Shock: Canadese regering omarmt openlijk het transhumanisme

Kristel van der Elst

In de komende jaren kunnen bio-digitale technologieën in ons leven worden verweven zoals digitale technologieën nu zijn. Biologische en digitale systemen komen samen en kunnen de manier waarop we werken, leven en zelfs evolueren als soort veranderen. Deze bio-digitale convergentie is meer dan een technologische verandering, maar kan de manier waarop we onszelf begrijpen, veranderen en ervoor zorgen dat we opnieuw definiëren wat we als menselijk of natuurlijk beschouwen.

Biodigitale convergentie kan een grote impact hebben op onze economie, onze ecosystemen en onze samenleving. Bereid zijn om het te ondersteunen en tegelijkertijd de risico's met zorg en gevoeligheid te beheren, zal vorm geven aan de manier waarop we omgaan met sociale en ethische overwegingen, en zal beleids- en bestuursgesprekken sturen.

Geleid door zijn mandaat, is Policy Horizons Canada (Policy Horizons) van plan een geïnformeerde en zinvolle dialoog op gang te brengen over plausibele toekomsten voor biodigitale convergentie en de beleidsvragen die kunnen rijzen. In deze eerste paper definiëren en onderzoeken we biodigitale convergentie - waarom het nu belangrijk is om te onderzoeken, wat de kenmerken ervan zijn, welke nieuwe capaciteiten eruit kunnen voortkomen en enkele initiële beleidsimplicaties. We willen in gesprek gaan met een breed spectrum van partners en belanghebbenden over hoe onze bio-digitale toekomst eruit zou kunnen zien, hoe deze convergentie sectoren en industrieën zou kunnen beïnvloeden, en hoe onze relaties met technologie, de natuur en zelfs het leven zelf zouden kunnen evolueren.

We verwelkomen uw opmerkingen en deelname en kijken ernaar uit om dieper in te gaan op de vragen die in dit document worden gesteld.

Kristel van der Elst

Directeur-generaal
Beleid Horizons Canada

Samengevat

Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig begonnen Canadezen en beleidsmakers te begrijpen dat het digitale tijdperk eraan kwam. Early movers grepen kansen, worstelden met uitdagingen en begonnen met behendig beleid dat al decennia lang voordelen biedt. We blijven de krachtige effecten van digitalisering zien, en er zullen er zeker nog meer komen. Maar we kunnen aan de vooravond staan ​​van een nieuwe verstoring van vergelijkbare omvang. Digitale technologieën en biologische systemen beginnen te combineren en samen te smelten op een manier die onze aannames over de samenleving, de economie en ons lichaam diepgaand zou kunnen verstoren. We noemen dit de biodigitale convergentie.

Dit document geeft een eerste kader als leidraad voor het aanstaande toekomstonderzoek van Policy Horizons.

Wat is bio-digitale convergentie?

1 Volledige fysieke integratie van biologische en digitale entiteiten

Digitale technologie kan worden ingebed in organismen en biologische componenten kunnen bestaan ​​als onderdelen van digitale technologieën. De fysieke verweving, manipulatie en versmelting van het biologische en digitale creëren nieuwe hybride vormen van leven en technologie, die elk functioneren in de tastbare wereld, vaak met verhoogde mogelijkheden.

Robots met biologische hersenen⁰¹ en biologische lichamen met digitale hersenen⁰² bestaan ​​al, evenals mens-computer- en hersen-machine-interfaces.⁰³ Het medisch gebruik van digitale apparaten bij mensen⁰⁴, evenals digitaal gemanipuleerde insecten zoals drone-libellen⁰⁵ en bewakingssprinkhanen⁰⁶, zijn voorbeelden van digitale technologie die wordt gecombineerd met biologische entiteiten. Door het zenuwstelsel aan te boren en neuronen te manipuleren, kan technologie aan een organisme worden toegevoegd om zijn functie en doel te veranderen. Nieuwe menselijke lichamen en nieuwe identiteitsgevoelens⁰⁷ zou kunnen ontstaan ​​naarmate de convergentie voortduurt.

