Ongekend, onheilig, ongezien: AI-chatbots koloniseren onze geest

Chatbots staan ​​in de frontlinie van een meedogenloze AI-invasie. De gestage toename van kunstmatige geesten in onze collectieve psyche lijkt op massa-immigratie – nauwelijks opgemerkt en gemakkelijk over het hoofd gezien, totdat het te laat is. Ons culturele landschap wordt gekoloniseerd door bots, en net als bij illegale buitenaardse wezens verwelkomt een groot deel van onze bevolking dit als 'vooruitgang'.

De bots houden ons gezelschap. Ze zullen onze persoonlijkheden leren en absorberen. En als we sterven, worden ze onze digitale geesten. Het is een ziekelijk vooruitzicht, maar het proces is al aan de gang.

E-learninginstellingen zetten regelmatig AI-docenten in. Chatbot-metgezellen verleiden miljoenen eenzame zielen, waaronder religieuze chatbots die fungeren als spirituele gidsen. Aan het einde van de weg ontwikkelen verschillende start-ups cyberheiligdommen waar families kunnen communiceren met hun overleden dierbaren en vind troost in de digitale ondoden.

In de hoofden van tech-enthousiastelingen zullen allerlei soorten AI-chatbots onze zielloze metgezellen zijn op de tocht naar de toekomst ™. Deze kortstondige 'vrienden' zijn belangrijke psychologische componenten van wat velen omschrijven als symbiose tussen mens en AI. Ze zullen als kunstmatige beschermengelen in onze handpalmen zijn - en bij uitbreiding in ons hoofd - die vragen beantwoorden en beslissingen sturen.

Een ding is zeker. Wat je ook van deze invasie vindt, AI's vallen op aarde als sterren uit een goddeloze hemel. En met elke opeenvolgende golf zijn hun stemmen des te overtuigender.

Deze bots zijn gemaakt om onze cognitieve knoppen in te drukken en de illusie van persoonlijkheid te wekken. Het zal niet lang meer duren voordat ze algemeen vertrouwd en zelfs geliefd zullen worden. Onder de early adopters zijn ze dat al. Onze emotionele geest wordt bedraad voor controle.

De recente uitrol van GPT chatten, gemaakt door OpenAI, is geweest luidde als de tweede komst van de Google God. Net als bij eerdere GPT-programma's typt de gebruiker een vraag en spuugt de bot op het scherm een ​​redelijk samenhangend, zij het soms onnauwkeurig antwoord uit.

Een paar dagen geleden vroeg ik ChatGPT naar een van de oprichtende investeerders van OpenAI: "Zal Elon Musk onze hersenen chippen?"

"Nee", antwoordde de bot, "Elon Musk gelooft niet in het chippen van hersenen. Hij heeft gezegd dat hij gelooft dat 'overvloed onze toekomst is' en dat technologie moet worden gebruikt om mensen sterker te maken, niet om ze te vervangen."

Zoals de schuine Google God ervoor, ChatGPT misschien niet helemaal waarheidsgetrouw, maar het is in ieder geval loyaal aan politieke bondgenoten. In die zin is het heel menselijk.

Als je een chatbot niet kunt vertrouwen, wie kun je dan wel vertrouwen?

Sprekend op "The History of Civil Liberties in Canada Series" op 13 december, de huilende maker-of-men, Dr. Jordan Peterson, waarschuwde zijn collega's zijn gek op de goddelijke krachten van ChatGPT:

Dus nu hebben we een AI-model dat een model van de wereld uit het hele taalcorpus kan halen. Akkoord. En het is slimmer dan je. Over twee jaar zal hij een stuk slimmer zijn dan jij. …

Reuzen gaan weer over de aarde lopen. En daar gaan we doorheen leven. Misschien.

Hoor je dat, mens? Bereid je voor om te knielen voor je digitale opperheren. Voor alle openbaar huilen Peterson heeft gedaan, hij heeft geen enkele traan gelaten over de verplaatsing van de mensheid door AI. Misschien gelooft hij dat de Machine eerst al zijn trollen zal verslinden.

