U niet voelen ziek, maar dat is geen maat voor hoe ziek je echt bent.

Technocracy bij Google is ongebreideld. Het heeft een enorme macht gekregen om gedrag te veranderen door toegang tot persoonlijke gegevens, en verklaart die gegevens te gebruiken om de hele samenleving te engineeren en aan te passen aan zijn eigen imago.

Voordat u doorgaat, moet u 9 minuten duren om naar te luisteren Egoïstisch grootboek, een interne Google-video, oorspronkelijk geproduceerd in 2016, die naar The Verge was gelekt:

Dit is technocratie. Het is geen politiek systeem, maar een systeem van maatschappelijke controle om te beheren allen middelen en allen consumptie. Het is NIET nieuw. Tachtig jaar geleden definieerde The Technocrat magazine het in 1938 als volgt:

Technocratie is de wetenschap van social engineering, de wetenschappelijke werking van het hele sociale mechanisme om goederen en diensten te produceren en te distribueren aan de hele bevolking ...

Wat is onduidelijk Dit is precies wat Google doet, en ze zijn er bijna klaar mee. Hoewel Google misschien wel het moederschip is, moet u niet vergeten dat andere gigantische bedrijven die gegevens verzamelen, zoals Facebook, precies hetzelfde pad volgen.

Toen hij werd uitgedaagd over deze video, reageerde Google op The Verge,

“We begrijpen dat als dit storend is - het is bedoeld om te zijn. Dit is een gedachte-experiment van het ontwerpteam van jaren geleden dat een techniek gebruikt die bekend staat als 'speculatief ontwerp' om ongemakkelijke ideeën en concepten te onderzoeken en zo discussie en debat uit te lokken. Het heeft geen betrekking op huidige of toekomstige producten. "

Deze flauwe afbuiging is een terugblik op hoe de Trilaterale Commissie eind jaren zeventig reageerde op de kritiek van deze schrijver en co-schrijver Antony C. Sutton. Destijds waren ze "alleen maar opties en beleid aan het bespreken" en waren ze niet van plan om iets specifieks te implementeren. Rechtsaf. Nu worden we overspoeld en bijna vernietigd door de globalisering waarover ze het hadden.

De voormalige CEO van Google en uitvoerend voorzitter van de moedermaatschappij, Alphabet, is Eric Schmidt. Hoewel hij ontslag nam bij Alphabet in januari 2018, blijft hij lid van de raad van bestuur. Het belangrijkste is dat Schmidt ook een huidig ​​lid is van de Trilaterale Commissie!

Selfish Ledger roept veel retorische vragen op:

“Gebruikersgerichte ontwerpprincipes hebben de computerwereld al tientallen jaren gedomineerd, maar wat als we de zaken een beetje anders zouden bekijken? Wat als het grootboek een wil of een doel zou kunnen krijgen in plaats van alleen als een historische referentie te fungeren? Wat als we ons zouden concentreren op het creëren van een rijker grootboek door meer informatiebronnen te introduceren? Wat als we onszelf niet beschouwen als de eigenaren van deze informatie, maar als beheerders, tijdelijke vervoerders of verzorgers? '

Denk geen minuut dat Google's kijk op de wereld wordt gedeeld buiten zijn eigen verwrongen cultuur, want dat is niet zo. Maar gezien de enorme macht over gegevens die ze al hebben verzameld, zijn ze in een perfecte positie om het door onze strot te proppen.

Amerikanen wezen technocratie grotendeels af in de jaren veertig, maar toen hadden technocraten geen 'overhand' om het verzet van de burger te overwinnen. De huidige heropleving van technocratie, met zijn overweldigende datadominantie, verandert alles.

Aangezien deze gegevensoverheersing met het uur groeit, zal er een dag zijn waarop Technocracy zichzelf tot winnaar verklaart en dan zal het te laat zijn.