Stappen naar wereldheerschappij: vernietig eerst de mensheid

Het is altijd het verbaasde me dat mensen zelfs maar een seconde denken dat hun regering beslissingen neemt om de mensen te helpen - dat is nooit het geval geweest.

Als de beslissing van een regering iemand helpt, is dat altijd een na-effect...of een bijzaak of een onbedoeld onderpand. De primaire bedoeling is macht, controle en geld ... om individuele bezigheden en doelen van de wereldwijde narcistische / god-complexe elite te bevredigen.

Iedereen (wat bijna iedereen blijkt te zijn) die dit steunt en denkt dat hun regering, of hun natie, in het belang van het volk handelt, tekent zijn eigen doodvonnis.

"Wees niet zo negatief, dr. Todd, er zijn ook goede dingen in het leven!"

Oh ja, er zijn: pasgeboren baby's, zonsondergangen, oceanen, kunst, muziek, bossen, watervallen, seks met je geliefde, honden...miljoenen dingen. Maar daar schrijf ik nu niet over. Ik schrijf over het ding, en de groep dingen, die al dat goede spul van de aardbodem zal vegen. Zeker, zeker, zeker, het zal niet voor altijd zijn. Goede wil zegevieren, maar het kan een miljoen jaar duren voordat het allemaal terugkomt als we het nu loslaten. En ik denk dat het de strijd waard is om te behouden wat we hebben.

Onnodig te zeggen dat mensen leiders altijd hebben gevolgd. Ik ben geen antropoloog, maar ik vermoed dat er zelfs in primitieve tijden leiders van stammen, opperhoofden, koningen, koninginnen of wat dan ook waren. Ik vermoed ook dat deze regeling waarschijnlijk vaker wel dan niet goed werkte. Samenlevingen waren hecht; als een leider gek werd, was het waarschijnlijk gemakkelijker om hem of haar gewoon ergens van een klif af te duwen. En als je bedenkt hoe verschillend de dingen toen waren, was er waarschijnlijk niet zoveel reden om egoïstisch, machtshongerig, wampum-hongerig of op andere manieren raar te zijn. Ik vermoed ook dat deze zelfgenoegzame cultuur, als er al ooit zoiets bestond, niet erg lang heeft geduurd.

Ik weet zeker dat aangrenzende stammen een aantal dingen hadden die de buren wilden, en zeker dat de al te menselijke eigenschap om macht over anderen te willen niet al te lang op zich liet wachten. De Grand Poobah zijn van veel mensen moest dezelfde allure hebben die het vandaag heeft. Er braken oorlogen uit, discriminatie stak zeker de kop op (“die stam daar heeft een langere nek dan wij, laten we ze doden!”), en natuurlijk veroorzaakten echt belangrijke zaken conflicten, zoals behoefte aan voedsel, water, enz.

In de geschiedenis was het in veel opzichten veel erger dan nu. Maar dingen in deze richting werden, naar mijn bescheiden mening, eigenlijk beter tijdens een korte periode in het Westen. De oprichting van een nieuw land met frisse idealen was eind 1700 een lust voor het oog. Ik denk niet dat zoiets op die specifieke schaal is geprobeerd in de menselijke ervaring na de oudheid (waarvan we, ongeacht wat ons is verteld, heel weinig weten). Het was inderdaad een groots experiment: de nieuwe koloniën in Noord-Amerika lieten de ketenen van de tirannie van koning George III van Engeland los.

Het nieuwe jonge land creëerde een grondwet die destijds echt inspirerend was. Ook de checks and balances die in die regering waren ingebouwd waren inspirerend en hielden zich geruime tijd redelijk goed staande. Natuurlijk zijn er altijd problemen, zoals er zou zijn met alles wat dapper en nieuw is. Maar het hing allemaal redelijk goed samen voor een tijdje.

