Reuzen op sociale media geven trollen gratis pas om critici lastig te vallen

Nu we de laatste uren van de vierdaagse online boycot van de sport ingaan, laten we, uit protest tegen het rampzalige falen van de socialemediareuzen om haat aan te pakken, een alternatieve realiteit proberen voor te stellen. Net als nu begint het met trollen die racistisch misbruik sturen naar bijvoorbeeld Mohamed Salah of Marcus Rashford, of meedogenloos een vrouwelijke sportster of commentator aanvallen. Alleen in dit parallelle universum komt een spetterend team van onderzoekers in actie.

Wat kan er daarna gebeuren? Eerst zouden de onderzoekers de namen en telefoonnummers van de daders te weten komen en waar ze woonden. Dan zouden de autoriteiten worden gealarmeerd. Kort daarna zouden rekeningen worden gesloten. En in het ergste geval zou de politie vervolgen. Eindelijk, toen mensen begonnen te beseffen dat online acties daadwerkelijke gevolgen hadden, begonnen velen hun gedrag aan te passen. De tsunami van online haat kan uiteindelijk een zeegolf worden.

Een vleugje fantasie? Misschien. Maar het is niet zo belachelijk als het klinkt. Afgelopen mei voerden onderzoekers van Sportradar, die het grootste deel van hun tijd doorbrachten met het identificeren van matchfixing, een proefproject uit bij twee tentoonstellingstennistoernooien waar ze trollen opspoorden.

Degenen die het doelwit waren, waren onder meer Taylor Townsend, die door zes trollen werd misbruikt vanwege haar huidskleur, en een mannelijke tennisster die werd bedreigd met fysiek geweld tegen zichzelf en zijn vriendin. In totaal stuurden 44 mensen in die weken beledigende berichten naar spelers. Sportradar spoorde er 21 op.

Vervolgens waarschuwden ze de bevoegde autoriteiten en hielpen hen bij het volgen van een gepaste actie - van het schoppen van de trollen van sociale mediaplatforms tot het samenwerken met wetshandhavers om gerechtelijke stappen te ondernemen. De reactie was natuurlijk anders, afhankelijk van de ernst van de dreiging en de locatie. Maar het hielp de slachtoffers het gevoel te krijgen dat iemand op hun rug keek.

Sindsdien heeft het bedrijf soortgelijke programma's uitgevoerd in twee andere sporten, waarbij Andreas Krannich, de algemeen directeur van de integriteitsdiensten van Sportradar, me vertelde dat ze een slagingspercentage van ongeveer 50% hebben behaald. "Het maakt weinig uit of je matchfixing zoekt of iemand die spelers misbruikt op sociale media", zegt hij. “Uiteindelijk is het een onderzoek. En mijn jongens komen uit de wereld van politie, wetshandhaving en financiële fraude, en in het bijzonder militaire verdediging en terrorismebestrijding. Zodat ze weten hoe ze mensen kunnen vinden. "

Een dergelijke benadering is duidelijk de gouden standaard. Maar er zijn ook eenvoudigere stappen die socialmediabedrijven zouden kunnen nemen. Kijk naar Twitter. Het benadrukt: “Racistisch gedrag hoort niet thuis in onze service en wanneer we accounts identificeren die een van de Twitter regels voeren we handhavingsmaatregelen ”, en toch is de interpretatie van wat als racisme telt, raadselachtig.

"Neem de volgende racistische tweets", schrijft Sunder Katwala in de New Statesman van deze week. "'Geen zwarten in het Engelse team - houd ons team wit' en 'Marcus Rashford is geen Engels - zwarten kunnen geen Engels zijn.' Ik heb Twitter gevraagd om te bevestigen of dit racisme op het platform is toegestaan. Ze bevestigden dat dit soort racistische tweets niet in strijd zijn met de huidige regels. " Ondanks dit alles, zegt Katwala, zijn de regels van Twitter nog steeds sterker dan die van Facebook.

Katwala zelf zegt dat hij veel meer racistisch misbruik krijgt dan twintig jaar geleden, "ondanks dat er minder mensen racistisch zijn". Veranderingen in de technologie hebben het racisten mogelijk gemaakt hun gif veel gemakkelijker - en direct - te verspreiden. En hoewel voetbal de boycot heeft geleid, moet het ook goed naar zichzelf kijken. Uit een recente YouGov-peiling voor Kick It Out, die meer dan 20 fans ondervroeg, bleek dat 1,000% van hen in 30 tijdens een wedstrijd racistische opmerkingen of gezangen had gezien of gehoord. Dat is een schokkend, beschamend cijfer.

Lees hier het hele verhaal ...