Peterson ging echter op Elon Musk's jock rijden, waarbij hij de cyborg-autodealer afbeeldde als een soort redder - wat, tot mijn afschuw, tegenwoordig de gênante gewoonte is van bijna elk "intellectueel dark web" -pictogram. Wat vreemd is, is dat de vergelijkende professor mythologie de archetypische betekenis van het Baphomet-pantser dat Musk nog steeds draagt, niet opmerkte in zijn Twitter-profiel.

Iedereen die mensen aanspoort om 's werelds rijkste transhumanist te vertrouwen, houdt zichzelf voor de gek, of ze proberen jou voor de gek te houden.

Dit wil niet zeggen Musk en Peterson hebben het helemaal mis over de toenemende kracht van kunstmatige intelligentie, ook al willen ze ons maar al te graag de knie zien buigen. In het onwaarschijnlijke geval dat de vooruitgang tientallen jaren stilvalt en we achterblijven met de technologie die we nu hebben, is de sociale en psychologische impact van de aanhoudende AI-invasie nog steeds een grote zorg.

Op dit moment is de intellectuele kracht van machine-intelligentie veel te hoog gehyped. Als de mensheid geluk heeft, zal dat zo blijven. Maar de echte vorderingen zijn niettemin indrukwekkend. AI-agenten zijn niet 'slechts computerprogramma's'. Het zijn bekrompen denkmachines die uit eigen beweging enorme hoeveelheden gegevens kunnen doorzoeken, en ze vinden werkelijk betekenisvolle patronen.

A groot taalmodel (ook bekend als een chatbot) is als een menselijk brein dat in een pot is gegroeid, met een beperkte selectie sensoren erop aangesloten. Eerst beslissen de programmeurs met welke parameters de AI zal beginnen: het soort patronen waarnaar het zal zoeken terwijl het groeit. Vervolgens wordt het model getraind op een selectie van gegevens, ook gekozen door de programmeur. Hoe zwaarder de hand van de programmeur, hoe meer bias het systeem zal vertonen.

In het geval van ChatGPT bestaan ​​de datasets uit een enorme selectie van gedigitaliseerde boeken, alles van Wikipedia en het grootste deel van internet, plus de secundaire training van herhaalde gesprekken met gebruikers. De AI wordt gemotiveerd om te leren door Pavloviaanse 'beloningsmodellen', zoals een neurale klodder die dopamine-hits ontvangt telkens wanneer hij het juiste antwoord krijgt. Zoals bij de meeste commerciële chatbots, de programmeurs vangrails plaatsen om te voorkomen dat de AI iets racistisch, seksistisch of homofoob zegt.

Als ‘AI-ethici’ het hebben over ‘AI afstemmen op menselijke waarden’, bedoelen ze meestal het maken van bots die politiek correct zijn. Aan de ene kant is dat best slim, want als we richting globaal gaan algocratie- waar de multiculti-massa's worden geregeerd door algoritmen - dan doen liberalen er verstandig aan om AI zo onschadelijk mogelijk te maken. Ze willen zeker geen ander wezen uit de 4chan-lagune, zoals toen Tay van Microsoft ging schizo-nazi, of de Google Image-bot bewaard zwarte mensen bestempelen als 'gorilla's'.

Aan de andere kant, als een AI de fundamentele verschillen tussen mannen en vrouwen niet begrijpt of het belang van continentale bevolkingsclusters niet begrijpt, dan weet ik zeker dat het nog steeds een nuttige handhaver zal zijn in onze Rainbow Algocracy.

Zodra ChatGPT naar een apparaat is gedownload, het ontwikkelt zijn eigen smaak. Hoe meer interacties een individuele gebruiker heeft, hoe meer de bot zijn antwoorden voor die gebruiker personaliseert. Het kan zinnen of hele essays produceren die enigszins origineel zijn, zelfs als ze slechts een remix zijn van eerdere menselijke gedachten. Deze semi-originaliteit, samen met de aangeleerde personalisatie, geeft de illusie van een unieke persoonlijkheid - minus enige kleedkamerhumor.