Ik stop daar met de geschiedenisles, die misschien toch niet zo nauwkeurig is, maar ik denk dat je het wel begrijpt. Zelfs als je het er niet mee eens bent dat de nieuwe Verenigde Staten van Amerika een opwindend werkje was, ben je het er waarschijnlijk mee eens dat het nooit zo goed is gegaan om één man of vrouw de leiding te geven over een heleboel mensen. Vóór het presidentschap van de Verenigde Staten waren er natuurlijk koningen en koninginnen. Zelfs de VS maakten zich zorgen over het hebben van één persoon aan het hoofd van de uitvoerende macht van de regering, anders zou het te veel op een monarchie lijken. Sommigen blijven (velen eigenlijk) geloven dat de Amerikaanse regeringsvorm nog steeds de beste is, en als bepaalde dingen worden bijgesteld, zullen de VS het beste land ter wereld blijven.

Ik dwaal af.

Waar je ook bent op dat hek, je moet het ermee eens zijn dat de dingen nu nogal anders zijn dan wat de grondleggers voor ogen hadden. Waarom? Dat zou een boek, of meerdere, vergen om aan te pakken. Het punt hier is dat we er niet langer op kunnen vertrouwen dat dit systeem objectief, medelevend, eerlijk, welwillend en niet egoïstisch en destructief is. In feite lijkt het erop dat het systeem zelf uitverkoopt aan buitenlandse belangen, en de feitelijke soevereiniteit van de natie wordt bedreigd, en deze dreiging komt grotendeels van binnenuit.

We zien dit ook bij andere naties, waarbij ze in feite hun soevereine rechten als natie overdragen aan bijvoorbeeld de WHO, of de VN, of zelfs het WEF. Wat we zien lijkt veel op het kijken naar een Sci-Fi-film waarin de slechteriken een natie ontdoen van alles wat het de "vertegenwoordiging van het volk" maakt tot een persoonlijke egoïstische slaaf van niet-gekozen machten.

Wat betekent dit? Welnu, als je er echt over nadenkt, is er geen enkele manier waarop dit soort wereldwijde overname ooit in het beste belang zou kunnen zijn van andere mensen die op deze planeet leven. Zelfs als je een welwillende wereldmacht zou kunnen hebben (wat naar mijn mening een oxymoron is), zou je, gewoon door zijn aard, in zeer grote lijnen moeten regeren, dwz alles wat je implementeerde zou moeten worden geïmplementeerd voor het welzijn van de meerderheid. Dat scheelt nogal wat mensen. De honderden verschillende culturen en de miljarden mensen waaruit ze bestaan, zouden moeten worden teruggebracht tot beheersbare attributen - steeds meer op elkaar gaan lijken.

Hoe klinkt dit? Als je "gevangenis" dacht, win je de prijs. Kijk naar culturen zoals Noord-Korea, en je krijgt een idee van wat er zou gebeuren. En het is erger dan dat, omdat Noord-Korea niet begon als een diverse cultuur – in tegenstelling tot de diversiteit van de hele wereld.

En al dat aannemen van dit wereldsysteem is welwillend, wat het zeer zeker niet is. Natuurlijk presenteren ze zichzelf als welwillend, en net als alle fictieve kwaadaardige leiders (evenals de echte door de geschiedenis heen), kunnen ze zelfs geloven dat ze welwillend zijn. Maar elke wereldleider(s) zullen zich moeten concentreren op de vernietiging van de mensheid voordat ze enige vorm van wereldcontrole over haar inwoners kunnen bereiken. Dat is nu eenmaal de aard van het beestje. Ik zeg het nog een keer: alle wereldleider(s) zullen zich moeten concentreren op de vernietiging van de mensheid voordat ze enige vorm van wereldcontrole over haar inwoners kunnen bereiken. Geen twee manieren over.

En natuurlijk is deze vernietiging van de mensheid in onze moderne tijd een stuk complexer dan mensen letterlijk tot gehoorzaamheid te dwingen, zoals vroeger. Op dit moment (en dit zal waarschijnlijk veranderen) wordt het grootste deel van de psyop bereikt ofwel door de wortelverleiding en vervolgens te heersen met de stok, of door angst (eerst plakken, wortel als beloning voor gehoorzaamheid).

Het is hetzelfde spel.

Lees hier het hele verhaal ...