Technocratie en de politiek van big data-dominantie

De overmoedige bewering van Big Data dat het de mensheid begrijpt, opent de deur naar gevaarlijke manipulatie.
Big Data heeft grote dingen voor ons in petto. De snelgroeiende industrie die zich toelegt op het verzamelen en analyseren van al onze digitale emissies, hoe klein of alledaags, gelooft dat ze de sleutel hebben gevonden om ons te lezen en ons gedrag te voorspellen, zo niet aan te zetten.

Dergelijke ambities zijn niet nieuw. Politieke leiders en onderzoekers door de hele menselijke geschiedenis heen hebben gedacht dat ze de menselijke code hebben gekraakt en ons naar believen kunnen programmeren. Dus, wat is er nu anders? Waarom zouden we moeten geloven dat Big Data ons doorheeft? En zelfs als de data-analisten het bij het verkeerde eind hebben, wat moeten we dan denken aan hun hoop en ontwerpen? En waar moeten we bang voor zijn?

Gegevensanalyse is een esoterische wetenschap waarvan de methoden en conclusies voor ons ondoorgrondelijk zijn. om te citeren beroemd voorbeeld, concludeerden data-analisten die voor de Amerikaanse retailer Target werkten dat bepaalde vrouwelijke klanten zwanger waren door hun aankopen van specifieke goederen, waaronder vitamines, lotions en wattenbolletjes, te analyseren. De analisten van Target waren zo scherpzinnig dat ze de uitgerekende datum van de vrouw binnen een week konden voorspellen.

De data-analisten van Facebook weten ondertussen wanneer we verliefd worden of uit elkaar gaan. Door zorgvuldige studie hebben ze vastbesloten dat “koppels die op het punt staan ​​'officieel' te worden... 1.67 keer per dag zullen posten in de 12 dagen voordat ze hun profiel publiekelijk veranderen in 'in een relatie'.

Het aantal berichten daalt dan tot 1.53 berichten per dag in de komende 85 dagen... [Terwijl] het aantal interacties daalt naarmate de relatie begint, is er ook een stijging in het niveau van positiviteit. Dit omvat het gebruik van woorden als liefde, aardig, gelukkig en... [aftrekken] van negatieve woorden zoals haat, pijn en slecht.'

In een ander alarmerend voorbeeld, surveillance geleerde Shoshana Zuboff legt uit Het tijdperk van het bewakingskapitalisme hoe online kredietverstrekkers data-analyse inzetten om kredietwaardigheid te bepalen.

Door middel van "gedetailleerde ontginning van de smartphone van een persoon en ander online gedrag", extraheren ze opvallende gegevens, waaronder "de frequentie waarmee u de batterij van uw telefoon oplaadt, het aantal inkomende berichten dat u ontvangt, of en wanneer u terugbelt, hoeveel contacten die u op uw telefoon hebt vermeld, hoe u online formulieren invult of hoeveel mijlen u per dag reist”. Hoe gaan ze om met deze gegevens? Het is moeilijk te zeggen.

Het is echter duidelijk dat data-analisten onze kwetsbaarheden willen blootleggen. Waarom zou Facebook anders willen weten of we verliefd worden of uit elkaar gaan? We zijn vooral irrationeel of plooibaar in die staten, en adverteerders – de echte klanten van Facebook – zouden daar graag van op de hoogte zijn. En wanneer ze gewapend zijn met onze intieme informatie, kunnen analytisch onderlegde adverteerders ons gedrag beïnvloeden en ons veranderen in de klanten die ze altijd al wilden dat we waren.

Zuboff suggereert dat Big Data gecharmeerd is van het denken van de 20e-eeuwse gedragspsycholoog BF Skinner. Skinner koesterde controversiële opvattingen, zoals het idee dat kennis en vrijheid in strijd zijn met elkaar: onze acties lijken alleen vrij zolang hun oorzaken en beweegredenen niet worden begrepen; wanneer we volledig worden begrepen, zullen we zien dat onze acties perfect voorspelbaar zijn en dat onze vrijheid een illusie is.

In feite, Skinner geloofde dat het idee van een "autonoom mens" onze rationele toekomst belemmert en onze vooruitgang verstikt. De rationele toekomst is de technocratie, waar de keuze in belangrijke zaken uit de handen wordt genomen van dwalende individuen en wordt toevertrouwd aan experts die ons kennen, lezen en begrijpen wat we echt nodig hebben.
Lees hier het hele verhaal ...