De ineenstorting van Sri Lanka over het VN/WEF Ag-beleid zou een waarschuwing voor de wereld moeten zijn

Terwijl ze kaviaar aten en nipten aan goede wijn, gingen rijke elites op het World Economic Forum (WEF) in Davos tekeer met een keur aan academici, regeringsleiders en milieuactivisten om bespreken hun plannen voor een wereldwijde transitie in de landbouwproductie. Ze waren het er allemaal over eens dat de conventionele praktijken die nu de wereld voeden, moeten worden geschrapt en vervangen door biologische landbouw, die volgens hen de klimaatverandering zou helpen bestrijden en voedselsystemen veiliger zou maken.

Ze benadrukten het binden van hulp aan 's werelds 600 miljoen kleine boeren met inspanningen om de acceptatie van biologische methoden aan te moedigen, die ze beschreven met alle bekende buzzwords, zoals 'regeneratief' en 'duurzaam'. Maar de nieuwe mode is 'agro-ecologie', die niet alleen moderne pesticiden, synthetische meststoffen en GGO's verbiedt, maar ook mechanisatie ontmoedigt.

Je kunt je afvragen of deze rechthebbende leiders een korte pauze namen in hun beraadslagingen om na te denken over het aanhoudende lijden en de hongersnood in Sri Lanka, waar voormalig president Gotabhaya Rajapaksa dit soort advies opvolgde en in de fantasie stapte om 's werelds eerste "volledig biologische en gifvrije ” natie.

Te midden van gejuich van het Davos-type eco-extremisten, kondigde Rajapaksa met trots zijn plannen aan op de Glasgow Climate Summit in 2021. Bijna van de ene op de andere dag verbood hij landbouwchemicaliën en dwong hij telers om biologische landbouw te adopteren en "in sync" te worden met de natuur.

Kort daarna, in juli 2022, vluchtte Rajapaksa voor het leven te midden van massaprotesten en chaos toen de landbouwproductie daalde met 40%. Zelfs vandaag, meer dan 43% van de kinderen onder de vijf jaar lijdt ondervoeding er.

De Davose elite trompettert biologische landbouw als de manier om een ​​einde te maken aan de voedselonzekerheid, ook al levert die op 35% minder voedsel per hectare gemiddeld en zou onmogelijk de huidige bevolking kunnen ondersteunen, laat staan ​​de bijna 10 miljard voorspeld in 2050. Hun Zwitserse deskundigen toegeven, en onderzoekers bevestigen dat het niet kan worden opgeschaald om zelfs maar de helft van de huidige wereldbevolking te voeden.

In feite zou elk duurzaamheidsdoel dat in Davos wordt aangeprezen, worden ondermijnd door een verschuiving naar biologisch. 35% minder productief zijn betekent dat er 50% meer land nodig is om dezelfde hoeveelheid voedsel te verbouwen. Het massaal vergroten van landbouwgrond betekent het kappen van bossen en het vernietigen van leefgebieden. Dat zou de biodiversiteit en de productie verwoesten 50% tot 70% meer broeikasgassen (BKG's).

Biologische promotors moeten toegeven dat biologische boeren veel pesticiden gebruiken. Het zijn gewoon oudere, minder gerichte pesticiden kopersulfaat, die over het algemeen giftig zijn voor mens en dier en in grotere hoeveelheden moeten worden gebruikt omdat ze minder effectief zijn.

Slechts enkele weken voor het WEF op de Conferentie van de Partijen van dit jaar, ook bekend als het VN-Verdrag inzake klimaatverandering in Egypte (COP27) en het VN-Verdrag inzake biologische diversiteit in Montreal (COP15), leiders zongen hetzelfde slechte deuntje en riepen om "regeneratieve landbouw”, “duurzame intensivering” en het woord dat op ieders lippen ligt: ​​“Agro-ecologie. '

Deze cocktail van duurzaamheidstermen is gewoon niet-duurzame boerenlandbouw opnieuw gebotteld, en deze inspanningen zijn de bastaardkinderen van beleidsmakers die besmet zijn met door activisten gevoede verkeerde informatie.

Er is niet alleen meer land nodig voor biologisch. De uitstoot van broeikasgassen neemt toe omdat boeren akkers moeten bewerken (ploegen) of ze onder water moeten zetten om onkruid te bestrijden, in plaats van moderne herbiciden te gebruiken. Voor het vervangen van 100 kg kunstmest is 2-3 ton biologische compost nodig, en organische mest gemaakt van landbouwafval bevat fyto-accumulatie gifstoffen van zware metalen van bodems, het bevorderen van gevaarlijke afvoer.

Maar de Europese Green Deal - een goed voorbeeld van falend biologisch beleid vergelijkbaar met die geprobeerd in Sri Lanka – was nog steeds aangeprezen op deze bijeenkomsten.

Conventionele landbouw verdrievoudigd productiviteit van landbouwgrond tussen 1948 en 2019. Wereldwijd nam het toe graan productie meer dan 300%. Hoewel de cognoscenti het tegendeel beweren, heeft de conventionele landbouw veel echt regeneratieve praktijken overgenomen. In landbouw zonder grondbewerking, gebruiken boeren herbiciden, zoals atrazine en glyfosaat, om onkruid te bestrijden in plaats van machinaal te bewerken.

Ja, atrazine en glyfosaat verminderen erosie en zorgen voor een betere bodemkwaliteit. Ze verminderen ook de CO2-uitstoot met 280,000 ton en besparen 588 miljoen gallons van diesel per jaar - gelijk aan de uitstoot van 1 miljoen auto's. En nee, deze herbiciden zijn niet slecht voor mens en milieu. Atrazine lekt niet uit in het grondwater Gezondheid Canada getoond als reactie op het atrazineverbod van de EU; en glyfosaat veroorzaakt geen kanker, zoals blijkt uit de cijfers van de wereld grootste en langste gezondheid studie.

De rijke elites die het WEF en de COP aansturen, zouden vooruitgang kunnen boeken in de richting van hun prijzenswaardige doelen als ze hun beleid zouden baseren op zulke aantoonbare feiten, in plaats van modieuze organische fantasieën.

Maar de pseudo-ecologie die COP27, COP15, Davos en de EU achtervolgt, kanaliseert de inspanningen van de planeet op het gebied van voedselzekerheid, biodiversiteit en beperking van de uitstoot van broeikasgassen in de richting van een ramp, zoals Sri Lanka kon bevestigen.

Dus deze leiders vliegen naar huis op hun vliegtuigen die broeikasgassen uitstoten, zich niet bewust of onverschillig over de menselijke en ecologische schade die hun beleid bevordert.