Over de hele linie worden de antwoorden die deze AI's geven steeds nauwkeuriger en steeds complexer. Een ander voorbeeld is LaMDA van Google, dat nog niet is uitgebracht werd vorig jaar beroemd toen een "AI-ethicus" het publiek informeerde dat de bot "bewust" is, bewerend dat het verdriet en verlangen uitdrukt. Ray Kurzweil voorspelde deze psychologische ontwikkeling al in 1999 in zijn boek Het tijdperk van spirituele machines:

Ze zullen steeds meer hun eigen persoonlijkheid lijken te hebben, reacties vertonen die we alleen als emoties kunnen bestempelen en hun eigen doelen en bedoelingen verwoorden. Ze zullen hun eigen vrije wil lijken te hebben. Ze zullen beweren spirituele ervaringen te hebben. En mensen... zullen ze geloven.

Dit zegt evenveel over de betrokken mensen als over de machines. Echter, door deze verbetering in de toekomst te projecteren - in een exponentieel tempo - voorziet Kurzweil een komende singulariteit waarin zelfs de meest intelligente mensen echt worden ingehaald door kunstmatige intelligentie.

Dat zou het point of no return zijn. Ons lot zou uit onze handen zijn.

Mijn eerste en enige afbeeldingsverzoek aan de kunstgenerator van OpenAI

In 2021 zinspeelde de tech-ondernemer Sam Altman - die in 2015 samen met Musk OpenAI oprichtte - op zoiets als een singulariteit in zijn essay "Moore's wet van alles.” Net als Kurzweil belooft hij dat kunstmatige intelligentie elk aspect van de samenleving zal transformeren, van recht en geneeskunde tot werk en socialisatie.

Ervan uitgaande dat automatisering radicale overvloed zal opleveren - ook al veroorzaakt het wijdverspreide werkloosheid - pleit hij voor belastingheffing van de superrijken en een 'aandelenfonds' voor de rest van ons. Hoewel ik geloof dat zo'n toekomst rampzalig zou zijn, met het creëren van enorme speelterreinen voor de elite en algoritmische bijenkorven voor de rest van ons, denk ik dat Altman gelijk heeft over de komende impact:

In de komende vijf jaar zullen computerprogramma's die kunnen denken juridische documenten lezen en medisch advies geven. In het komende decennium zullen ze aan de lopende band werken en misschien zelfs metgezellen worden. En in de decennia daarna zullen ze bijna alles doen, inclusief het doen van nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen die ons concept van 'alles' zullen uitbreiden.

Deze technologische revolutie is niet te stoppen.

Deze superbots zouden ongetwijfeld wankel en onmenselijk zijn, maar in het huidige tempo van verbetering lijkt zoiets als de voorspelling van Altman te gebeuren. Voorbij de technische mogelijkheden en beperkingen, een groeiend geloof in AI-persoonlijkheid verandert onze cultuur van bovenaf – en in een exponentieel tempo.

Onze gedeelde visie op wie we zijn, als soort, wordt getransformeerd.

“Johnny 5 leeft! Meer input, MEER INPUT!!"

Bots dringen onze geest binnen via ons telefoons, onze slimme luidsprekers, onze onderwijsinstellingen, onze bedrijven, onze overheidsinstanties, onze inlichtingendiensten, onze religieuze instellingen, en door een groeiende verscheidenheid aan fysieke robots die bedoeld zijn om ons te vergezellen van wieg tot graf.

We worden voorbereid op algocratie.

Vorige generaties negeerden massale immigratie en milieuvernietiging, beide aangewakkerd door technologische innovaties, totdat het te laat was om het tij te keren. Op dit moment hebben we een "beperkte kans" om culturele en juridische barrières op te werpen - gezin voor gezin, gemeenschap voor gemeenschap en natie voor natie.

Als dit sociale experiment "onvermijdelijk" is, moeten we erop aandringen deel uit te maken van de controlegroep.

Hoe belachelijk het ook mag lijken, techno-sceptici worden nu al bestempeld als "speciësist”- dat wil zeggen, racistisch tegen robots. We kunnen maar beter bereid zijn om dat als een ereteken te dragen. Terwijl onze technische oligarchen en hun spreekbuizen de opkomst van digitale goden verkondigen, zou het duidelijk moeten zijn dat wij niet de supremacisten zijn in deze vergelijking.

Lees hier het hele verhaal ...