Pas op voor groene technocraten: niet geselecteerd, niet verantwoordelijk, niet aflatend

De Britse commissie voor klimaatverandering heeft niets dan minachting voor het publiek.

Vraag mensen wat de grootste huisvestingsproblemen van het VK zijn en de meeste zullen u terecht vertellen dat er niet genoeg huizen zijn en dat de prijzen en huurprijzen veel te hoog zijn. Maar Britse beleidsmakers zijn bezig met iets anders en zijn er al lang mee bezig: dat onze huizen bijdragen aan en een risico lopen op, opwarming van de aarde.

Het was dus dat een niet-departementale overheidsinstantie, de Commissie klimaatverandering (CCC), vorige week aankondigde dat 'Britse huizen niet geschikt zijn voor de toekomst' en dat strenge nieuwe bouwnormen en handhaving noodzakelijk zullen zijn. Het meest schokkend van allemaal, zei de CCC: 'er mogen geen nieuwe huizen op het gasnet worden aangesloten' en daarom moeten centrale verwarming en sanitair voor gas geleidelijk worden afgeschaft.

Het is een goed idee om de planeet en huizen te redden van de verwoestingen van klimaatverandering. Maar de beweringen van de CCC zijn twijfelachtig. Zoals ik gemeld heb hier tijdens de hittegolf van afgelopen zomer heeft de CCC, net als veel klimaatalarmisten, de neiging om risico's te overdrijven en historisch perspectief te verliezen. In werkelijkheid zijn huizen eigenlijk beter beschermd tegen het ietwat warmere, ietwat natter en ietwat winderige weer waarvan wetenschappers voorspellen dat het onze toekomst kan zijn dan ze zelfs een generatie geleden waren.

De CCC stelt dat de Britse emissiereductiedoelstellingen niet kunnen worden bereikt 'zonder een vrijwel volledige koolstofarme woningvoorraad'. Gasketels moeten daarom worden verboden in nieuwe (en dan oudere) huizen, omdat 'energieverbruik in huizen ongeveer 14 procent van de Britse broeikasgasemissies uitmaakt'. In plaats daarvan zullen energie-efficiëntere systemen, zoals grond- en luchtwarmtepompen, en grotere isolatieniveaus worden gebruikt.

Het probleem hiermee is dat als er economische alternatieven voor centrale verwarming op gas en warm water zouden bestaan, er geen behoefte is aan normen en de handhaving ervan. Maar ze bestaan ​​niet. Zero-carbon huizen zijn het spul van Grote ontwerpen - een leuk idee, maar meer een mode-accessoire voor de rijken dan een ontwerpprincipe dat levens zal verbeteren.

Goedkopere experimenten met koolstofarme bouw hebben geleid tot klachten dat huizen te warm worden in de zomer; slechte ventilatie hebben en daarom vocht en schimmel; en van hun bewoners te eisen comfort op te offeren. Het meest opvallend en het meest tragisch is de onvoorzichtige toepassing van energie-efficiëntienormen zoals voorgeschreven door technocraten op afstand - in plaats van consumenten, volgens hun eigen behoeften - bijgedragen naar de ramp met Grenfell.