Stockman: Het gigantische economische (pseudo)wetenschappelijke experiment van de Fed

De Fed beschouwt de rentetarieven als haar belangrijkste regelklep, waarbij lagere tarieven een stimulans vormen voor het bbp en hogere tarieven een rem vormen. Het is daarom vanzelfsprekend dat rentetarieven onder het inflatieniveau een stimulans zijn, omdat ze neerkomen op economische subsidiëring van schulden en de daaruit voortvloeiende uitgaven of investeringen.

Toch schreeuwt zelfs de primitieve Phillips Curve-theorie van de afweging tussen groei en inflatie dat de Fed ver achterloopt op de curve, zelfs op basis van haar eigen gebrekkige economische modellen. Waarom heeft het tenslotte toegestaan ​​dat zijn ultieme regelklep en benchmark - de 10-jarige UST - gedurende 36 van de afgelopen 38 maanden een negatief reëel rendement had.

Dat is juist. Er bestaat in de moderne geschiedenis niets zoals onderstaand patroon, maar op de een of andere manier zijn de Keynesiaanse dunderheads die in het Eccles-gebouw wonen, verrast door de virulentie en hardnekkigheid van het huidige inflatoire tij.

Voor inflatie gecorrigeerd rendement op 10-jarige UST, augustus 2019 tot oktober 2022

Sterker nog, ze smeekten er min of meer om. Lael Brainard is bijvoorbeeld een van de leidende zogenaamde beleidsdenkers bij de Fed, maar slechts 33 maanden geleden, in februari 2020, genereerde ze een Bloomberg-kop die luidde: "Fed's Brainard roept op tot nieuwe strategie om inflatie te stimuleren" en omvatte de volgende edelstenen:

De gouverneur van de Federal Reserve, Lael Brainard, riep vrijdag op tot de goedkeuring van nieuwe strategieën door de centrale bank om haar inflatiedoelstelling van 2% te bereiken en toekomstige recessies te bestrijden.

De Fed zou moeten streven naar prijsstijgingen boven het streefdoel om de inflatietekorten uit het verleden goed te maken en zou de rente op staatsobligaties moeten beperken als ze gedwongen wordt om de kortetermijnrente zo ver mogelijk te verlagen in een recessie, zei ze in een toespraak in New York.

"Het huidige klimaat van lage inflatie en lage rente vereist niet alleen nieuwe instrumenten om de recessie te bestrijden, maar ook een nieuwe strategie om de aanhoudende onderschrijding van de inflatiedoelstelling - en het risico voor de inflatieverwachtingen - aan te pakken ruim voor een recessie", zei ze.

Daartoe zal het monetaire "beleid mogelijk lange tijd accommoderend moeten blijven" om inflatietekorten uit het verleden goed te maken, voegde ze eraan toe.

Welnu, ze hielden het heel lang zeer accommoderend, tot maart 2022, toen de jaar-op-jaar CPI al met 8.6% steeg. Dus amper zes maanden later had de kop van Brainard die de neiging opwekte bij Bloomberg een heel andere toon gekregen: "Brainard van de Fed zweert inflatie te bestrijden 'zolang het duurt'

We zitten hier net zo lang in als nodig is om de inflatie omlaag te krijgen”, zei Brainard op een conferentie georganiseerd door The Clearing House en Bank Policy Institute in New York. “Het monetaire beleid zal enige tijd restrictief moeten zijn om vertrouwen te wekken dat de inflatie naar beneden gaat.

De snelheid van de verkrappingscyclus en het wereldwijde karakter ervan, evenals de onzekerheid over het tempo waarin de effecten van krappere financiële omstandigheden zich een weg banen door de totale vraag, creëren risico's die samenhangen met te verkrapping.

Tegelijkertijd "is het belangrijk om het risico te vermijden om te snel terug te trekken", zei ze.

Met andere woorden, ze heeft geen idee of de monetaire centrale planners moeten verkrappen of versoepelen en met hoeveel of voor hoe lang.

Dat wil zeggen, Keynesiaanse centrale banken hebben de Amerikaanse economie veranderd in een gigantisch economisch wetenschappelijk experiment. Ze vliegen in de lucht, gissen terwijl ze bezig zijn, terwijl ze doen alsof het allemaal uit wetenschappelijke economische modellen komt.

Het is niet!

Lees hier het hele verhaal ...