Rickards: de ineenstorting van de grote toeleveringsketen

Wat is de oorzaak van de afbraak van de toeleveringsketen? Dat is een kritische vraag, maar het antwoord is bijna niet relevant. De supply chain is een complex dynamisch systeem van enorme schaal. Het is van een complexiteit vergelijkbaar met het klimaat als systeem.

Dit betekent dat exacte oorzaak en gevolg niet kunnen worden berekend, omdat de benodigde verwerkingskracht groter is dan de gecombineerde verwerkingskracht van elke computer ter wereld.

De meeste mensen hebben enig idee hoe toeleveringsketens werken, maar weinigen begrijpen hoe omvangrijk, complex en kwetsbaar ze zijn. Als je naar de winkel gaat om een ​​brood te kopen, weet je dat het brood niet mystiek op het schap verscheen.

Het werd bezorgd door een plaatselijke bakker, op het schap gezet door een klerk, je droeg het naar huis en serveerde het bij het avondeten. Dat is een beknopte beschrijving van een toeleveringsketen – van bakker tot winkel tot thuis.

Toch komt die beschrijving nauwelijks aan de oppervlakte. Hoe zit het met de vrachtwagenchauffeur die het brood van de bakkerij naar de winkel bracht? Waar haalde de bakkerij het meel, de gist en het water om het brood te maken? Hoe zit het met de ovens die worden gebruikt om het brood te bakken? Toen het brood gebakken was, werd het in een of andere doorzichtige of papieren wikkel gedaan. Waar kwamen die vandaan?

Zelfs die uitgebreide beschrijving van een supply chain is nog maar net begonnen in termen van een complete keten. Het meel dat voor het bakken werd gebruikt, was afkomstig van tarwe. Die tarwe werd op een boerderij verbouwd en met zwaar materieel geoogst. De boer huurt arbeidskrachten in, gebruikt water en kunstmest en stuurt zijn tarwe op pad voor verwerking en verpakking voordat het naar de bakkerij gaat.

De fabrikant die de oven heeft gebouwd, heeft zijn eigen toeleveringsketen van staal, gehard glas, halfgeleiders, elektrische circuits en andere inputs die nodig zijn om de ovens te bouwen. De ovens zijn ofwel met de hand gemaakt (op bestelling gemaakt) of massaproductie (op voorraad) in een fabriek die assemblagelijnen of productiecellen kan gebruiken om de klus te klaren.

De fabriek vereist input van elektriciteit, aardgas, verwarmings- en ventilatiesystemen en geschoolde arbeidskrachten om de ovens te maken.

De winkel die het brood verkoopt, bevindt zich aan de ontvangende kant van tal van toeleveringsketens. Het vereist ook elektriciteit, aardgas, verwarmings- en ventilatiesystemen en geschoolde arbeidskrachten om de deuren open te houden en goederen op voorraad te houden. De winkel heeft laadperrons, achterkamers voor inventaris, vorkheftrucks en transportbanden om de goederen van vrachtwagen naar schap te verplaatsen.

Elke schakel in deze supply chains heeft transport nodig. De boer vertrouwt op vrachtwagens of het spoor voor de levering van zaden, meststoffen, apparatuur en andere inputs. De ovenfabrikant vertrouwt ook op vrachtwagens of het spoor voor de levering van zijn inputs, inclusief ovencomponenten. De bakkerij en de winkel zijn voornamelijk afhankelijk van vrachtwagens voor de levering van hun inputs en de afgewerkte broden. De consument vertrouwt op haar auto om naar de winkel te gaan en naar huis terug te keren.

Deze transportmodi hebben hun eigen toeleveringsketens met vrachtwagenchauffeurs, treiningenieurs, goede wegen, goede spoorwegen, spooruitlopers en energievoorziening om in beweging te blijven en leveringen op tijd te houden.

Dit hele netwerk (boerderijen, fabrieken, bakkerijen, winkels, vrachtwagens, spoorwegen en consumenten) is afhankelijk van de energievoorziening om te kunnen blijven functioneren. De energie kan afkomstig zijn van kernreactoren, kolen- of aardgasgestookte elektriciteitscentrales of hernieuwbare bronnen die worden gevoed aan een net van hoogspanningsdraden, onderstations, transformatoren en lokale verbindingen om de individuele gebruiker te bereiken.

Alles wat hierboven is beschreven, bevindt zich ergens in een complexe toeleveringsketen die nodig is om te produceren een brood. Neem nu al het andere in de supermarkt (fruit, groenten, vlees, gevogelte, vis, conserven, koffie, specerijen enzovoort) en stel je de toeleveringsketens voor die nodig zijn voor elk van die producten.

Neem vervolgens alle andere winkels in het winkelcentrum (huishoudartikelen, kleding, apotheek, hardware, restaurants, sportartikelen) en stel je alle goederen en diensten voor die beschikbaar zijn bij die verkopers en de toeleveringsketens achter elk van die winkels.

Als je denkt dat ik de componenten en stappen bij het maken van een brood in het bovenstaande voorbeeld heb overdreven, dat is niet zo. Het bovenstaande voorbeeld is een sterk vereenvoudigde beschrijving van de feitelijke toeleveringsketen.

