"Als we echt geïnteresseerd zijn in democratie, kunnen we niet passief toegeven aan het ethos van technocratie dat onze luie en laffe politici en hun mediadienstverleners ons nu meedogenloos opdringen."
Technocraten stellen zichzelf steevast politiek agnostisch omdat ze "objectieve wetenschap" aan hun zijde hebben. Het probleem is dat hun wetenschap allesbehalve objectief is en dat ze worden gedreven door de ideologie van social engineering. ⁃ TN-editor
Het is belangrijk in deze dagen van voortdurende oproepen om aandacht te besteden aan het advies van "experts" over de verspreiding van het Coronavirus om de intieme historische banden tussen het concept van technocratie en de praktijk van autoritarisme in herinnering te brengen.
Zodra het ideaal van een werkelijk representatieve democratie aan het einde van de 19e eeuw naar het centrum van het Europese en Amerikaanse leven verhuisde, begonnen degenen die de macht zouden verliezen onder deze nieuwe sociale orde de komst van een opperste moderne wijsheid, overstijgend van geschillen, aan te klagen , dat zou ons alle inherente rommeligheid en inefficiëntie van de overheid door en voor het volk besparen.
Interessant is dat Spanje een sleutelrol speelde bij de ontwikkeling van deze ideologische stroming.
In de jaren twintig en dertig kreeg het een vorm die bekend staat als 'antiparlementarisme', die van mening was dat alleen een helderziende klasse van militaire patriotten, onbelemmerd door ideologie, het land kon redden van het immobilisme en de corruptie die de partijpolitiek veroorzaakte.
Toen na de Tweede Wereldoorlog het idee van sociale redding door mannen in uniform veel van zijn eerdere glans had verloren, verschoven deze pogingen om de mensen van zichzelf te redden hun focus van het leger naar mannen van wetenschap, die in brede kring werden begrepen. De term technocraat werd eind jaren vijftig voor het eerst veel gebruikt toen de Spaanse dictator Francisco Franco het beheer van de economie van zijn land toevertrouwde aan een groep denkers van de ultra-rechtse katholieke organisatie Opus Dei.
Deze mannen, die een verschuiving van een nativistisch protectionisme naar een veel meer gericht op buitenlandse investeringen zouden bewerkstelligen, waren veel dingen. Maar mensen zonder ideologie waren ze niet. Maar dat weerhield het regime en de vele nieuwe bankiersvrienden over de hele wereld er niet van om ze precies zo te presenteren. En helaas gingen veel externe waarnemers het geloven.
Het centrale idee van technocratisch denken was, en is, dat er in op gegevens gebaseerde wetenschappelijke kennis een duidelijkheid bestaat die ons, indien correct gebotteld en verspreid, zal bevrijden van alle soorten luidruchtig en onproductief debat.
Echter, zowel de vroegere als de huidige voorstanders van dit wonderbaarlijk aantrekkelijke construct hebben de neiging om een heel belangrijk ding te vergeten: dat degenen die gegevens verzamelen en interpreteren sociale wezens zijn, die dus ook politieke wezens zijn, en dus per definitie niet-objectief in hun selectie en inzet van "feiten".
Dit maakt hun pose van 'boven de politiek' staan, schadelijk voor de samenleving. Waarom? Omdat het ons allemaal in de positie plaatst dat we hun wijsheid impliciet als neutraal moeten aanvaarden, en die geen antwoord biedt, ook al schrijven ze er actief allerlei epistemologische en ideologische vooroordelen in.
Er is misschien geen duidelijker voorbeeld van dan recente campagnes om het internet te bevrijden van zogenaamd "nepnieuws" en vermeende inspanningen om "aan te zetten tot geweld".
Met betrekking tot het eerste doel dat hier wordt genoemd, mag niet worden vergeten dat waarheid, vooral waarheid in sociaal geneste handelingen en politieke posities, alleen in geschatte vorm bestaat. Of eenvoudiger gezegd, buiten de wereld van basisbevestigingen van zeer concrete materiële realiteiten bestaat er niet zoiets als 100% 'echt nieuws'. Er zijn eerder spectruminterpretatiemogelijkheden met betrekking tot de waarheidsgetrouwheid van de beweringen van verschillende actoren over dit of dat fenomeen. Met andere woorden, serieus tot op de bodem uitzoeken is altijd een relatief wanordelijke en onzekere zaak die zelden tot onaantastbare conclusies leidt.
En toch hebben we nu bedrijven die navelstreng zijn verbonden met de Amerikaans-EU-Israëlische as van militaire en zakelijke macht en die ons nu vertellen dat ze algoritmen hebben die ons kunnen bevrijden van die inherente rommel door 'nepnieuws' van onze schermen te verwijderen.
Denk je echt dat ze geen bijbedoeling hebben om ons deze 'service' aan te bieden? Denk je echt dat het operationele idee van 'nep' in hun algoritmen op de een of andere manier, misschien zelfs in grote mate, niet zal worden samengevoegd met ideeën die vanuit deze machtsconfiguratie-visie het potentieel hebben om hun specifieke strategische doelen te ondermijnen?
Hoe kan democratie beter zijn dan totalitaire democratie waar de technocratie totalitair is? Rayo sprak hierover in Vonulife voordat de meesten erover nadachten.
Hoe kan democratie beter zijn dan totalitaire democratie waar de technocratie totalitair is? Rayo sprak hierover in Vonulife voordat de meesten erover nadachten.