Het middenoosten biedt twee afbeeldingen. De ene zijn smerige terroristen die in ellende opereren en de andere is het toppunt van hightech en weelde. De Arabische wereld wil de wereld leiden op het gebied van fintech, slimme steden en alomtegenwoordige bewaking, die allemaal in één woord kunnen worden samengevat: technocratie. ⁃ TN-editor
De luchthaven van Dubai, 's werelds drukste voor internationale reizen, kan al surrealistisch aanvoelen, met zijn holle belastingvrije winkels, kunstmatige palmbomen, glanzende terminals, watervallen en bijna-arctische niveaus van airconditioning.
Nu rolt het belangrijkste oost-west-transitknooppunt een nieuwe toevoeging uit het rijk van sciencefiction uit: een irisscanner die iemands identiteit verifieert en de noodzaak voor iets wegneemt. menselijke interactie bij het binnenkomen of verlaten van het land.
Het is het nieuwste kunstmatige-intelligentieprogramma dat de Verenigde Arabische Emiraten hebben gelanceerd te midden van de stijgende coronavirus-pandemie, contactloze technologie die de overheid promoot om de verspreiding van het virus tegen te gaan. Maar de inspanningen hebben ook hernieuwde vragen over mass surveillance in de federatie van zeven sheikhdoms, die volgens experts een van de hoogste concentraties bewakingscamera's per hoofd van de bevolking ter wereld heeft.
De luchthaven van Dubai is vorige maand begonnen met het aanbieden van het programma aan alle passagiers. Op zondag stapten reizigers na het inchecken naar een irisscanner, keken hem goed aan en vlogen binnen enkele seconden door de paspoortcontrole. Voorbij waren de dagen van papieren kaartjes of logge telefoon-apps.
In de afgelopen jaren hebben luchthavens over de hele wereld hun gebruik van tijdbesparende gezichtsherkenningstechnologie versneld om passagiers naar hun vluchten te verplaatsen. Maar Dubai's irisscan verbetert de meer alledaagse geautomatiseerde poorten die elders worden gezien, zeiden de autoriteiten, door de irisgegevens te verbinden met de gezichtsherkenningsdatabases van het land, zodat de passagier geen identificatiedocumenten of instapkaart nodig heeft. De ongebruikelijke samenwerking tussen de langeafstandsvervoerder Emirates, eigendom van een soeverein vermogensfonds van Dubai, en het immigratiekantoor van Dubai integreert de gegevens en brengt reizigers in één klap van het inchecken naar het instappen, voegde ze eraan toe.
"De toekomst komt eraan", zei majoor-generaal Obaid Mehayer Bin Suroor, adjunct-directeur van het directoraat-generaal Residency en Buitenlandse Zaken. "Nu zijn alle procedures 'slim' geworden, ongeveer vijf tot zes seconden."
Maar net als alle gezichtsherkenningstechnologieën draagt het programma bij aan de vrees voor het verdwijnen van de privacy in het land, dat internationale kritiek heeft gekregen omdat het zich richtte op journalisten en mensenrechtenactivisten.
Volgens de biometrische privacyverklaring van Emirates koppelt de luchtvaartmaatschappij de gezichten van passagiers aan andere persoonlijk identificeerbare gegevens, waaronder paspoort- en vluchtgegevens, en bewaart deze gegevens "zolang als redelijkerwijs nodig is voor de doeleinden waarvoor ze zijn verzameld." De overeenkomst bood weinig details over hoe de gegevens zullen worden gebruikt en opgeslagen, behalve dat hoewel het bedrijf geen kopieën maakte van de gezichten van passagiers, andere persoonlijke gegevens "Kan worden verwerkt in de systemen van andere Emirates."
Bin Suroor benadrukte dat het immigratiekantoor van Dubai de persoonlijke gegevens van passagiers 'volledig beschermt' zodat 'geen enkele derde deze kan zien'.
Maar zonder meer informatie over hoe gegevens zullen worden gebruikt of opgeslagen, verhoogt biometrische technologie de mogelijkheid van misbruik, zeggen experts.
"Elke vorm van bewakingstechnologie roept rode vlaggen op, ongeacht in welk land het zich bevindt", zegt Jonathan Frankle, een doctoraatsstudent kunstmatige intelligentie aan het Massachusetts Institute of Technology. "Maar in een democratisch land, als de surveillancetechnologie transparant wordt gebruikt, is er in ieder geval een mogelijkheid om er een openbaar gesprek over te voeren."
Irisscans, waarbij mensen in een camera moeten staren alsof ze een vingerafdruk aanbieden, zijn de laatste jaren wereldwijd wijdverspreider geworden omdat er vragen zijn gerezen over de nauwkeurigheid van gezichtsherkenningstechnologie. Irisbiometrie wordt als betrouwbaarder beschouwd dan bewakingscamera's die de gezichten van mensen op afstand scannen zonder hun medeweten of toestemming.
Patrick Wood is een toonaangevende en kritische expert op het gebied van duurzame ontwikkeling, groene economie, Agenda 21, 2030 Agenda en historische technocratie. Hij is de auteur van Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation (2015) en co-auteur van Trilaterals Over Washington, Volumes I en II (1978-1980) met wijlen Antony C. Sutton.