2 Co-evolutie van biologische en digitale technologieën

Dit type bio-digitale convergentie ontstaat wanneer vooruitgang in het ene domein grote vooruitgang genereert in het andere. De co-evolutie van biologische en digitale wetenschappen en technologieën maakt vooruitgang in elk domein mogelijk die anders onmogelijk zou zijn. Dit zou kunnen leiden tot biologische en digitale technologieën die worden ontwikkeld als geïntegreerde of complementaire systemen.

Complexe levende systemen - bacteriën, schimmels, planten en dieren, inclusief mensen - worden steeds vaker onderzocht en begrepen door digitale tools en toepassingen zoals machine learning. Dit diepere begrip, mogelijk gemaakt door digitale technologieën, betekent dat biologie onderhevig is aan beïnvloeding en manipulatie die een paar jaar geleden niet mogelijk was.

Gensequencing in combinatie met kunstmatige intelligentie (AI) leidt bijvoorbeeld tot het begrijpen van genetische expressie, die vervolgens wordt gebruikt om bestaande organismen te veranderen om organische verbindingen op nieuwe manieren te creëren.⁰⁸ of zelfs volledig synthetische organismen.⁰⁹ De CRISPR / Cas9-benadering en andere nieuwe technieken voor het bewerken van genen zouden onmogelijk zijn geweest zonder de evolutie van digitale technologie en bio-informatica. Vooruitgang in digitale technologieën hebben bijgedragen aan de vooruitgang van de biologische digitale technologie.¹⁰

We zien ook een beter begrip van de biologie, wat de vooruitgang op het gebied van biologisch computergebruik stimuleert. Neurale netten - computersystemen die zijn ontworpen op basis van biologische hersenen - zijn een voorbeeld van hoe biologisch begrip digitale technologie vormgeeft.

Er is ook een vervaging tussen wat als natuurlijk of organisch wordt beschouwd en wat digitaal, technisch of synthetisch is. Biosynthetische vanille wordt bijvoorbeeld gemaakt met behulp van ferulazuur, eugenol en glucose als substraten, en bacteriën, schimmels en gisten als gastheren voor microbiële productie. Hoewel het niet afkomstig is van een vanilleplant, kan het volgens zowel de Amerikaanse als de EU-voedselwetgeving door zijn productie uit "microbiële transformaties van natuurlijke voorlopers" worden bestempeld als een "natuurlijk aroma".¹¹

3 Conceptuele convergentie van biologische en digitale systemen

Een derde vorm van biodigitale convergentie houdt een verschuiving in perspectief in die onze framing en benadering van biologische en digitale rijken zou kunnen hervormen, waardoor de vermenging van de twee wordt vergemakkelijkt.

Naarmate we de mechanismen die aan de biologie ten grondslag liggen, beter begrijpen en beheersen, kunnen we een verschuiving zien van het vitalisme - het idee dat levende en niet-levende organismen fundamenteel van elkaar verschillen omdat men denkt dat ze door verschillende principes worden beheerst.¹² In plaats daarvan kan het idee dat biologie voorspelbare en digitaal beheersbare kenmerken heeft, steeds gebruikelijker worden als gevolg van het leven in een biologisch digitaal tijdperk. Elke biologiestudent zal tegenwoordig zijn opgegroeid in een digitale wereld en kan dat referentiekader bewust of onbewust toepassen op bio-informatica en biologie in het algemeen.

Vanuit een digitaal perspectief zien we een mogelijke verschuiving in de tegenovergestelde richting. Computeren begon als een manier om voorspelbare, repliceerbare en relatief eenvoudige resultaten te produceren. Naarmate digitale technologie complexer en verbondener werd, begon het systeem de kenmerken van de biologische wereld na te bootsen, wat leidde tot het idee van technologische ecosystemen. Biologische modellen worden ook gebruikt om digitale tools te ontwikkelen, zoals AI op basis van neurale netten.

Lees hier het hele verhaal ...