Wetenschappers ontdekken hoe ze valse herinneringen kunnen implanteren en andere kunnen verwijderen

Herinneringen zijn lastig en kan veel meer omvatten dan onze werkelijke herinneringen.

Onze geest kan herinneringen maken uit verhalen die we hebben gehoord, of foto's die we hebben gezien, zelfs als de werkelijke herinneringen allang vergeten zijn. En, nieuw onderzoek suggereert, dit kan zelfs gebeuren wanneer de verhalen niet waar zijn.

"Ik vind het zo interessant, maar ook eng, dat we onze hele identiteit en onze mening over ons verleden baseren op iets dat zo kneedbaar en feilbaar is," psycholoog Aileen Oeberst aan de Universiteit van Hagen in Duitsland vertelt Omgekeerde.

Oeberst is de eerste auteur van Een studie maandag uitgebracht in de Proceedings van de National Academy of Sciences dat valse herinneringen onderzoekt en wat er kan worden gedaan om ze om te keren. Valse herinneringen, zo suggereert de studie, zijn meer dan verontrustend. Als ze wortel schieten, kunnen ze een rechtszaal ontwrichten - en het lot van de individuen daar.

Noodzakelijke achtergrond - Een van de grootste bronnen van valse herinneringen, zegt Oeberst, zijn klinisch psychologen die geloven in onderdrukte herinneringen. Dit is het idee dat een persoon die een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt, selectief herinneringen aan zijn trauma kan vergeten.

“Het is echt goed gedocumenteerd dat wat die mensen meestal lijden, is dat ze niet kunnen vergeten. Ze hebben flashbacks, ze hebben PTSD, ze kunnen het niet wegduwen ”, zegt Oeberst. "Er is niet veel bewijs voor onderdrukking."

Maar als een therapeut tegen een patiënt zegt dat de huidige symptomen erop wijzen dat ze bijvoorbeeld zijn misbruikt - en dat als de patiënt het zich niet herinnert, het nog steeds kan gebeuren - kan dit valse herinneringen oproepen.

"Als mensen proberen te zoeken [naar een herinnering], vinden ze meestal iets", zegt Oeberst.

Deze valse herinneringen worden een groot probleem wanneer ze eindigen als bewijs in een rechtszaalDaarom bestuderen onderzoekers niet alleen hoe ze zijn gemaakt, maar ook hoe ze kunnen worden geïdentificeerd en omgekeerd.

In de nieuwe studie waren Oeberst en collega's in staat om met succes valse herinneringen in proefpersonen te implanteren - en ze vervolgens om te keren.

Wat is er nieuw - De psychologen implanteerden valse herinneringen bij 52 proefpersonen met een gemiddelde leeftijd van 23 jaar, dankzij kritische hulp van de ouders van de proefpersonen.

De ouders identificeerden gebeurtenissen die hun kinderen wel en niet waren overkomen - en genereerden twee gebeurtenissen die aannemelijk waren maar niet waren gebeurd. De onderzoekers vroegen de proefpersonen vervolgens om elke gebeurtenis, waar of niet, te herinneren, inclusief details zoals wie aanwezig was en wanneer het gebeurde.

Ze ontmoetten elkaar meerdere keren; bij de derde sessie geloofden de meeste deelnemers op zijn minst dat de valse gebeurtenissen waren gebeurd. Meer dan de helft had werkelijk valse herinneringen aan hen ontwikkeld.

Dit was niet de eerste keer dat onderzoekers hebben aangetoond hoe gemakkelijk het kan zijn om valse herinneringen te implanteren. Maar het was de eerste keer dat ze probeerden ze om te keren - zonder de proefpersonen te onthullen wat er was gebeurd.

Ze ontdekten dat twee belangrijke methoden de deelnemers hielpen hun eigen echte herinneringen te onderscheiden van de valse:

• Hen vragen de bron van de herinnering op te roepen
• Hen uitleggen dat onder druk worden gezet om iets meerdere keren te herinneren, valse herinneringen kan oproepen

Waarom dit belangrijk is - Uiteindelijk vond het team rijke, valse herinneringen die meestal ongedaan kunnen worden gemaakt. En ze kunnen relatief eenvoudig ongedaan worden gemaakt.

"Als je mensen op dit punt kunt brengen waarop ze zich daarvan bewust zijn, kun je ze in staat stellen om dichter bij hun eigen herinneringen en herinneringen te blijven, en de suggestie van andere bronnen uit te sluiten", zegt Oeberst.

"Je hoeft niet te weten wat de waarheid is, en daarom zijn het leuke strategieën", expert op het gebied van valse herinneringen Elisabeth Loftus, die niet bij het onderzoek betrokken was, vertelt Omgekeerde.

"Het is misschien mogelijk dat mensen - aanklagers, politie of anderen - voordat ze mensen gaan vervolgen, een aantal van deze strategieën uitproberen voordat ze mogelijk onschuldige mensen in vreselijke juridische nachtmerries verstrikt raken."

Oeberst en haar collega's hebben de valse herinneringen niet volledig uitgewist. Maar ze brachten hun voorkomen terug tot ongeveer het niveau van hun eerste sessie, toen ze voor het eerst de nepgebeurtenis noemden - ongeveer een acceptatiegraad van 15 tot 25 procent. Een jaar later verwierp 74 procent van de deelnemers de valse herinneringen of zei dat ze er geen herinnering aan hadden.

"Een gebrekkig geheugen doet er in het dagelijks leven misschien niet toe - als ik je vertel dat ik gisteravond kip heb gegeten in plaats van pizza, maakt het misschien niet uit", zegt Loftus.

“Maar een heel nauwkeurig geheugen is van belang als we het hebben over deze rechtszaken. Het maakt uit of de slechterik krullend haar of steil haar had of dat de auto door rood of groen licht reed. "

Lees hier het hele verhaal ...