Een volledige beschrijving van de benodigde toeleveringsketen zou verder teruggaan (waar komen de zaden voor de tarwe vandaan?) en vertakken in tangentiële richtingen (waar komen de broodverpakkingen vandaan?).

Een volledige beschrijving van de toeleveringsketen van het brood met analyse van de leverancierskeuze, kwaliteitscontroletests en kortingen op bulkaankopen onder andere takken van beslissingsbomen zou gemakkelijk enkele honderden pagina's kunnen beslaan.

Bedenk nu dat alle schakels in de toeleveringsketen en mogelijke knelpunten die hierboven zijn beschreven puur binnenlands zijn. Maar heel weinig toeleveringsketens zijn echt zo lokaal. CEO's, logistieke ingenieurs, consultants en politici hebben de afgelopen 30 jaar supply chains gemaakt globaal.

Je hebt gehoord van een discussie over globalisering sinds het begin van de jaren negentig. Wat men zich misschien niet realiseerde, is dat het proces dat werd geglobaliseerd de toeleveringsketen was.

Je weet dat je iPhone uit China komt. Wist je dat het speciale glas dat in de iPhone wordt gebruikt uit Zuid-Korea komt? Wist je dat de halfgeleiders in de iPhone uit Taiwan komen? Dat de intellectuele eigendom en het ontwerp van de iPhone uit Californië komen?

De iPhone omvat flash-opslag uit Japan, gyroscopen uit Duitsland, audioversterkers, batterijladers, displayport-multiplexers, batterijen, camera's en honderden andere geavanceerde onderdelen.

In totaal werkt Apple samen met leveranciers in 43 landen op zes continenten om de materialen en onderdelen voor een iPhone te verkrijgen. Dat is een kort overzicht van de iPhone-toeleveringsketen. Natuurlijk heeft elke leverancier in die supply chain zijn eigen supply chain van bronnen en processen. Nogmaals, supply chains zijn enorm complex.

Zodra het mondiale perspectief is toegevoegd, moeten we onze transportmogelijkheden uitbreiden van vrachtwagens en treinen naar schepen en vliegtuigen. Havens en luchthavens zijn dus extra schakels in de keten.

Die faciliteiten hebben hun eigen verbindingen en inputs, waaronder kranen, containers, havenautoriteiten, luchtverkeersleiders, loodsen, kapiteins en de schepen zelf. En aan onze lijst met vrachtwagens, treinen, schepen en vliegtuigen kunnen we pijpleidingen toevoegen die vloeistoffen zoals aardolie, benzine en aardgas vervoeren.

Je snapt het idee. Toeleveringsketens zijn misschien verborgen, maar ze zijn overal. Ze zijn onderling met elkaar verbonden, dicht genetwerkt en onvoorstelbaar complex.

De toetssteen van deze inspanningen was het idee van just-in-time inventory (JIT). Als u stoelen op een assemblagelijn voor auto's installeert, is het ideaal als die stoelen dezelfde ochtend als de installatie in de fabriek aankomen. Dat minimaliseert de opslag- en voorraadkosten. Hetzelfde geldt voor elk onderdeel dat op de assemblagelijn is geïnstalleerd. De logistiek hierachter is ontmoedigend, maar kan worden beheerd met state-of-the-art software.

Al deze inspanningen zijn prima voor zover ze gaan. De kostenbesparingen zijn reëel. De toeleveringsketens zijn efficiënt. Het vermogen van dit systeem om de kosten te drukken is aantoonbaar.

De supply chain-revolutie sinds het begin van de jaren negentig draait om kostenreductie, die wordt doorgegeven aan de consument in de vorm van lagere prijzen. Dat verklaart praktisch het hele fenomeen.

Er is alleen een probleem. Het systeem is uiterst kwetsbaar. Als dingen kapot gaan, wordt alles tegelijkertijd erger. Eén gemiste levering kan ertoe leiden dat een hele assemblagelijn wordt stilgelegd. Eén vertraagd schip kan resulteren in lege schappen. Eén stroomstoring kan leiden tot een transportstoring.

Dat is in een notendop wat er is gebeurd met de wereldwijde toeleveringsketen. Er is een gebrek aan redundantie. Het systeem is niet bestand tegen schokken. De schokken hebben niettemin plaatsgevonden (pandemie, handelsoorlogen, ontkoppeling tussen China en de VS, tekorten aan onderpand van banken en meer) en het systeem is ingestort.

De mislukkingen stapelen zich op. Vertragingen bij het ontvangen van grondstoffen in China hebben geleid tot vertragingen in de productie voor de export. Energietekorten in China hebben geleid tot een verdere verstoring van de staalproductie, mijnbouw, transport en andere basisindustrieën.

Vertragingen in de haven van Los Angeles hebben geleid tot vertraging van onderdelen en eindproducten in de VS Door een tekort aan halfgeleiders is de productie stopgezet van elektronica, apparaten, auto's en andere duurzame consumptiegoederen die afhankelijk zijn van geautomatiseerde toepassingen. Je hebt gezien hoe complex het systeem is.

Waar het op neerkomt, is dat als toeleveringsketens kapot gaan, de economie kapot gaat. Als de economie instort, loopt de ineenstorting van de sociale orde niet ver achter.

En de kosten van sociale wanorde zijn veel hoger dan eventuele besparingen van zogenaamd efficiënte toeleveringsketens.

Lees hier het hele verhaal ...